گروه فرهنگی مشرق- این شب ها « دورهمی » در کنار « خندوانه » مخاطبان خود را پیدا کرده است. این برنامه هر چند در مقاطع مختلف با حاشیه های زیادی مواجه بود اما به واسطه حضور نام محبوب و پرطرفداری مثل مهران مدیری به مهم ترین برنامه ها ی این شب های تلویزیون بدل شده است. « دورهمی » هفته ای دوبار روی آنتن می رود و یک شب اجرا آن به بخش نمایشی اختصاص دارد که با بازی سیامک انصاری، الیکا عبدالرزاقی، شقایق دهقان، امیر مهدی ژوله، مهران رنجبر و محمد نادری در مقابل تماشاچی های روی صحنه می رود و ضبط می شود. محمد نادری که پیش از این، بازی از در سریال « شمعدونی » به چشم مخاطبان آمده بود و در این نمایش ها نقش روح پدر را بر عهده دارد از خروجی کار دفاع کرد و پاسخ حاشیه های به وجود آمده را داد.نتیجه این گفت و گو را در ادامه می خوانید.
*چطور شد که شما به گروه « دورهمی » ملحق شده اید؟
وقتی به من پیشنهاد کار شد با توجه به قالب خوبی که بسته شده بود و هم چنین با توجه به شخصیتی که در این مجموعه برای من در نظر گرفته بودند، پذیرفتم تا با گروه همکاری کنم. ضمن اینکه حضور هنرمندی مثل مهران مدیری در این مجموعه یکی از دلایل اصلی من برای این همکاری بود چرا که حضور ایشان به خودی خود قوت قلبی برای همه عوامل است. در کل مجموعه این شرایط دست به دست هم داد تا پیشنهاد « دورهمی » را بپذیرم و در این کار حضور داشته باشم.
از مجموعه نقدهایی که می‌خوانیم و می‌شنویم به نظر می آید که مخاطب توجه بیشتری به قسمت هایی که مهران مدیری در آن استند آپ دارد و یا مقابل میهمان می نشیند. نشان داده و از نمایش ها آن طور که باید استقبال نشده است. نظر شما در این باره چیست؟
*ما در « دورهمی » با یک جنس کمدی خاص مواجه هستیم که پیش از این در تلویزیون ایران تجربه نشده، این که در حضور مخاطب به اجرای نمایش بپردازیم اما نمونه این برنامه با عنوان « سیت کلام » بارها و بارها در کشورهای خارجی ساخته شده، با این تفاوت که در آن جا ما تماشاگر را نمی بینیم و فقط صدای خنده اش را می شنویم اما در « دورهمی » با تماشاگر هم ارتباط برقرار می شود اما در رابطه با اقبال مردم به بخش آقای مدیری باید به این نکته هم توجه کنید که بخش های استندآپ کمدی که با حضور مهمانان ترکیب می شود بی واسطه با مخاطب در ارتباط است و بدون شخصیت پردازی و روایت قصه اجرا می شود، برای همین دریافت ش برای مخاطب سهل الوصول تر است.
اگر نوع نگارش جذاب باشد با همه تفاوت ها بالاخره مخاطبش را پیدا می کند و بیننده به آن توجه نشان می دهد.بخش نمایشی این برنامه با سریال های کمدی رایج فرق می کند و شخصیت ها متفاوت هستند. به نظر من باید چند قسمت بگذرد تا شخصیت و کاراکترها با مخاطب ارتباط برقرار کنند. اتفاقا خودم هم این نگرانی را در مورد کاراکتر خودم داشتم و با آقای مدیری هم در این مورد مشورت کردم اما ایشان گفت جنس این کمدی این گونه است که باید چند قسمت پخش شود تا مخاطبش را پیدا کند و بیننده شخصیت ها را بشناسد و با آن درگیر شود. به همین خاطر من به شما قول می دهم هر چه جلوتر برویم تأثیر گذاری کار بیشتر هم می شود.
*البته قسمت عمده‌ای از تیپ هایی که شما معرفی کرده اید به مردم شناسانده شده اند ام هنوز آن قدر که انتظار می رفت، جذاب نیستند.
تا الان 9 قسمت از این برنامه پخش شده و در هفته فقط دو روز به این برنامه اختصاص دارد که یک روز از آن، نمایشی است. به نظر من باید به بخش های نمایشی زمان بیشتر برای جذب مخاطب داد. در هر صورت این امیداواری در ما وجود دارد که به نسبت روزهای اول مخاطب ارتباط ملموس تری با کار داشته باشد.
