همه می دانستند – و انریکه هم می دانست - نبرد در ایالت باسک برای کاتالان ها طی سال های اخیر هرگز آسان نبوده و بدل به طلسم شده است. این پنجمین شکست آنها در شش دیدار در زمین سوسیداد به شمار می رفت. او می دانست پیروزی در این میدان با تیم دوم آسان نخواهد بود و آسان هم نبود.
میکل اویارزابل پسر هجده ساله در دقیقه پنج با ضربه سر از قلب دفاع بارسا دروازه را باز کرد که تنها توپی بود که در قاب دروازه کلودیو براوو جای گرفت، ولی همان ضربه سرنوشت دیدار را رقم زد. کاتالان ها طی 85 دقیقه فقط پنج شوت روانه دروازه سوسیداد کردند که هیچ یک به ثمر نرسیدند. در حالی که مردان سوسیداد بیش از از کاتالان ها دویدند و هوشیارتر و با انگیزه تر ظاهر شدند.
ولی انریکه تیمش را چگونه روانه میدان کرد و در جریان دیدار در چه باتلاقی گرفتار آمد و به چه تغییراتی روی آورد؟
او ترکیب اصلی اش را به میدان نفرستاد و به دیدار برگشت با آتلتیکو مادرید نگریست و به برخی از مردانش فرصت استراحت داد. ولی به همین دلیل هم نیمه نخست به کلی از دست رفت و خط میانی بارسا در این نیمه یکی از ضعیف ترین بازی های فصلش را ارائه داد.
سرجی روبرتو در دفاع چپ قرار گرفته بود و پاس گل سوسیداد از جناح او ارسال شد. انریکه او را در نیمه دوم به میانه میدان آورد و آن قدر بی ثمر بود که سپس راکیتیچ را جایش روانه میدان کرد. آردا توران از فرم خارج شده در هافبک چپ قرار داشت، ولی معمولا هم در خط میانی سه نفره خوب بازی نکرده است.
او در میانه بازی از میدان بیرون کشیده شد و جوردی آلبا وارد شد، چرا که توران اولین کارت زرد بازی را گرفته بود و نامزد اخراج هم به شمار می رفت. این پنجمین کارت زرد آردا بود که یعنی یک بازی محروم خواهد بود. رافینیا پس از بازگشت از دل شش ماه مصدومیت در هافبک راست ناتوان بود و جایش را به اینیستا داد. منیر الحدادی نود دقیقه بازی کرد و چیزی برای عرضه کردن نداشت. نمایش مردان انریکه در یک سوم آخر زمین سوسیداد بیش از حد نومید کننده بود.
همه اینها یعنی انریکه نه با ترکیب تازه اش به جایی رسید و نه به بازیکنانش استراحت داد!
در این گونه موارد که تیم به بن بست می خورد، ستاره ها باید گره گشا می شدند که نشدند. لیونل مسی در فرصت های کسب شده برای بارسا نقش کلیدی داشت، ولی دروازه جرانیمو رولی – در شبی خاطره انگیز - بسته ماند تا او گل 500 خود برای بارسا را نزند (آن هم در هفته ای که کریستیانو رونالدو رکورد زدن 30 گل در شش فصل متوالی را برجای گذاشت).
مسی طی چهار دیدار آخرش نه گل زده و نه پاس گل ارسال کرده و یادمان باشد در کمتر از سه ماه بعد 29 ساله خواهد بود. نیمار هم شب آرامی را سپری کرد.
پرسش این بود آیا بارسا بدون لوییز سوارز باید تا این حد نزول می کرد؟ شاید هم بله، چرا که سوارز بهترین بازیکن این فصل بارسا بوده است. هم گل زده، هم دویده، هم توپ را تعقیب کرده، هم جنگیده است. چیزهایی که کاتالان ها در سن سباستین سخت بدان نیاز داشتند.
می توان به قرعه های سخت بارسا طی ده روز جاری اشاره کرد: رئال مادرید، آتلتیکو مادرید در لیگ قهرمانان، رئال سوسیداد دور از خانه، دوباره آتلتیکو مادرید در لیگ قهرمانان و سپس نبرد با والنسیا.
حالا بارسا در هر دو بازی آخر لالیگا شکست خورده (2-1 برابر رئال مادرید و 0-1 مقابل رئال سوسیداد) و پیش از آن هم برابر ویارئال به تساوی 2-2 دست یافته که یعنی نخستین باری است بارسا در دوران انریکه طی سه دیدار متوالی لیگ از پیروزی دور مانده است. دوره ای که طی سه دیدار 5 گل دریافت کرده و فقط یک امتیاز از 9 امتیاز را به چنگ آورده است. حالا بارسا 76 امتیازی در فاصله شش دیدار تا پایان راه فقط 3 امتیاز بیشتر از آتلتیکو مادرید و 4 امتیاز بیشتر از رئال مادرید دارد.
دیدارهای بعدی بارسا عبارتند از: والنسیا (در نیوکمپ)، دپورتیوو، خیخون (در نیوکمپ)، رئال بتیس، اسپانیول (در خانه) و گرانادا.
دیدارهای بعدی آتلتیکو مادرید عبارتند از: گرانادا (در کالدرون)، بیلبائو، مالاگا (در کالدرون)، رایو وایکانو (در کالدرون)، لوانته و سلتا ویگو (در کالدرون).
دیدارهای بعدی رئال مادرید عبارتند از: ختافه، ویارئال (در برنابئو)، رایو وایکانو، رئال سوسیداد، والنسیا (در برنابئو) و دپورتیوو.
در نگاه اول دیدارهای بارسا آسان تر به نظر می رسند خصوصا آن که رئال باید چهار بازی اش را خارج از خانه انجام دهد. ولی در این برهه که هر سه رقیب در لیگ قهرمانان بازی می کنند باید دید کدام ها راهی نیمه نهایی می شوند و کدام ها فقط به لیگ خواهند نگریست. در کنار همه اینها نمی توان آن چه انریکه گفته را هم فراموش کرد. بارسا سال پیش هم در چنین برهه ای در منگنه نبردهای پرشمار گرفتار آمده بود ولی رفت و سه گانه را به چنگ آورد.
یادداشت: حمیدرضا صدر