به گزارش مشرق، پرسپولیس در روزی که هوادارانش انتظار داشتند برد پرگلی مقابل راه‌آهن کسب کند به سختی توانست این تیم را از پیش‌رو بردارد و چه بسا اگر اشتباه داور در اعلام پنالتی به سود سرخپوشان رخ نمی‌داد، این تیم دچار مشکلات بیشتری میشد.
برای خیلی‌ها این سوال پیش آمده تیمی که 4 گل در دربی به ثمر می‌رساند و گسترش را در تبریز با همین تعداد گل شکست می‌دهد چرا در بازی با راه‌آهن تا دقیقه 60 فرصت گلزنی نصیبش نمی‌شود؛ آن هم در روزی که نیاز به برد پر گل دارد. مسلماً برنامه پرسپولیسی‌ها در بازی با راه‌آهن این بود که در نیمه اول به گل رسیده و در نیمه دوم به بالا بردن تعداد گل‌های خود فکر کنند اما بازی برای شاگردان برانکو طوری گره خورده بود که حتی هواداران حاضر در ورزشگاه هم عصبی شده بودند.
مشخص بود که راه‌آهن برای بسته نگه داشتن دروازه خود مقابل پرسپولیس رو به بازی بسته می‌آورد و برای رسیدن به گل برتری چشم به ضدحملات خواهد دوخت. کاری که نفت تهران مقابل پرسپولیس به بهترین شکل انجام داد و در واقع سرخپوشان در همان بازی قهرمانی را از دست دادند.
تیم برانکو در بازی با نفت و راه‌آهن نشان داد مقابل تیمی که از میانه زمین رو به بازی بسته و تخریبی می‌آورد دچار مشکل می‌شود. پیش از این در بازی رفت پرسپولیس و گسترش فولاد همین اتفاق رخ داد اما در آن مسابقه جری بنسون از تک موقعیتی که نصیبش شد نهایت استفاده را برد تا سرخپوشان برنده شوند و کمتر کسی عملکرد ضعیف هافبک‌های پرسپولیس را مقابل هافبک‌های تخریبی و جنگنده گسترش دید.
در بازی پرسپولیس و نفت، منصوریان به هافبک‌های تیمش ماموریت داد اجازه توپ رسیدن از سوی کامیابی‌نیا به محسن مسلمان و فرشاد احمدزاده را ندهند و با این راهکار دو هافبک خلاق سرخپوشان را از بازی خارج کرد. هر دو هافبک تهاجمی پرسپولیس به خاطر اینکه قدرت جسمانی خیلی بالایی ندارند، خیلی راحت مقابل هافبک‌های تخریبی دچار مشکل می‌شوند و در بازی با راه‌آهن این مسئله به وضوح به چشم آمد.
برانکو در بازی با نفت نتوانست برای این ضعف تیمش راهکاری پیدا کند اما در بازی با راه‌آهن از زمانی که احمد نوراللهی به میدان آمد تا حدی توانست با قدرت بدنی بالا و تکنیک خوبش کفه ترازو را در میانه میدان به نفع تیمش سنگین‌تر کند اما به طور قطع پرسپولیس برای فصل آینده باید فکری به حال این ضعف بزرگ تیمش کند. پرسپولیس قطعا بیش از هر زمان دیگری به یک هافبک کامل چه از نظر قدرت بدنی و چه قدرت بازیسازی نیاز دارد. هافبکی که برانکو بتواند در زمان گره خوردن روی او به عنوان یک فرمانده واقعی در میانه میدان حساب کند. مسلماً در فصل آینده بسیاری از تیم‌ها با الگو قرار دادن بازی نفت و راه‌آهن به مصاف پرسپولیس می‌آیند و اگر شرایط همین‌گونه باشد برانکو و مردانش در فصل آینده روزهای سختی را پیش‌رو خواهند داشت.