*با توجه به این که « دورهمی »یک کار نمایشی است و همان طور که خودتان گفتنید، مخاطب بی واسطه در استودیو حضور دارد تا چه اندازه تجربه تئاتری شما در این کار به کمکتان می آید؟
طبیعتاً آموخته هایم در دوران دانشجویی و بعدها که به صورت حرفه ای وارد تئاتر شدم به من کمک زیادی می کند. در همه کارها این اتفاق می افتد، من حتی در « شمعدونی » هر چه از این هنر آموخته‌ام، استفاده کرده‌ام. از حسن‌های کار کردن در حوزه تئاتر این است که به بازیگر قدرت می دهد که به شخصیت پردازی نزدیک شود، موقعیت ها را بشناسد، اتودهای مختلف بزند و به کاراکتر یک بعدی نگاه نکند. من در تئاتر نقش های مختلف و گوناگون بر عهده داشته ام، تقریباً هر نقشی که می خواستم را بر عهده گرفته ام و با زیر و بم های آن آشنا هستم. اما نکته ای که هست این است که در تئاتر بعد از دو ماه تمرین، به صورت ثابت در یک مقطع زمانی یک ساعت در روز اجرای صحنه می رویم اما در این کار ما فقط یک روز تمرین می کنیم و روز بعد مقابل دوربین بازی داریم و این کار را برای ما سخت می کند.
*از صحبت های شما این طور استنباط می شود که حضور در « دورهمی » حتی از بازی در سریال هم سخت تر باشد؟
کاملاً. در یک سریال تلویزیونی یک سکانس تبدیل به چند پلان مجزا می شود و بسته به نظر کارگردان این چند پلان در نصف روز یا در دو روز ضبط می شود. هر چه که هست فرصت اشتباه داریم اما در این کار به هیچ عنوان فرصت اشتباه نداریم. ممکن است اگر اشتباه فاحشی اتفاق بیفتد، برنامه را قطع کنیم اما چون برنامه را مقابل تماشاگر ضبط می شود، نمی توانیم کات‌های پی در پی بدهیم.
*به طور معمول چند بار برنامه قطع می شود؟
به ندرت؛ شاید یک یا دوبار. برای بعضی از برنامه ها هم که اصلا کات نداریم. حتی اگر بخندیم هم خنده ها را استفاده می کنیم.
*از ابتدا که پیشنهاد نقش کاپیتان به شما شد، گفتند که باید نقش مرده را بازی کنید؟
ابتدا قرار بود با یک طراحی متفاوت شخصیتی، نقش نادر کارگر بر عهده من باشد اما در ادامه روح پدر به من پیشنهاد شد و من هم پذیرفتم.
*چه ویژگی هایی نقش روح پدر را برای شما جذاب می کرد؟
جای کار بیشتری به من می داد برای روح پدر قابلیت های دیگری از بازی من مد نظرشان بود.
*در طول کار، گریم سنگینی دارید، چقدر زمان برای گریم شما صرف می شود؟
طبیعتاً کاراکتر مرده با دیگر شخصیت ها باید تفاوت داشته باشد و باید این تفاوت روی صورت بنشیند. چیزی در حدود نیم ساعت گریم این کار از من وقت می گیرد.
*آقای نادری بحثی این جا مطرح می شود که برنامه « دورهمی » در ابتدای مسیر، با حمله برخی رسانه ها مبنی بر اتهام کپی بودن مواجه شد. نگاه شما به این ماجرا چیست؟
در مقطع کارشناسی ارشد عنوان پایان نامه من تعامل دراماتورژ و کارگردان در پروسه خلق اثر نمایشی بود و من روی این مسأله خیلی کار کردم. اگر توجه کنید می بینید، نمایش های مولیر و هملت که از بزرگان این عرصه هستند بارها و بارها در شکل های مختلف با استنباط های متفاوت روی صحنه رفته اند و عنوان نمایش هم کپی نخواهد بود. ممکن است اتفاقی به ظاهر در عرصه هنر نمایشی تکرار شود اما این یقین وجود دارد که نگاه کارگردان و موقعیت جغرافیایی تأثیرش را می گذارد و کاملاً شکل مرسوم آن را تغییر می دهد. درباره « دورهمی » هم همین اتفاق افتاده است.
