به گزارش مشرق، گروه بین الملل، حکم «نیکلاس مادورو» رئیس جمهوری ونزوئلا به اعلام حالت فوق العاده همه جانبه که قرار است دو ماه متوالی به طول بیانجامد، به گروه های اپوزیسیون حاکم بر پارلمان این کشور فرصتی برای بهانه تراشی های مجدد داد.
اپوزیسیون از همان آغاز تسلط بر پارلمان در دسامبر ۲۰۱۵ به عناوین مختلف در کار دولت کاراکاس کارشکنی کرده است که دایره آن از زیر سوال بردن ملیت مادورو تا جمع آوری امضا برای برگزاری همه پرسی سلب حاکمیت از وی کشیده می شود.
اما این بار، جریان اپوزیسیون در همدستی با تجار و صاحبان صنایع که راهکارهای دولت چپ گرای مادورو را مغایر با انگیزه های کاپیتالیستی خود می دانند، در جهت دستکاری افکار عمومی و به تبع آن ایجاد ناآرامی در سطح کشور پیش می رود.
در همین راستا، گروه صنعتی «پلار» بزرگتیرن شرکت تولید مواد غذایی ونزوئلا با هدف ایجاد رکود در بازار کشور، چرخه تولید خود را متوقف کرد- اقدامی که به سرعت با واکنش مادورو مبنی بر احتمال مصادره اموال و زندانی کردن افراد متخلف رو برو شد.
ناگفته نماند که مادورو پیشتر در ماه ژانویه ۲۰۱۶ حالت اضطرار اقتصادی اعلام کرده بود که این مسئله در همان زمان نیز مخالفت جریان های اپوزیسیون را که طالب الگوهای اقتصادی غربی هستند، به دنبال داشت. اما، حکم جدید وی که علاوه بر تمدید حالت فوق العاده، دایره آن را به همه جوانب موثر در اداره کشور گسترش داده، اصلا با سیاست های اپوزیسیون سازگار نیست؛ به ویژه آنکه وی دلیل هشیاری و احتیاط دولت را توطئه چینی آمریکا و کشورهای عضو اوپک برای سرنگون سازی دولت چپگرای خود عنوان کرده است.
مادورو پیشتر طی سخنانی از نیاز کشور به بهبود راه های تولید برای مقابله با رکود اقتصادی صحبت به میان آورده و اجرای حالت فوق العاده را برای مواجهه به تهاجم قدرت های خارجی ضروری توصیف کرده بود. در همین راستا، وی از برگزاری رزمایش های نظامی در روزهای پایانی هفته آینده سخن گفت تا آمادگی کشور در برابر توطئه های بیگانه را به رخ بکشد.
اما، اپوزیسیون با به چالش کشیدن اظهارات وی، حامیان خود را به صحنه دعوت کرده تا با ایجاد موجی از ناآرامی های مدنی کاراکاس – پایتخت سیاسی ونزوئلا- را به آشوب بکشند و شعار برکناری مادورو را سر بدهند.
در این میان، جریان های رسانه ای غرب نیز بیش از پیش به این ناآرامی دامن می زنند تا جایی که خبرگزاریی هایی مثل «بی بی سی» و «رویترز» حوادث جاری در ونزوئلا را در صدر اخبار خود قرار داده اند. در روایت های خبری نقل شده از سوی رسانه های بیگانه، سیاست های اقتصادی دولت سوسیالیست مادورو راهکاری نامناسب برای برون رفت از بحران ناشی از افت قیمت نفت در بازارهای جهانی عنوان می شود. ونزوئلا بزرگترین ذخایر نفتی جهان را در خود جا داده حال آنکه ضرر ناشی از سیاست های نفتی اوپک در سال های اخیر، درآمدهای دولت را کاهش و سطح تورم را به ۱۸۰ درصد رسانده است.
از دیگر حربه های جنگ رسانه ای غرب برای به چالش کشیدن دولت کاراکاس اعلام نظرسنجی هایی برای به رخ کشیدن افت محبوبیت مادورو است. به ادعای رویترز، آخرین نظرسنجی نشان می دهد که تقریبا ۷۰ درصد ونزوئلایی ها خواهان برکناری مادورو هستند.
