کد خبر 56657
تاریخ انتشار: ۲۲ تیر ۱۳۹۰ - ۰۸:۱۴

تحرکات تازه سياسي و حقوقي رژيم صهيونيستي براي تبديل مناقشه حوزه مشترک نفتي و گازي فلسطين، لبنان و قبرس، زنگ خطر بحران‌آفريني تازه اين رژيم در عرصه منطقه‌اي را که قابليت ميليتاريزه‌شدن را نيز دارد به صدا درآورده است.

به گزارش گروه بين الملل مشرق، با شكل‌گيري دولت جديد لبنان و رأي اعتماد پارلمان اين كشور به آن، ‌رژيم صهيونيستي روش جديدي را براي مقابله با اين دولت برگزيده و در صدد تبديل آن به يك مناقشه تحريك‌آميز در سطح منطقه است.
اين مناقشه، درگيري ميان لبنان و رژيم اسرائيل بر سر مرزهاي دريايي است كه در پي آن تملك منابع نفتي و گازي را نيز به دنبال خود خواهد داشت.
رژيم صهيونيستي، ژوئن پارسال اعلام كرد كه يك شركت اکتشاف نفت و گاز وابسته به اين رژيم، در نزديكي مرزهاي لبنان يك ميدان گازي با نام "لفيتان" را كشف كرده است. بخش عظيمي از اين ميدان بنا بر اعلام مقامات لبناني در خاك اين كشور واقع شده است اما طرف اسرائيلي سعي دارد آن را به نفع خود مصادره كند.
از سوي ديگر اسرائيل با عقد قراردادي يكطرفه با دولت قبرس بخش وسيعي از مرزهاي آبي لبنان را به نفع خود مصادره و آنها را اشغال كرده است، كابينه رژيم صهيونيستي نيز بتازگي در نشست خود، مرزهاي آبي اين رژيم را تصويب كرد كه اين اقدام با واكنش جدي دولت لبنان مواجه شد.
از سوي ديگر، لبنان در پي سقوط دولت هوادار غرب در اين كشور، به فكر استفاده از منافع نفتي و گازي خود در مرز با سرزمين‌هاي اشغالي افتاده است، اقدامي كه البته به مذاق صهيونيست‌ها خوش نيامده و آنها كه از مدت‌ها قبل براي بلعيدن منابع نفتي و گازي اين منطقه به تكاپو افتاده بودند را به تحرك بيشتر واداشت.
 
ماهيت مناقشه مرزي فيمابين
اسرائيل در سال 2009 ميلادي در اقدامي غيرقانوني و بدون حضور نماينده‌اي از دولت لبنان، توافقنامه‌اي را با قبرس به امضا رسانده كه نقاط مرزي سه جانبه را در آن تعيين كرده است.
به اعتقاد كارشناسان مسائل بين‌الملل، اين توافق، نقض صريح حقوق و منافع لبنان بوده و بخشي از سرزمين اين كشور را از آن جدا كرده است.
گفته مي‌شود منطقه مورد اختلاف ميان طرفين بالغ بر سه هزار كيلومتر مربع است كه از لحاظ وجود منابع نفتي و گازي در آن از اهميت استراتژيك برخوردار است.
مناقشه مرزي ميان لبنان و رژيم صهيونيستي، شامل مرزهاي اين كشور از منطقه رأس الناقوره شده و تا منطقه اقتصادي و آبهاي قبرس كه تقريبا در فاصله 150 كيلومتري سواحل لبنان و فلسطين قرار دارد امتداد يافته است.
بر اساس ادعاي رژيم اسرائيل، تفاوت ميان مرزهاي لبنان با قبرس و سرزمين‌هاي اشغالي در حدود 15 كيلومتر است، اين يعني اينكه مساحت منطقه مورد اختلاف بالغ بر سه هزار كيلومتر مربع خواهد بود.
كارشناسان مسائل بين‌المللي اعتقاد دارند كه اختلاف نظر دو كشور به نقطه آغاز خط مرزي ميان دو طرف باز مي‌گردد. رژيم صهيونيستي بر خلاف قراردادهاي بين‌المللي مدعي است كه خط مرزي لبنان شامل خطي مستقيم از ساحل دو طرف است اما لبنان بر اساس مصوبات سازمان ملل خط دريايي را امتداد مرزهاي خاكي مي‌داند.
البته لبنان پيش از اين توافق مرزي با قبرس تنظيم كرده بود اما به دليل مورد تنازع بودن اين منطقه دو طرف تصميم گرفته بودند كه بخش‌هاي مورد اختلاف ميان خود با رژيم صهونيستي را جزء خطوط مرزي خود حساب نكنند اما نيکوزيا و تل‌آويو در توافق خود براي تعيين مرزهاي آبي اين اصل را ناديده گرفته و بخش مورد تنازع را نيز در آب‌هاي اختصاصي خود قرار داده‌اند.
از سوي ديگر، دولت "فؤاد سنيوره" نخست‌وزير وقت اسرائيل در راستاي منافع غرب و اسرائيل و بنا به درخواست مشكوك تركيه كه بخش ترك‌نشين قبرس را به رسميت شناخته است، از ارائه اين توافق به پارلمان لبنان به اين علت كه با بخش اروپايي قبرس به امضا رسيده است امتناع كرد، همين موضوع باعث شده است كه اين توافق غيرالزام‌آور باشد و تل‌آويو نيز از همين نكته براي ادعاهاي واهي خود استفاده كرده است.