تا این جا با حرف شما موافقم اما نکته ای وجود دارد که حداقل درباره نمایش های مولیر و هملت عنوان می شود که این نمایش یا با اقتباس صد در صد یا با نگاهی به آن نمایش روی صحنه رفته اما در تیتراژ «دورهمی » به هیچ عنوان این موضوع قید نشده و مخاطب احساس کرد که مچ شما را گرفته است.
اتفاقاً همین بحث هم بین عوامل بود. اما من در مقام پاسخگو نیستم که بخواهم نظر بدهم اما واقعاً قرار بود این نکته در تیتراژ لحاظ شود، نمی دانم چرا در نهایت این اتفاق نیفتاد. امام می خواهم به شما بگویم که خودمان به این قضیه اشراف کامل داشتیم.
*این که مخاطب به ایده پردازی شما در کار پی ببرد، شکلی از بی اعتمادی را برای او به وجود می آورد که خوشایند نیست.
بله؛ در حال حاضر در عصر ارتباطات زندگی می کنیم، آخرین سریال های روز آمریکا و اروپا به راحتی در دسترس مخاطب است و بیننده واو به واو از همه چیز اطلاعات دارد.
*پس چرا پنهان کاری ؟
به هیچ عنوان پنهان کاری نبود. ایده این برنامه صرفاً براساس برنامه ای هندی گرفته شده و می تواند یک شکل از اجرای برنامه آن ها باشد.در حالی که متن، شخصیت ها و همه چیز در «دورهمی» با آن برنامه متفاوت است. درصورتی اسم یک برنامه را می توانیم، کپی بنامیم که بدون هیچ دخل و تصرفی، واو به واو آن را اجرا کنیم، مثلا نمونه کامل یک فیلم سینمایی را با همان میزانسن و همان دیالوگ استفاده کنیم. اما ما فقط فرمت کلی کار را از آن ها گرفتیم و مثل این است که فقط ظرف آن ها را استفاده کرده ایم اما محتوا و خوراک داخل آن از خودمان است. بنابراین کار کاملا ایرانیزه شده و به مخاطب ارائه می شود.پنهان کاری دیگری در این کار انجام شده و در تیتراژ نام مهراب قاسم خانی آورده نشده که به نوعی همه کاره این پروژه است و عنوان نشده که او سرپرست نویسندگان و کارگردان کار است.در این مورد من نباید پاسخگو باشم و به من ارتباطی ندارد. این سوال را از تهیه کننده برنامه بپرسید.
کارگردانان کمدی ما محصول کارخانه مدیری هستند
*کمی از همکاری با مهران مدیری برایمان بگویید؟
در دوران کودکی با کارهای آقای مدیری همراه بودم و همیشه از دیدن برنامه هایش لذت می بردم. ایشان سبک دیگری از کمدی را وارد ایران کرد، خیلی از بازیگران و کارگردانان کمدی ما محصول کارخانه مهران مدیری هستند مثل سعید آقاخانی که محصول این کارخانه است. هر کدام از این افراد الان از کارگردانان یا بازیگران مطرح هستند و سبک و سیاق کار خودشان را دارند اما نمی‌توانیم زحماتی را که آقای مدیری برای ژانر کمدی ایران کشیده، نادیده بگیریم. به همین خاطر برای من باعث افتخار است که با ایشان کار می کنم.
*در طول کار چقدر بداهه داشتید؟
نه می توانم بگویم بداهه نداشتیم و نه می توانم بگویم بداهه داشتیم! وقتی تمرین می کردیم اگر پیشنهادی بود مطرح می کردیم که پیشنهاد ما اگر در روند کار به بهبود شرایط منجر می شد، قبول می کردند در غیر این صورت استفاده نمی شد. چون برنامه را زنده در حضور مخاطب ضبط می کردیم اگر نکته ای را می توانستیم جایگزین مواردی خاص کنیم، جایگزین و یا به کار اضافه می کردیم در غیر این صورت اگر نکته پیشنهادی خوب نبود برنامه قطع می شد.
*(خبرنگار روزنامه صبا در آخرین پرسش از محمد نادری می پرسد)استفاده از شوخی ها و جوک های رایج در فضای مجازی و تلگرام در این برنامه به وضوح دیده می شود. چه دلیلی برای استفاده این اندازه شوخی های مجازی در برنامه داشتید؟
این طور نیست که همه شوخی ها از فضای مجازی استفاده شده باشند. اما به واسطه این که این کار، کمدی موقعیت است، شوخی کلامی هم در آن نقش دارد. ضمن این که از شوخی های رایجج که در جامعه رواج دارد، استفاده کرده ایم. در هر صورت فضای مجازی بخشی از جامعه امروز ما را تشکیل می دهد.