گفته می‌شود برانکو برای پر کردن این خلاء یکی از هافبک‌های تازه وارد تیم ملی را در لیست خرید خود قرار داده واز مدیریت باشگاه خواسته او را به خدمت بگیرد.
برای خیلی‌ها این سوال پیش آمده تیمی که 4 گل در دربی به ثمر می‌رساند و گسترش را در تبریز با همین تعداد گل شکست می‌دهد چرا در بازی با راه‌آهن تا دقیقه 60 فرصت گلزنی نصیبش نمی‌شود؛ آن هم در روزی که نیاز به برد پر گل دارد. مسلماً برنامه پرسپولیسی‌ها در بازی با راه‌آهن این بود که در نیمه اول به گل رسیده و در نیمه دوم به بالا بردن تعداد گل‌های خود فکر کنند اما بازی برای شاگردان برانکو طوری گره خورده بود که حتی هواداران حاضر در ورزشگاه هم عصبی شده بودند.
مشخص بود که راه‌آهن برای بسته نگه داشتن دروازه خود مقابل پرسپولیس رو به بازی بسته می‌آورد و برای رسیدن به گل برتری چشم به ضدحملات خواهد دوخت. کاری که نفت تهران مقابل پرسپولیس به بهترین شکل انجام داد و در واقع سرخپوشان در همان بازی قهرمانی را از دست دادند.
تیم برانکو در بازی با نفت و راه‌آهن نشان داد مقابل تیمی که از میانه زمین رو به بازی بسته و تخریبی می‌آورد دچار مشکل می‌شود. پیش از این در بازی رفت پرسپولیس و گسترش فولاد همین اتفاق رخ داد اما در آن مسابقه جری بنسون از تک موقعیتی که نصیبش شد نهایت استفاده را برد تا سرخپوشان برنده شوند و کمتر کسی عملکرد ضعیف هافبک‌های پرسپولیس را مقابل هافبک‌های تخریبی و جنگنده گسترش دید.
در بازی پرسپولیس و نفت، منصوریان به هافبک‌های تیمش ماموریت داد اجازه توپ رسیدن از سوی کامیابی‌نیا به محسن مسلمان و فرشاد احمدزاده را ندهند و با این راهکار دو هافبک خلاق سرخپوشان را از بازی خارج کرد. هر دو هافبک تهاجمی پرسپولیس به خاطر اینکه قدرت جسمانی خیلی بالایی ندارند، خیلی راحت مقابل هافبک‌های تخریبی دچار مشکل می‌شوند و در بازی با راه‌آهن این مسئله به وضوح به چشم آمد.
برانکو در بازی با نفت نتوانست برای این ضعف تیمش راهکاری پیدا کند اما در بازی با راه‌آهن از زمانی که احمد نوراللهی به میدان آمد تا حدی توانست با قدرت بدنی بالا و تکنیک خوبش کفه ترازو را در میانه میدان به نفع تیمش سنگین‌تر کند اما به طور قطع پرسپولیس برای فصل آینده باید فکری به حال این ضعف بزرگ تیمش کند. پرسپولیس قطعا بیش از هر زمان دیگری به یک هافبک کامل چه از نظر قدرت بدنی و چه قدرت بازیسازی نیاز دارد. هافبکی که برانکو بتواند در زمان گره خوردن روی او به عنوان یک فرمانده واقعی در میانه میدان حساب کند. مسلماً در فصل آینده بسیاری از تیم‌ها با الگو قرار دادن بازی نفت و راه‌آهن به مصاف پرسپولیس می‌آیند و اگر شرایط همین‌گونه باشد برانکو و مردانش در فصل آینده روزهای سختی را پیش‌رو خواهند داشت.
گفته می‌شود برانکو برای پر کردن این خلاء یکی از هافبک‌های تازه وارد تیم ملی را در لیست خرید خود قرار داده واز مدیریت باشگاه خواسته او را به خدمت بگیرد.