در همین راستا، گمانه زنی ها در خصوص عدم دوام دولت کاراکاس و اجبار مادورو برای واگذاری قدرت تا پیش از اتمام دوره قانونی ریاست جمهوری از دیگر جریان های خبری هدفمند در رسانه های غربی است.
لازم به ذکر است که پیش از اعلان رسمی دولت ونزوئلا مبنی بر اجرای حالت فوق العاده، مقامات سرویس اطلاعاتی آمریکا در گفتگو با خبرنگاران از احتمال فروپاشی اقتصادی- سیاسی در ونزوئلا ابراز نگرانی کردند و پیش بینی نمودند که احتمالاً نیکلاس مادورو دوره ریاست جمهوری خود را به پایان نخواهد رساند!
اپوزیسیون ونزوئلا هم با دلگرمی به چنین پیش بینی هایی نقشه کودتای خود را در قالب اعتراضات مشروع مردمی رفته رفته عملی می کند. این بار جریان های مخالف می گویند که مادورو پیش از اعلام وضعیت فوق العاده با پارلمان مشورت نکرده است و همین امر موجی از اعتراض خیابانی به راه انداخته است.
از سوی دیگر، اپوزیسیون پیشتر ۱.۸ میلیون امضا برای پیشبرد طرح همه پرسی سلب قدرت از مادورو جمع کرده بود که روند رسیدگی به آن پنج روز بوده اما از قرار کمی به درازا کشیده است و همین مایه دلخوری مخالفین شده حال آنکه مادورو پیشتر گفته بود در جهت احترام به رای مردم هیچ مخالفتی با برگزاری این همه پرسی نخواهد داشت.
کاهش بهای نفت، رکود اقتصادی، غرض ورزی رسانه های بیگانه، دخالت های آشکار دولت های غربی و در کنار آن توفیقاتی که اپوزیسیون در دیگر کشورهای همسایه نظیر برزیل و آرژانتین داشته، به مخالفین مادورو جسارت رویارویی با وی و کم فروغ کردن یکی دیگر از قدرت های ضد استعماری آمریکای لاتین را داده است.
اپوزیسیون از همان آغاز تسلط بر پارلمان در دسامبر ۲۰۱۵ به عناوین مختلف در کار دولت کاراکاس کارشکنی کرده است که دایره آن از زیر سوال بردن ملیت مادورو تا جمع آوری امضا برای برگزاری همه پرسی سلب حاکمیت از وی کشیده می شود.
اما این بار، جریان اپوزیسیون در همدستی با تجار و صاحبان صنایع که راهکارهای دولت چپ گرای مادورو را مغایر با انگیزه های کاپیتالیستی خود می دانند، در جهت دستکاری افکار عمومی و به تبع آن ایجاد ناآرامی در سطح کشور پیش می رود.
در همین راستا، گروه صنعتی «پلار» بزرگتیرن شرکت تولید مواد غذایی ونزوئلا با هدف ایجاد رکود در بازار کشور، چرخه تولید خود را متوقف کرد- اقدامی که به سرعت با واکنش مادورو مبنی بر احتمال مصادره اموال و زندانی کردن افراد متخلف رو برو شد.
ناگفته نماند که مادورو پیشتر در ماه ژانویه ۲۰۱۶ حالت اضطرار اقتصادی اعلام کرده بود که این مسئله در همان زمان نیز مخالفت جریان های اپوزیسیون را که طالب الگوهای اقتصادی غربی هستند، به دنبال داشت. اما، حکم جدید وی که علاوه بر تمدید حالت فوق العاده، دایره آن را به همه جوانب موثر در اداره کشور گسترش داده، اصلا با سیاست های اپوزیسیون سازگار نیست؛ به ویژه آنکه وی دلیل هشیاری و احتیاط دولت را توطئه چینی آمریکا و کشورهای عضو اوپک برای سرنگون سازی دولت چپگرای خود عنوان کرده است.