شما ببینید هنوز بازی پرسپولیس و استقلال تمام نشده بود که جوک هایش در تلگرام رد و بدل می شد. البته این گستردگی تلگرام مختص به ایران نیست و خاصیت هنر این است که نمی تواند نسبت به گستردگی چیزی که در جامعه اش اتفاق می افتد، بی تفاوت باشد. فضای امروز جامعه ما این قدر شتاب زده پیش می رود و سرعت زیاد است که نمی توانیم منفک از آن حرکت کنیم. خود
شما چقدر زمانتان را در تلگرام می گذرانید؟نمی توانیم از این شبکه تأثیر نگیریم و آن را رها کنیم چون بخشی از خوراک سالم مردم از این طریق تأمین می شود. ما صد در صد از این فضا بهره نبرده ایم ولی در راستای جذب مخاطب و بهتر شدن کار از آن بهره گرفته ایم.
*چطور شد که شما به گروه « دورهمی » ملحق شده اید؟
وقتی به من پیشنهاد کار شد با توجه به قالب خوبی که بسته شده بود و هم چنین با توجه به شخصیتی که در این مجموعه برای من در نظر گرفته بودند، پذیرفتم تا با گروه همکاری کنم. ضمن اینکه حضور هنرمندی مثل مهران مدیری در این مجموعه یکی از دلایل اصلی من برای این همکاری بود چرا که حضور ایشان به خودی خود قوت قلبی برای همه عوامل است. در کل مجموعه این شرایط دست به دست هم داد تا پیشنهاد « دورهمی » را بپذیرم و در این کار حضور داشته باشم.
از مجموعه نقدهایی که می‌خوانیم و می‌شنویم به نظر می آید که مخاطب توجه بیشتری به قسمت هایی که مهران مدیری در آن استند آپ دارد و یا مقابل میهمان می نشیند. نشان داده و از نمایش ها آن طور که باید استقبال نشده است. نظر شما در این باره چیست؟
اگر نوع نگارش جذاب باشد با همه تفاوت ها بالاخره مخاطبش را پیدا می کند و بیننده به آن توجه نشان می دهد.بخش نمایشی این برنامه با سریال های کمدی رایج فرق می کند و شخصیت ها متفاوت هستند. به نظر من باید چند قسمت بگذرد تا شخصیت و کاراکترها با مخاطب ارتباط برقرار کنند. اتفاقا خودم هم این نگرانی را در مورد کاراکتر خودم داشتم و با آقای مدیری هم در این مورد مشورت کردم اما ایشان گفت جنس این کمدی این گونه است که باید چند قسمت پخش شود تا مخاطبش را پیدا کند و بیننده شخصیت ها را بشناسد و با آن درگیر شود. به همین خاطر من به شما قول می دهم هر چه جلوتر برویم تأثیر گذاری کار بیشتر هم می شود.
*البته قسمت عمده‌ای از تیپ هایی که شما معرفی کرده اید به مردم شناسانده شده اند ام هنوز آن قدر که انتظار می رفت، جذاب نیستند.
تا الان 9 قسمت از این برنامه پخش شده و در هفته فقط دو روز به این برنامه اختصاص دارد که یک روز از آن، نمایشی است. به نظر من باید به بخش های نمایشی زمان بیشتر برای جذب مخاطب داد. در هر صورت این امیداواری در ما وجود دارد که به نسبت روزهای اول مخاطب ارتباط ملموس تری با کار داشته باشد.
طبیعتاً آموخته هایم در دوران دانشجویی و بعدها که به صورت حرفه ای وارد تئاتر شدم به من کمک زیادی می کند. در همه کارها این اتفاق می افتد، من حتی در « شمعدونی » هر چه از این هنر آموخته‌ام، استفاده کرده‌ام. از حسن‌های کار کردن در حوزه تئاتر این است که به بازیگر قدرت می دهد که به شخصیت پردازی نزدیک شود، موقعیت ها را بشناسد، اتودهای مختلف بزند و به کاراکتر یک بعدی نگاه نکند. من در تئاتر نقش های مختلف و گوناگون بر عهده داشته ام، تقریباً هر نقشی که می خواستم را بر عهده گرفته ام و با زیر و بم های آن آشنا هستم. اما نکته ای که هست این است که در تئاتر بعد از دو ماه تمرین، به صورت ثابت در یک مقطع زمانی یک ساعت در روز اجرای صحنه می رویم اما در این کار ما فقط یک روز تمرین می کنیم و روز بعد مقابل دوربین بازی داریم و این کار را برای ما سخت می کند.
