به گزارش مشرق، در حالی که دولت جدید وعده بسیاری در حوزه های سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی به مردم داده بود که در کنار این وعده ها، وعده اشتغال زایی برای تحصیل کرده ها از اهمیت ویژه ای برخوردار ست.
اما این وعده در حالی داده شده که پس از گذشته حدودا 3 سال بیکاری از یک مشکل اقتصادی به یک معظل اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده است و بیکاری در کشور روند صعودی به خود گرفته است و موجب شد تا بیکاران در دریای وعده های دولت غرق شوند.
طبق گزارش جدبد مرکز آمار نرخ بیکاری سال 94، 11 درصد بوده که این نرخ برای مردان 6.3 و زنان 19.4 درصد است.
براساس نتايج طرح آمارگيری نيروی كار در سال 94 كه مركز آمار ايران منتشر كرده ، اين نرخ بيكاری براي افرادی است که حداکثر 10 سال از پایان تحصیل آن ها یا بیشتر سپری شده است.
همچنين در سال گذشته معادل 38.2 درصد جمعيت 10 سال سن و بيشتر از نظر اقتصادی فعال بوده اند؛ يعني در گروه شاغلان يا بيكاران قرار گرفته اند.
این در حالی است که محسن جلالپور رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران گفت: اگر هرساعت ۱۵۰ شغل ایجاد کنیم، تنها می‌توانیم از رشد و افزایش بیکاری جلوگیری کنیم در حالی که اگر بخواهیم طی پنج سال آینده، بیکاری را به عدد صفر نزدیک کنیم، باید دو برابر یعنی ۳۰۰ شغل در ساعت و ۵ شغل در دقیقه ایجاد کنیم.
وی افزود: در حالی که عدد بیکاران کشور بیش از پنج میلیون برآورد شده، آگاهی از اینکه هر ساعت حدود ۱۵۰ نفر به جمعیت بیکاران افزوده می‌شود، نگرانی را صدچندان می‌کند. با وجود این، اگر در هرساعت، ۱۵۰ نفر کار پیدا کنند، تازه توانسته‌ایم سطح موجود را حفظ کنیم. اگر امسال بتوانیم هرساعت ۱۵۰ شغل ایجاد کنیم عملاً تنها توانسته‌ایم از رشد و افزایش بیکاری جلوگیری کنیم و اگر بخواهیم طی پنج سال آینده بیکاری را به عدد صفر نزدیک کنیم، باید دو برابر این میزان یعنی ۳۰۰ شغل در ساعت و ۵ شغل در هر دقیقه ایجاد کنیم.
جلالپور تصریح کرد: با این وضعیت که سیاست و سیاستمداران، هر روز مسأله جدیدی در کشور ایجاد می‌کنند، بعید است چنین توفیقی داشته باشیم. خدا کند سیاسیون ما به خود آیند و به آینده انقلاب و نظام و کشور فکر کنند.
این در حالی است که بررسی وضعیت تغییرات نرخ بیکاری استان‌های کشور در سال ۹۴ و مقایسه آن با سال ۹۳ نشان می دهد که در دوره مورد بررسی، نرخ بیکاری در ۲۲ استان دو رقمی و بالای ۱۰ درصد بوده است. این تعداد در سال ۹۳، به میزان ۱۹ استان بوده است.
بنابراین اوضاع بیکاری در ۴ استان نسبت به سال ۹۳ بدتر شده و نرخ بیکاری آنها به بالای ۱۰ درصد رسیده است. در عین حال، استان کهکیلویه و بویراحمد با ۱۷.۷ درصد و استان آذربایجان شرقی با ۷.۳ درصد بیکارترین و پُرکارترین استان های کشور بودند.
نرخ بیکاری در استان‌های خراسان رضوی، کهکیلویه و بویراحمد و یزد در فاصله سال های ۹۳ تا ۹۴ افزایش نسبتا بالایی داشته است به نحوی که نرخ بیکاری این مناطق در دوره مورد بررسی بین ۲.۵ تا ۳.۴ درصد افزایش یافته است.