مادورو پیشتر طی سخنانی از نیاز کشور به بهبود راه های تولید برای مقابله با رکود اقتصادی صحبت به میان آورده و اجرای حالت فوق العاده را برای مواجهه به تهاجم قدرت های خارجی ضروری توصیف کرده بود. در همین راستا، وی از برگزاری رزمایش های نظامی در روزهای پایانی هفته آینده سخن گفت تا آمادگی کشور در برابر توطئه های بیگانه را به رخ بکشد.
اما، اپوزیسیون با به چالش کشیدن اظهارات وی، حامیان خود را به صحنه دعوت کرده تا با ایجاد موجی از ناآرامی های مدنی کاراکاس – پایتخت سیاسی ونزوئلا- را به آشوب بکشند و شعار برکناری مادورو را سر بدهند.
در این میان، جریان های رسانه ای غرب نیز بیش از پیش به این ناآرامی دامن می زنند تا جایی که خبرگزاریی هایی مثل «بی بی سی» و «رویترز» حوادث جاری در ونزوئلا را در صدر اخبار خود قرار داده اند. در روایت های خبری نقل شده از سوی رسانه های بیگانه، سیاست های اقتصادی دولت سوسیالیست مادورو راهکاری نامناسب برای برون رفت از بحران ناشی از افت قیمت نفت در بازارهای جهانی عنوان می شود. ونزوئلا بزرگترین ذخایر نفتی جهان را در خود جا داده حال آنکه ضرر ناشی از سیاست های نفتی اوپک در سال های اخیر، درآمدهای دولت را کاهش و سطح تورم را به ۱۸۰ درصد رسانده است.
از دیگر حربه های جنگ رسانه ای غرب برای به چالش کشیدن دولت کاراکاس اعلام نظرسنجی هایی برای به رخ کشیدن افت محبوبیت مادورو است. به ادعای رویترز، آخرین نظرسنجی نشان می دهد که تقریبا ۷۰ درصد ونزوئلایی ها خواهان برکناری مادورو هستند.
در همین راستا، گمانه زنی ها در خصوص عدم دوام دولت کاراکاس و اجبار مادورو برای واگذاری قدرت تا پیش از اتمام دوره قانونی ریاست جمهوری از دیگر جریان های خبری هدفمند در رسانه های غربی است.
لازم به ذکر است که پیش از اعلان رسمی دولت ونزوئلا مبنی بر اجرای حالت فوق العاده، مقامات سرویس اطلاعاتی آمریکا در گفتگو با خبرنگاران از احتمال فروپاشی اقتصادی- سیاسی در ونزوئلا ابراز نگرانی کردند و پیش بینی نمودند که احتمالاً نیکلاس مادورو دوره ریاست جمهوری خود را به پایان نخواهد رساند!
اپوزیسیون ونزوئلا هم با دلگرمی به چنین پیش بینی هایی نقشه کودتای خود را در قالب اعتراضات مشروع مردمی رفته رفته عملی می کند. این بار جریان های مخالف می گویند که مادورو پیش از اعلام وضعیت فوق العاده با پارلمان مشورت نکرده است و همین امر موجی از اعتراض خیابانی به راه انداخته است.
از سوی دیگر، اپوزیسیون پیشتر ۱.۸ میلیون امضا برای پیشبرد طرح همه پرسی سلب قدرت از مادورو جمع کرده بود که روند رسیدگی به آن پنج روز بوده اما از قرار کمی به درازا کشیده است و همین مایه دلخوری مخالفین شده حال آنکه مادورو پیشتر گفته بود در جهت احترام به رای مردم هیچ مخالفتی با برگزاری این همه پرسی نخواهد داشت.
کاهش بهای نفت، رکود اقتصادی، غرض ورزی رسانه های بیگانه، دخالت های آشکار دولت های غربی و در کنار آن توفیقاتی که اپوزیسیون در دیگر کشورهای همسایه نظیر برزیل و آرژانتین داشته، به مخالفین مادورو جسارت رویارویی با وی و کم فروغ کردن یکی دیگر از قدرت های ضد استعماری آمریکای لاتین را داده است.