*از صحبت های شما این طور استنباط می شود که حضور در « دورهمی » حتی از بازی در سریال هم سخت تر باشد؟
کاملاً. در یک سریال تلویزیونی یک سکانس تبدیل به چند پلان مجزا می شود و بسته به نظر کارگردان این چند پلان در نصف روز یا در دو روز ضبط می شود. هر چه که هست فرصت اشتباه داریم اما در این کار به هیچ عنوان فرصت اشتباه نداریم. ممکن است اگر اشتباه فاحشی اتفاق بیفتد، برنامه را قطع کنیم اما چون برنامه را مقابل تماشاگر ضبط می شود، نمی توانیم کات‌های پی در پی بدهیم.
*به طور معمول چند بار برنامه قطع می شود؟
به ندرت؛ شاید یک یا دوبار. برای بعضی از برنامه ها هم که اصلا کات نداریم. حتی اگر بخندیم هم خنده ها را استفاده می کنیم.
*از ابتدا که پیشنهاد نقش کاپیتان به شما شد، گفتند که باید نقش مرده را بازی کنید؟
ابتدا قرار بود با یک طراحی متفاوت شخصیتی، نقش نادر کارگر بر عهده من باشد اما در ادامه روح پدر به من پیشنهاد شد و من هم پذیرفتم.
*چه ویژگی هایی نقش روح پدر را برای شما جذاب می کرد؟
جای کار بیشتری به من می داد برای روح پدر قابلیت های دیگری از بازی من مد نظرشان بود.
*در طول کار، گریم سنگینی دارید، چقدر زمان برای گریم شما صرف می شود؟
طبیعتاً کاراکتر مرده با دیگر شخصیت ها باید تفاوت داشته باشد و باید این تفاوت روی صورت بنشیند. چیزی در حدود نیم ساعت گریم این کار از من وقت می گیرد.
*آقای نادری بحثی این جا مطرح می شود که برنامه « دورهمی » در ابتدای مسیر، با حمله برخی رسانه ها مبنی بر اتهام کپی بودن مواجه شد. نگاه شما به این ماجرا چیست؟
در مقطع کارشناسی ارشد عنوان پایان نامه من تعامل دراماتورژ و کارگردان در پروسه خلق اثر نمایشی بود و من روی این مسأله خیلی کار کردم. اگر توجه کنید می بینید، نمایش های مولیر و هملت که از بزرگان این عرصه هستند بارها و بارها در شکل های مختلف با استنباط های متفاوت روی صحنه رفته اند و عنوان نمایش هم کپی نخواهد بود. ممکن است اتفاقی به ظاهر در عرصه هنر نمایشی تکرار شود اما این یقین وجود دارد که نگاه کارگردان و موقعیت جغرافیایی تأثیرش را می گذارد و کاملاً شکل مرسوم آن را تغییر می دهد. درباره « دورهمی » هم همین اتفاق افتاده است.
تا این جا با حرف شما موافقم اما نکته ای وجود دارد که حداقل درباره نمایش های مولیر و هملت عنوان می شود که این نمایش یا با اقتباس صد در صد یا با نگاهی به آن نمایش روی صحنه رفته اما در تیتراژ «دورهمی » به هیچ عنوان این موضوع قید نشده و مخاطب احساس کرد که مچ شما را گرفته است.
اتفاقاً همین بحث هم بین عوامل بود. اما من در مقام پاسخگو نیستم که بخواهم نظر بدهم اما واقعاً قرار بود این نکته در تیتراژ لحاظ شود، نمی دانم چرا در نهایت این اتفاق نیفتاد. امام می خواهم به شما بگویم که خودمان به این قضیه اشراف کامل داشتیم.
بله؛ در حال حاضر در عصر ارتباطات زندگی می کنیم، آخرین سریال های روز آمریکا و اروپا به راحتی در دسترس مخاطب است و بیننده واو به واو از همه چیز اطلاعات دارد.
