وی افزود: در تاریخ پوشش ایران و در حدود یک قرن قبل لباس عموم مردم قبا یا جبه‌های بلند بوده و کلاهی به نام دستار که شباهت بسیاری با عمامه داشته بر سر می‌گذاشتند، اما هم‌اکنون عمدتاً لباس‌های غربی مانند کت و شلوار و یا تیشرت و پیراهن استفاده می‌شود.
بهاری در رابطه با دلایل تفاوت رنگ عمامه‌ها عنوان کرد: یکی از دلایل قابل تفکیک بودن در جامعه است، برای اینکه سادات از عوام شناخته شوند از عمامه مشکی استفاده می‌کنند و این یک امر جاافتاده در جامعه شیعه در هر کشوری است.
وی افزود: آن دسته از سادات که روحانی نیستند نیز از یک قرن پیش از کلاه یا شال سبز استفاده می‌کردند اما هیچ کدام از این موارد قطعی نیست.
این کارشناس مسائل مذهبی خاطر نشان کرد: ائمه اطهار(ع) از عمامه‌های مختلفی استفاده می‌کردند؛ مانند امام حسین(ع) که در ایام عید از عمامه سفید استفاده کرده و در برخی ایام عمامه سبز و یا مشکی می‌بستند، امام باقر(ع) ملبس به عمامه زرد و آبی بوده و امام رضا(ع) با عبا و عمامه سبز وارد شهر طوس شد.
وی در پایان گفت: در تصویر نقاشی شده از علامه مجلسی نیز عمامه ایشان شطرنجی سیاه و سفید بوده و شباهتی به نمونه‌های حال حاضر نداشته است.