گروه بین‌الملل مشرق- «دیدگاه‌های ناسازگار» توصیفی است که اسناد به دست‌آمده توسط سازمان صلح سبز در مورد مذاکرات «تجارت و سرمایه‌گذاری فراآتلانتیک» میان آمریکا و اروپا (TTIP) به کار برده است.

به گزارش گاردین در یک بند کلیدی از این اسناد که مجموعاً دارای 489 صفحه و 13 فصل است، این‌گونه آمده که «اهداف مشترک،‌ واقعاً محدود است، رویکرد اتحادیه اروپا و ایالات متحده همچنان ناسازگار است و بنابر این موانع تجارت آزاد با اروپا همچنان پابرجاست».

بخش مهمی از این اختلافات به تقاضای آمریکا برای کنارگذاشتن برخی قوانین اروپا در حوزه محیط زیست مربوط است، کمااینکه مذاکرات در مورد خدمات مهندسی نیز تقریباً در بن‌بست قرار دارد. ظاهراً آمریکا تمایلی به برعهده‌گرفتن تعهدات در این زمینه ندارد.

در حالی که اخیراً دول جهان بر لزوم کاهش استفاده از سوخت‌هایی توافق کرده‌اند که میزان تولید دی‌اکسیدکربن آنها بالا است، اسناد منتشرشده نشان می‌دهد محدودیت‌ها بر واردات برخی از این سوخت‌ها از جمله نفتِ رُس (شن‌های نفتی) کاسته می‌شود.

پیشنهاد طرف آمریکایی در مورد قوانین و رویه‌های حوزه صنعت نیز خبرساز شده است: دسترسی دو طرف به هر گونه طرح و برنامه و هرگونه قانون جدید که قرار است در بخش صنایع اجرا شود. این بدان معنا است که اروپا باید ابتدا تغییرات در این حوزه را به تصویب واشنگتن برساند. ضمن اینکه رویه‌ها در مورد سموم شیمیایی و امنیت غذایی باید طبق ساسمانه نظارتی فائو (سازمان غذا و کشاورزی وابسته به سازمان ملل) صورت پذیرد. این در حالی است که نهایتاً 40% از قوانین آن سازمان با قوانین اتحادیه اروپا در این حوزه هم‌ارزی دارد و روش‌های نظارتیِ آن نیز مسامحه‌کارانه‌تر است.

نگرانی گروه‌های سوسیالیست هم از اسناد منتشرشده خبرساز شده است. در بخش‌هایی از متنِ افشاشده این امکان برای شرکت‌های بزرگ فراهم می‌شود تا در تصمیم‌‌سازی پیرامون قوانین و رویه‌های جدید در حوزه صنعت مشارکت کنند، علی‌رغم اینکه جامعه مدنی از محدودیت‌های بیشتری در این امر برخوردار است. فائزه اولاسون از فعالان اجتماعی وابسته به دفتر سازمان صلح سبز در هلند در این باره گفت:«این اسناد نشان‌دهنده انتقال بخش بزرگی از قدرت دموکراتیک مردم به بنگاه‌های بزرگ است».

نگرانیِ دیگرِ سوسیالیست‌ها به بندهایی برمی‌گردد که به یک دادوستد ویژه میان اروپا و آمریکا اشاره دارد: کاهش تعرفه واردات محصولات کشاورزی به اروپا در ازای تسهیل واردات کالاهای صنعتی به آمریکا. در صورت توافق بر این امر، حوزه‌های خُرد کشاورزی در اروپا فدای حوزه‌های کلان صنعتی خواهد شد.

مورد دیگر به واردات اغذیه تراریخته برمی‌گردد. با پیشنهادات آمریکا در مورد نظارت بر پایه مدیریت ریسک به جای مدیریت پیش‌گیرانه که راهبرد اصلی اتحادیه اروپا برای نظارت در این حوزه بوده و هست، ورود این گونه گیاهان و میوه‌جات که فعلاً به دلیل مراقبت از امنیت غذایی و امکان گرده‌افشانی آن به گیاهان دیگر ممنوع است، ممکن می‌شود.

اگر چه در گزارش رسمی از این مذاکرات، سخن از تشکیل چیزی شبیه دادگاه توسط اروپا برای رسیدگی به شکایات احتمالی به میان آمده، چنین بحثی در سند افشاشده وجود ندارد.

یورگو ریس، مدیر سازمان صلح سبز که دفتر آن در بروکسل قرار دارد، در مورد مذاکرات آمریکا و اروپا گفت:«موضع اروپا بد است و موضع ایالات متحده، افتضاح. پس چشم‌انداز این مذاکرات، چیزی بین بد و افتضاح است. به نظر می‌رسد مسیر مشخصی را برای مسابقه در تضعیف حفاظت از محیط زیست، حمایت از مشتری و استانداردهای بهداشت عمومی در پیش گرفته‌اند».

شاید جنبه مهمتر در انتشار این اسناد، کاهش اعتماد سیاسی در اروپا باشد. فائزه اولاسون به مطلبی اشاره می‌‌کند که شاید ندای درونی بسیاری از شهروندان اروپایی باشد:«این اسناد نشان داد جامعه مدنی حق دارد نسبت به توافق آمریکا و اروپا نگران باشد... شهروندان و مقامات منتخب باید ببینند چه سخنانی به نمایندگی از آنها مطرح شده است».


منابع