لبنان البته پيشتر ادله خود در تملك بر مناطق مورد اشغال اسرائيل را به سازمان ملل ارائه كرده است؛ اين ادله به‌حدي متقن است كه حتي آمريكا نيز نتوانست حق لبنان در تملك اين اراضي را ناديده بگيرد و بعد از تحقيقات حرفه‌اي كه انجام داد، اين حق را پذيرفت که البته تل‌آويو چندي بعد اين خبر را تكذيب كرد.
اين در حالي بود كه انتشار اين خبر از سوي روزنامه صهيونيستي هاآرتص بود، اين روزنامه به نقل از برخي منابع در وزارت خارجه اسرائيل نوشت كه به اين ترتيب اسرائيل چاره‌اي ندارد كه مناطق اقتصادي دريايي وابسته به لبنان را به اين كشور بازگرداند.
از سوي ديگر تنها دليل رژيم اسرائيل در طرح اين ادعا، توافق اين رژيم با قبرس است كه آن هم به علت اينكه بررسي مناطق اختلافي ميان سه كشور با حضور تنها دو طرف درگير انجام شده، فاقد وجاهت قانوني است.
 
علل اوج اختلافات طرفين در شرايط كنوني
مناقشه ميان رژيم اسرائيل و لبنان در تعيين مرزهاي آبي، گرچه ديرزماني است كه ميان اين دو طرف وجود دارد اما شرايط كنوني در منطقه فضاي مناسبي را براي تحريك اين موضوع از سوي اسرائيل فراهم كرده است؛ قطع واردات گاز رژيم صهيونيستي از مصر و چهار انفجار در خط لوله انتقال گاز به سرزمين‌هاي اشغالي، تل‌آويو را در مقابل بحران جدي انرژي قرار داده و اين رژيم نسبت به آينده خود بشدت بيمناك است و به همين دليل از هر راهي براي دستيابي به منابع انرژي استفاده مي‌كند.
موضوع دوم، تشكيل دولتي متعهد در لبنان است كه سعي دارد با پايبندي به آرمان‌هاي ملي لبنان، دست‌اندازي كشورهاي ديگر بويژه رژيم اسرائيل به منابع و سرزمين‌هاي لبنان را متوقف كند. اين دولت بلافاصله بعد از تشكيل وتأييد از سوي پارلمان، حساسيت خود را نسبت به ادامه اشغالگري‌هاي اسرائيل در لبنان اعلام و تأكيد كرد كه از مجاري مختلف سعي در بازپس گيري حق لبنان از اسرائيل خواهد داشت.
از سوي ديگر تل‌آويو نيز اين مناقشه را به عنوان راهكاري براي ضربه‌زدن به دولت جديد لبنان مي‌داند و سعي دارد از طريق تحريك آن، اهرم فشاري را بر اين كشور وارد نمايد و دولت با اكثريت جديد را زمينگير كند.
دستيابي به بهانه‌اي جديد براي ادامه تهديدات رژيم صهيونيستي عليه لبنان و استفاده از اين تهديدات و آغاز جنگ در زمان مقتضي از سوي اسرائيل از ديگرعلل تحريك اين مناقشه به شمار مي‌رود. سران تل‌آويو همراه با تهديد به تخريب زير ساخت‌هاي لبنان سعي در مانع‌تراشي در روند پيشرفت اقتصادي اين كشور داشته‌اند و مانع از سرمايه‌گذاري‌هاي خارجي در لبنان مي‌شوند.

