مهمترین محورهای که امروز روزنامههای زنجیرهای اصلاحات به آن پرداختند، عبارتاند از:
1. تکرار مجدد توهین به رأی شهرستانیها از سوی اصلاحطلبان؛ پس از اظهارات توهین آمیز مرعشی پیرامون عقب ماندگی سیاسی شهرستانیها، داریوش قنبری از فعالان سیاسی اصلاحطلب، پیروزی نمایندگان مستقل شهرستانی را محصول سیستم «قبیلهای» برخلاف توسعه سیاسی دانست و در همین راستا اظهار داشت: «من معتقدم مستقلین در این دوره عمدتاً اصولگرا هستند، اما چون میدانند جریان اصولگرایی جایگاهی ندارد با هویت مستقل وارد عرصه شدند و از هویتهای قبیلهای برای رسیدن به قدرت استفاده کردند. در سیستمهای ایلی و قبیلهای سیستمهای سیاسی زیاد واضح نیست.»
2. تشکیل فراکسیون امید تا نیمه اردیبهشت؛ جریان نزدیک به محمدرضا عارف تلاشهای خود را برای جذب نمایندگان مستقل و افراد پیروز در انتخابات دور دوم را برای زمینهسازی ریاست وی آغاز کردهاند.
3
4. لاریجانی لیدر اصولگرایان مجلس دهم؛ روزنامه ابتکار مدعی است که اصولگرایان در غیاب غلامعلی حداد عادل به دنبال جایگزینی برای لیدری این جریان سیاسی در مجلس دهم هستند و تنها گزینه آنان «علی لاریجانی» است و در همین راستا نوشت: «در هفته اخیر عبدالرضا مصری، نماینده اصولگرای مجلس نهم شورای اسلامی از تشکیل کمیته هفت نفره اصولگرایان خبر داده بود که از ماهیت و فلسفه وجود چنین کمیتهای میتوان دریافت که به دنبال جذب علی لاریجانی به عنوان «لیدر» سیاسی اصولگرایان هستند، اما تاکنون لاریجانی دعوت کمیته هفت نفره اصولگرایان را قبول نکرده است. بسیاری از کارشناسان سیاسی معتقدند اگر لاریجانی بخواهد نقش لیدر را بازی کند ترجیحش بر این است تا لیدر مستقلین یا اصولگرایان میانهرو و اعتدالگرا باشد نه جریان تندرو و افراطی.»
5. یاران علی لاریجانی نیز وارد جدال پیشا انتخابات ریاست مجلس شدند؛ پس از حمایت صریح بسیاری از اصلاحطلبان از ریاست محمد رضا عارف بر مسند رییس مجلس شورای اسلامی؛ حالا یاران علی لاریجانی با کینههای به سبک حزب کارگزاران سازندگی به محمدرضا عارف، مؤلفه «مدیریت» را شاخصه اصلی رییس مجلس آتی معرفی کردند و در همین راستا حسین سبحانی نیا از یاران نزدیک علی لاریجانی اظهار داشت: «من فکر میکنم اگر این مسئله توافقی حل شود بهتر است و اگر رقابتی باشد نیز باز هم تکرار میکنم شانس آقای لاریجانی بنا به دلایلی مانند این که علاوه بر رأی اصولگرایان، رأی معتدلین و مستقلین را هم دارد و ضمن اینکه لاریجانی تجربه 8 ساله ریاست مجلس را دارد و این سرمایه است که به سادگی نمیتوان از آن گذشت و با توجه به تغییرات ترکیب مجلس و تغییر 200 نماینده نسبت به دور قبل بیشتر است و حتماً نیاز به فردی با تجربه در رأس مجلس حس میشود.»
6
7. کسب کرسی های شورای شهر تهران، گام سوم اصلاحطلبان؛ این جریان سیاسی استراتژی سیاسی خود را در مقطع فعلی استمرار دولت فعلی در انتخابات 96 و کسب اکثریت شورای شهر تهران تلقی میکند و در همین راستا شجاع پوریان نوشت: «پربیراه نیست بگوییم نقشی که شورای شهر در حل مشکلات و معضلات کلانشهر تهران دارد، بسیار فراتر و موثرتر از نقش مجلس شورای اسلامی است و این نکته میطلبد که اصلاحطلبان نگاه ویژهای به شورای شهر تهران داشته باشند تا با نگاهی کارشناسانه و رویکردی علمی و پژوهشمحور، دردهای درمانناشدنی این روزهای تهران را التیام بخشند.»
8. الگوی سیاست ورزی اصلاحات در انتخابات مجلس شورای اسلامی؛ داریوش قنبری از فعالان سیاسی اصلاحطلب در همین راستا در روزنامه آرمان امروز نوشت: «استراتژی چهار لایهای را برای انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی تعریف کرده بودند. لایه اول، حمایت از نیروهای شناسنامهدار اصلاحات بود. لایه دوم، نیروهای کمتر شناخته شده اصلاحطلب. لایه سوم، حمایت از مستقلین واقعی متمایل به اصلاحات و نه مستقلینی که متعلق به جریان اصولگرا هستند و از ترس نداشتن پایگاه اجتماعی، نام خود را برای رد گم کردن، مستقل گذاشتهاند. لایحه چهارم هم حمایت از اصولگرایان معتدل در مقابل تندروها. این استراتژی چهار لایه را اصلاحطلبان دور اول توانستند به خوبی به پیش ببرند.»
· تردید در نایب رییسی محمدرضا عارف / بازی سیاسی داماد با مهره برادر زن!
اما برخی از تحلیلگران اعلام حضور وی را «خیز برای نیابت و شاید ریاست!» و یا تلاش برای ریاست داماد خود، علی لاریجانی، تلقی میکنند. به نحوی که حضور علی مطهری آشکارا پیام تهدیدآمیز برای محمدرضا عارف است زیرا اگر توافق های پنهانی و فشارهای حزب کارگزاران سازندگی مجدد باعث انصراف وی شود با رقیب جدی مانند علی مطهری رو به رو هست و بازی سیاسی برای ریاست مجلس با مهره علی مطهری به سود علی لاریجانی پیش خواهد رفت؛ در همین راستا روزنامه قانون نوشت: ««استفاده از قید «فعلاً» یعنی مطهری راه را برای نامزدی ریاست خود نبسته، اما قصد اصلیاش، نامزدی برای نایب رئیسی است. یعنی عارف اگر بخواهد نایبرئیساول مجلس دهم هم شود، شاید سد علی مطهری مقابلش باشد. یعنی او حتی برای نایب رئیسی اول هم باید رقابتی جدی و نفسگیر را از سر بگذراند. عارفی که بیشترین رأی مجلس را میآورد، حتی دستش به نایب رئیسی هم نخواهدرسید. این اصلاً مطلوب او نیست. طبیعی است که در چنین شرایطی ترجیح عارف باید بر گذراندن عادی اولین سال نمایندگی مجلساش باشد، اما به نظر او از رفتار طیفی از اصلاح طلبان با خودش راضی نیست.»
ا
فرجام این بازی سیاسی بار دیگر «انصراف» محمدرضا عارف است؛ تا محمدرضا عارف تنهاترین سیاستمدار کشور باشد.