اما این وعده در حالی داده شده که پس از گذشته حدودا 3 سال بیکاری از یک مشکل اقتصادی به یک معظل اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده است و بیکاری در کشور روند صعودی به خود گرفته است و موجب شد تا بیکاران در دریای وعده های دولت غرق شوند.
طبق گزارش جدبد مرکز آمار نرخ بیکاری سال 94، 11 درصد بوده که این نرخ برای مردان 6.3 و زنان 19.4 درصد است.
براساس نتايج طرح آمارگيری نيروی كار در سال 94 كه مركز آمار ايران منتشر كرده ، اين نرخ بيكاری براي افرادی است که حداکثر 10 سال از پایان تحصیل آن ها یا بیشتر سپری شده است.
همچنين در سال گذشته معادل 38.2 درصد جمعيت 10 سال سن و بيشتر از نظر اقتصادی فعال بوده اند؛ يعني در گروه شاغلان يا بيكاران قرار گرفته اند.
این در حالی است که محسن جلالپور رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران گفت: اگر هرساعت ۱۵۰ شغل ایجاد کنیم، تنها می‌توانیم از رشد و افزایش بیکاری جلوگیری کنیم در حالی که اگر بخواهیم طی پنج سال آینده، بیکاری را به عدد صفر نزدیک کنیم، باید دو برابر یعنی ۳۰۰ شغل در ساعت و ۵ شغل در دقیقه ایجاد کنیم.
وی افزود: در حالی که عدد بیکاران کشور بیش از پنج میلیون برآورد شده، آگاهی از اینکه هر ساعت حدود ۱۵۰ نفر به جمعیت بیکاران افزوده می‌شود، نگرانی را صدچندان می‌کند. با وجود این، اگر در هرساعت، ۱۵۰ نفر کار پیدا کنند، تازه توانسته‌ایم سطح موجود را حفظ کنیم. اگر امسال بتوانیم هرساعت ۱۵۰ شغل ایجاد کنیم عملاً تنها توانسته‌ایم از رشد و افزایش بیکاری جلوگیری کنیم و اگر بخواهیم طی پنج سال آینده بیکاری را به عدد صفر نزدیک کنیم، باید دو برابر این میزان یعنی ۳۰۰ شغل در ساعت و ۵ شغل در هر دقیقه ایجاد کنیم.
جلالپور تصریح کرد: با این وضعیت که سیاست و سیاستمداران، هر روز مسأله جدیدی در کشور ایجاد می‌کنند، بعید است چنین توفیقی داشته باشیم. خدا کند سیاسیون ما به خود آیند و به آینده انقلاب و نظام و کشور فکر کنند.
این در حالی است که بررسی وضعیت تغییرات نرخ بیکاری استان‌های کشور در سال ۹۴ و مقایسه آن با سال ۹۳ نشان می دهد که در دوره مورد بررسی، نرخ بیکاری در ۲۲ استان دو رقمی و بالای ۱۰ درصد بوده است. این تعداد در سال ۹۳، به میزان ۱۹ استان بوده است.
بنابراین اوضاع بیکاری در ۴ استان نسبت به سال ۹۳ بدتر شده و نرخ بیکاری آنها به بالای ۱۰ درصد رسیده است. در عین حال، استان کهکیلویه و بویراحمد با ۱۷.۷ درصد و استان آذربایجان شرقی با ۷.۳ درصد بیکارترین و پُرکارترین استان های کشور بودند.
نرخ بیکاری در استان‌های خراسان رضوی، کهکیلویه و بویراحمد و یزد در فاصله سال های ۹۳ تا ۹۴ افزایش نسبتا بالایی داشته است به نحوی که نرخ بیکاری این مناطق در دوره مورد بررسی بین ۲.۵ تا ۳.۴ درصد افزایش یافته است.
حال با این تفاسیر باید منتظر ماند و دید آیا وعده دولت در جهت اشتغالزایی در سال 95 محقق می شود و یا باید در ادامه شاهد گزارشات مرکز آمار از افزایش روز افزون بیکاری و قفل شدن اشتغال در کشور باشیم.