به گزارش مشرق، اتفاقی که این روزها در ورزش ایران باب شده اتفاقی است که کمتر نمونه آن را در سال‌ها و دهه‌های اخیر شاهد بوده‌ایم. عبور از وزیر و دور زدن وزارت ورزش و رسیدن به رئیس جمهور نه تنها در بدنه ورزش و میان فدراسیون‌ها و روسا بلکه در میان مردم هم باب شده و آنها انگار وزارت ورزش و جوانان را جایی برای بیان دیدگاه‌ها یا درخواست‌های ورزشی خود نمی‌دانند.
از رسول خادم بگیرید تا برسید به رئیس کمیته المپیک و البته عابدینی و هواداران پرسپولیس و هواداران کی‌روش و مدیر تیم ملی و حالا دیدار محمد دادکان با رئیس جمهور آنهم پس از آنکه اعلام کرده بود که فقط از رئیس جمهور برای بازگشت به فوتبال اوکی می گیرد و البته تقریبا همه دیگران.
همین چند ماه قبل بود که هواداران به ستوه آمده پرسپولیس گلایه خادم را در فضای مجازی نه به وزیر که نزد رئیس جمهور بردند، پس از آنها استقلالی‌ها هم چنین کردند تا در نهایت خادم از نقش زنی در این دو تیم خلع ید شود. پس از آن در مورد کی‌روش این اتفاق افتاد و هواداران این سرمربی پرتغالی کاری کردند خود وزیر که تا دیروزش کی‌روش را «لمپن» می‌خواند او را توسط «حسنی خو» در ایران نگه داشت و قراردادش را تمدید کرد.
این اما پایان ماجرا نبود حالا افشین پیروانی هم مستقیما رئیس جمهور را صدا می‌زند و دیگر با وزیر کاری ندارد. او هم نه از وزیر که از رئیس جمهور زمین تمرین، امکانات و حمایت را طلب می‌کند و این اصلا اتفاق خوبی برای ورزش ایران نیست.
در آنسو محمد دادکان که اعلام کرده بود تنها با حمایت رئیس جمهور وارد فوتبال می شود حالا با رئیس جمهور هم دیده شده است و شاید هم آن تاییدیه مورد نظر را گرفته باشد آن هم بدون نظر وزیر و این البته که نشانه خوبی نیست.
رسول خادم امکاناتش را گرفت، کمیته المپیک همه بودجه‌اش را دیروز گرفت، کی‌روش ماندنی شد و خادم کنار رفت تا اتفاقات ورزش ایران به طرز عجیبی جلو برود و به نتیجه برسد. پرسش در این زمینه این hست که آیا اعضای سازنده ورزش به وزیرش اعتماد ندارند یا اینکه این روشی است برای گرفتن حقوق یا حمایت هایی که جواب داده و حالا همه گیر شده است؟
هر چه هست اتفاق خوبی نیست و وزیر ورزش باید با اتخاذ تصمیمهای بهتر جلوی هجوم روسای فدراسیون ها و مردم معمولی در رسانه ها و فضای مجازی را بگیرد چرا که رئیس‌جمهور نباید حل کننده معضل‌های ورزش باشد بلکه باید ناظر نهایی دست آورد‌ها و شور و شوق ورزش باشد.
از رسول خادم بگیرید تا برسید به رئیس کمیته المپیک و البته عابدینی و هواداران پرسپولیس و هواداران کی‌روش و مدیر تیم ملی و حالا دیدار محمد دادکان با رئیس جمهور آنهم پس از آنکه اعلام کرده بود که فقط از رئیس جمهور برای بازگشت به فوتبال اوکی می گیرد و البته تقریبا همه دیگران.
همین چند ماه قبل بود که هواداران به ستوه آمده پرسپولیس گلایه خادم را در فضای مجازی نه به وزیر که نزد رئیس جمهور بردند، پس از آنها استقلالی‌ها هم چنین کردند تا در نهایت خادم از نقش زنی در این دو تیم خلع ید شود. پس از آن در مورد کی‌روش این اتفاق افتاد و هواداران این سرمربی پرتغالی کاری کردند خود وزیر که تا دیروزش کی‌روش را «لمپن» می‌خواند او را توسط «حسنی خو» در ایران نگه داشت و قراردادش را تمدید کرد.
این اما پایان ماجرا نبود حالا افشین پیروانی هم مستقیما رئیس جمهور را صدا می‌زند و دیگر با وزیر کاری ندارد. او هم نه از وزیر که از رئیس جمهور زمین تمرین، امکانات و حمایت را طلب می‌کند و این اصلا اتفاق خوبی برای ورزش ایران نیست.
در آنسو محمد دادکان که اعلام کرده بود تنها با حمایت رئیس جمهور وارد فوتبال می شود حالا با رئیس جمهور هم دیده شده است و شاید هم آن تاییدیه مورد نظر را گرفته باشد آن هم بدون نظر وزیر و این البته که نشانه خوبی نیست.
رسول خادم امکاناتش را گرفت، کمیته المپیک همه بودجه‌اش را دیروز گرفت، کی‌روش ماندنی شد و خادم کنار رفت تا اتفاقات ورزش ایران به طرز عجیبی جلو برود و به نتیجه برسد. پرسش در این زمینه این hست که آیا اعضای سازنده ورزش به وزیرش اعتماد ندارند یا اینکه این روشی است برای گرفتن حقوق یا حمایت هایی که جواب داده و حالا همه گیر شده است؟
هر چه هست اتفاق خوبی نیست و وزیر ورزش باید با اتخاذ تصمیمهای بهتر جلوی هجوم روسای فدراسیون ها و مردم معمولی در رسانه ها و فضای مجازی را بگیرد چرا که رئیس‌جمهور نباید حل کننده معضل‌های ورزش باشد بلکه باید ناظر نهایی دست آورد‌ها و شور و شوق ورزش باشد.