تیم نفت در واقع آه ندارد با ناله سودا کند، آنها شب قبل از بازیها در تهران حتی به هتل هم نمیروند، خرج سفر به اهوازش را فدراسیون قرض میدهد و با فروش ۶ بازیکن قبل از مسابقات لیگ قهرمانان آسیا با «کلیه فروشی» حذف شد. این اتفاق اما دو سند جدید را امضا کرد.
سند اول: منصوریان
علیرضا منصوریان بود که توانست در سخت ترین شرایط و پس از فروش بازیکنانش و البته قهر برخی دیگر، نتیجهای حتی بهتر از دوران ستاره های نفت بگیرد.
منصوریانی که خیلی ها به او اعتماد نداشتند خوب نتیجه گرفت و شاید حتی در ادامه بتواند سهمیه آسیایی هم بگیرد. حالا او بد گمان ترین کارشناس ها و هواداران را هم مطمئن کرده که سازه جدیدی در میان سازه های مربیان ۹۸ متولد شده که قابل اعتماد است، می ماند، قهر نمی کند، مبارزه میکند و پیروز میشود. این را باید در مورد باقی مانده بازیکنان نفت هم نوشت، آنها که ماندهاند و میجنگند و پولی نمیگیرند و پیروز هم میشوند، قطعا به درد همه تیمهای لیگ میخورند و عاشق فوتبال هستند.
سند دوم: تجملات در فوتبال
بسیاری از هزینههای لیگ تجملات است. هزینه کردهای میلیاردی برای خرید بازیکنان، هزینههای میلیاردی برای هتلها و حتی هواپیماها، آنقدر که خود مربیان فکر میکنند موثر نیست و عزم و اراده و جوانی این موارد را کنار میزند.
نفت ثابت کرد که بدون بریز و بپاشها هم میتوان مدعی بود. این مهم را البته فولاد اهواز و اسکوچیچ و بازیکنان جوان این تیم هم ثابت کردهاند. آنها هم ۱۲ بازیکنشان را برای موارد سربازی از دست دادند اما با جوانها دوباره ایستادند و باز هم در لیگ ماندند، ویسی و تیم جوانش هم چنین کردهاند و مدعی اول قهرمانی هم هستند.
این اسناد برای مدیران باشگاهها میتواند راه و چاه را نشان دهد البته این را هم در نظر داشته باشید که وفای به عهد در مورد پرداخت دستمزدها بسیار ضروری و البته پیش نیاز موفقیت های بزرگ است و پرداخت حقوق جزو تجملات محسوب نمیشود.