*پس چرا پنهان کاری ؟
به هیچ عنوان پنهان کاری نبود. ایده این برنامه صرفاً براساس برنامه ای هندی گرفته شده و می تواند یک شکل از اجرای برنامه آن ها باشد.در حالی که متن، شخصیت ها و همه چیز در «دورهمی» با آن برنامه متفاوت است. درصورتی اسم یک برنامه را می توانیم، کپی بنامیم که بدون هیچ دخل و تصرفی، واو به واو آن را اجرا کنیم، مثلا نمونه کامل یک فیلم سینمایی را با همان میزانسن و همان دیالوگ استفاده کنیم. اما ما فقط فرمت کلی کار را از آن ها گرفتیم و مثل این است که فقط ظرف آن ها را استفاده کرده ایم اما محتوا و خوراک داخل آن از خودمان است. بنابراین کار کاملا ایرانیزه شده و به مخاطب ارائه می شود.پنهان کاری دیگری در این کار انجام شده و در تیتراژ نام مهراب قاسم خانی آورده نشده که به نوعی همه کاره این پروژه است و عنوان نشده که او سرپرست نویسندگان و کارگردان کار است.در این مورد من نباید پاسخگو باشم و به من ارتباطی ندارد. این سوال را از تهیه کننده برنامه بپرسید.
کارگردانان کمدی ما محصول کارخانه مدیری هستند
*کمی از همکاری با مهران مدیری برایمان بگویید؟
در دوران کودکی با کارهای آقای مدیری همراه بودم و همیشه از دیدن برنامه هایش لذت می بردم. ایشان سبک دیگری از کمدی را وارد ایران کرد، خیلی از بازیگران و کارگردانان کمدی ما محصول کارخانه مهران مدیری هستند مثل سعید آقاخانی که محصول این کارخانه است. هر کدام از این افراد الان از کارگردانان یا بازیگران مطرح هستند و سبک و سیاق کار خودشان را دارند اما نمی‌توانیم زحماتی را که آقای مدیری برای ژانر کمدی ایران کشیده، نادیده بگیریم. به همین خاطر برای من باعث افتخار است که با ایشان کار می کنم.
*در طول کار چقدر بداهه داشتید؟
نه می توانم بگویم بداهه نداشتیم و نه می توانم بگویم بداهه داشتیم! وقتی تمرین می کردیم اگر پیشنهادی بود مطرح می کردیم که پیشنهاد ما اگر در روند کار به بهبود شرایط منجر می شد، قبول می کردند در غیر این صورت استفاده نمی شد. چون برنامه را زنده در حضور مخاطب ضبط می کردیم اگر نکته ای را می توانستیم جایگزین مواردی خاص کنیم، جایگزین و یا به کار اضافه می کردیم در غیر این صورت اگر نکته پیشنهادی خوب نبود برنامه قطع می شد.
*(خبرنگار روزنامه صبا در آخرین پرسش از محمد نادری می پرسد)استفاده از شوخی ها و جوک های رایج در فضای مجازی و تلگرام در این برنامه به وضوح دیده می شود. چه دلیلی برای استفاده این اندازه شوخی های مجازی در برنامه داشتید؟
این طور نیست که همه شوخی ها از فضای مجازی استفاده شده باشند. اما به واسطه این که این کار، کمدی موقعیت است، شوخی کلامی هم در آن نقش دارد. ضمن این که از شوخی های رایجج که در جامعه رواج دارد، استفاده کرده ایم. در هر صورت فضای مجازی بخشی از جامعه امروز ما را تشکیل می دهد.
شما ببینید هنوز بازی پرسپولیس و استقلال تمام نشده بود که جوک هایش در تلگرام رد و بدل می شد. البته این گستردگی تلگرام مختص به ایران نیست و خاصیت هنر این است که نمی تواند نسبت به گستردگی چیزی که در جامعه اش اتفاق می افتد، بی تفاوت باشد. فضای امروز جامعه ما این قدر شتاب زده پیش می رود و سرعت زیاد است که نمی توانیم منفک از آن حرکت کنیم. خود
شما چقدر زمانتان را در تلگرام می گذرانید؟نمی توانیم از این شبکه تأثیر نگیریم و آن را رها کنیم چون بخشی از خوراک سالم مردم از این طریق تأمین می شود. ما صد در صد از این فضا بهره نبرده ایم ولی در راستای جذب مخاطب و بهتر شدن کار از آن بهره گرفته ایم.