واكنش‌ سران لبنان و رژيم صهيونيستي
اين مناقشه نيز مانند هر درگيري ديگري بسرعت از سوي دو طرف با واكنش‌ مواجه شده است و هر دو طرف اعلام كرده‌اند كه استفاده از منابع زيرزميني مناطق مرزي طرف نزاع حق آنهاست و از اين حق دفاع خواهند كرد.
"جبران باسيل" وزير انرژي لبنان پس از تصويب تعيين مرز آبي رژيم اسرائيل در كابينه اين رژيم در نامه‌اي به رئيس جمهور، نخست‌وزير و وزراي لبناني، بررسي اين موضوع را در دستور كار نشست پنجشنبه كابينه لبنان قرار داد. باسيل وي، خاطرنشان كرد كه لبنان اجازه تجاوزگري به حوزه‌هاي نفتي و گازي اين کشور در درياي مديترانه را به رژيم صهيونيستي نخواهد داد.
ميشل سليمان، رئيس جمهور لبنان نيز در ديدار با برخي وزيران دولت و نمايندگان مجلس درباره پيامدهاي اقدام يکجانبه و غيرقانوني رژيم صهيونيستي در تعيين خط مرزي آبي فلسطين اشغالي هشدار داده و تأکيد کرد كه لبنان با تمام توان و قوا از مرزهاي زميني، هوايي و دريايي و حقوق خود دفاع خواهد کرد.
"عدنان منصور" وزير خارجه لبنان از تحركات ديپلماتيك خود در ارائه شكايت از رژيم اسرائيل در سازمان ملل سخن گفته و همچنين ديداري نيز با سفير قبرس در بيروت براي بررسي اين موضوع انجام داد.
منصور تأكيد كرد: لبنان به هيچ وجه يك وجب از مساحت دريايي و منابع طبيعي خود در درياي مديترانه چشم نخواهد پوشيد و در اين راستا يك يادداشت اعتراض به قبرس نيز فرستاده كه در آن از امضاي پيمان اين كشور با اسرائيل بدون مشورت با لبنان اعتراض شده است چراكه ترسيم مرز دريايي مربوط به لبنان، اسرائيل و قبرس است.
در طرف مقابل، سران صهيونيست سعي دارند تا با تأكيد بر توافق غيرقانوني خود با قبرس، منابع نفتي و گازي اين منطقه را منحصر به خود بدانند. "بنيامين نتانياهو" نخست‌وزير رژيم صهيونيستي استفاده از منابع زيرزميني اين منطقه را حق طبيعي اسرائيل دانسته و مدعي است كه مرز اعلام شده از سوي لبنان با توافق اين رژيم با قبرس همخواني ندارد.
"اويگدور ليبرمن" وزير خارجه رژيم اسرائيل نيز با اعلام اينكه نقشه ادعايي خود را بزودي به سازمان ملل خواهد فرستاد، بار ديگر به تنها سند غيرقانوني اسرائيل در اين مناقشه اشاره كرد و گفت: ما در اين مورد با قبرس توافقنامه امضا كرده‌ايم.
وي همچنين سعي كرد دفاع دولت لبنان از تماميت ارضي خود را تحت فشارهاي حزب‌الله معرفي كند.
"موشه يعالون" وزير امور راهبردي لبنان نيز در اظهاراتي مضحك، ايران را پشت پرده اين رويكرد لبنان در دفاع از حق طبيعي خود دانست و مدعي شد كه ايران به همراه حزب‌الله مي‌خواهند كانون بحران جديدي ايجاد كنند.

آيا مناقشه مرزي به جنگي منطقه‌اي تبديل مي‌شود؟
شواهد نشان مي‌دهد كه رژيم اسرائيل در راستاي منافع خود اقدام به تحريك اين مناقشه مرزي كرده است اما چيزي كه مهم است، تحليل و بررسي اين موضوع است كه آيا اين منافع اسرائيل را به آغاز جنگي گسترده در منطقه خواهد كشاند؟ جنگي كه بر اساس موازنه‌هاي جديد قدرت در منطقه، همان گونه که سيد حسن نصرالله، دبيرکل حزب الله بارها در خصوص هشدار داده، به احتمال قوي منحصر به لبنان و سرزمين‌هاي اشغالي نخواهد بود و مي‌تواند كشورهاي ديگر را نيز به زير چرخ‌هاي سنگين خود بكشاند.
تنها گذشت زمان روشن خواهد كرد كه آيا اين كانون بحران مقدمه‌اي براي درگيري نظامي در منطقه خواهد بود يا نه؟ اما چيزي كه مسلم است، اين است كه نتايج جنگ بعدي در صورت وقوع، قطعي خواهد بود و پايان رژيم صهيونيستي را براي هميشه رقم خواهد زد.