هزینه نگهداری و مراقبت از این ورزشکار که دیگر نشانی از آن بدن تنومند ندارد بر اساس گفته‌های پدرش ماهیانه رقمی بیش از 2 میلیون تومان است در حالیکه پدر خانواده بازنشسته بیمه تامین اجتماعی است و تنها 880 هزار تومان در ماه حقوق می‌گیرد. به گفته پدر این ورزشکار، فقط هزینه خرید چسب خارجی برای جلوگیری از زخم بستر رقمی در حدود یک میلیون و 300 هزار تومان در ماه است.

رضا مهدیان پدر این ورزشکار در گفتگو با ایسنا، دراین باره اظهار کرد: پسرم 10 ماه پیش در حالی که در منزل تنها بود و ما نیز به مسافرت رفته بودیم بدلیل آنچه پزشکان مسمومیت نامعلوم عنوان کرده اند به کما می‌رود. بدلیل نرسیدن اکسیژن کافی به مغز، قسمتی از مغز او از کار افتاده و هم اینک 10 ماه است که در کما بسر می‌برد.

وی افزود: سه ماه پسرم در بیمارستان بستری بود اما علاوه بر هزینه‌های بالا او روز به روز بدتر می‌شد و متاسفانه رسیدگی خوبی به او صورت نمی‌گرفت. پس از آن او را به منزل انتقال دادیم و 7هفت ماه است که در خانه از او مراقبت می‌کنیم. از زمانی که رحیم را به منزل آوردیم حالش خیلی بهتر شده و چشمش را باز و بسته می‌کند و یا پای خود را دراز و جمع می‌کند اما نمی‌تواند هیچ حرفی بزند یا کاری را انجام دهد و همچنان در کما بسر می‌برد و من و مادرش وقتی حال و روز او را می‌بینیم آرزوی مرگ می‌کنیم.

مهدیان با اشاره به اینکه او تاکنون یک دختر و یک پسر خود را از دست داده است گفت: خواهر دو قلوی رحیم در حالیکه عروس 6 ماهه بود دچار گازگرفتگی شد و فوت کرد. پسر دیگرم نیز بر اثر تصادف از دنیا رفت. به غیر از رحیم فقط یک پسر دیگر دارم و امیدوارم خداوند عنایت کند و پسرم را به ما برگرداند. او زمانی که کشتی می‌گرفت 130 کیلو وزن داشت اما الان وزن او به 50 کیلوگرم هم نمی‌رسد.

وی در پایان با بیان اینکه تاکنون هیچ کدام از مسئولان ورزشی استان سراغی از آن‌ها نگرفته‌اند، گفت: دوستان ورزشکار پسرم و خیریه همدانیان با نامه شورای شهر اصفهان تاکنون کمک‌های مالی به ما داشته‌اند و ما را تنها نگذاشتند اما مسئولان ورزشی برای پسرم که زمانی ورزشکار شاخصی بود و قرار بود به مسابقات بین‌المللی هم برود کاری انجام نداده‌اند. البته هئیت کشتی اصفهان به تازگی من را خواست تا در حد توان از پسرم حمایت کند. امیدوارم مسئولان به ورزشکارانی که دچار این اتفاقات می‌شوند توجه داشته باشند تا جوانان این اشتیاق را پیدا کنند که به سمت ورزش کشیده شوند نه اینکه با اینگونه بی توجهی‌ها از ورزش رانده شوند.