شیرودی در هشتم اردیبهشت سال 60 پس از انجام ماموریت خود در منطقه‌ی بازی دراز و شکست سنگین دشمن به درجه‌ی رفیع شهادت نایل آمد. پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای شیرود به خاک سپرده شد.
در بخشی از وصیتنامه این شهید آمده است:
هنگامی که پرواز می‌کنم احساس می‌کنم همچون عاشق به سوی معشوق خود نزدیک می‌شوم و در بازگشت هر چند پروازم موفقیت آمیز بوده باشد، مقداری غمگین هستم چون احساس می‌کنم هنوز خالص نشده‌ام تا به سوی خداوند برگردم.
اگر برای احیای اسلام نبود، هرگز اسلحه به دست نمی‌گرفتم و به جبهه نمی‌رفتم. پیروزی‌های ما مدیون دستهای غیبی خداوند است. این کشاورز زاده تنکابنی، سرباز ساده اسلام است و به هیچ یک از حزب‌ها و گروه‌ها وابسته نیست. آرزو دارم که جنگ تمام شود و به زادگاهم بروم و به کار کشاورزی مشغول شوم.