به گزارش مشرق، ابزارهای سیاسی و میدانی آمریکا و حامیان تروریسم در منطقه مانند عربستان و ترکیه، در سطحی نیست که امکان برهم زدن موازنه قدرت و تحمیل مطالبات غیرقانونی در سوریه را داشته باشند، به همین دلیل سیر مذاکرات در ژنو که تابعی از شرایط میدانی است، در یک دایره بسته درجا می‌زند، ولی قرار است طی روزهای آینده دور جدیدی از گفت‌وگوها در ژنو بر پایه رایزنی مشترک روسیه ـ آمریکا آغاز شود.
گفته می‌شود که کمک‌های بشردوستانه، آتش‌بس و تشکیل حکومت انتقالی در دستور کار است که تکرار موضوعات در جلسات قبلی ژنو می‌باشد. آمریکا، عربستان و ترکیه و قطر به‌خوبی می‌دانند که ابتکار عمل نظامی برای کسب پیروزی‌های مؤثر نظامی را در اختیار ندارند، ولی اولویت اصلی آنها این است که پتانسیل‌های گروه‌های تروریستی را حفظ کنند و برای حفظ مناطق اشغالی توسط گروه‌های تروریستی، باید توازن تسلیحاتی را در شرایطی قرار دهند که جغرافیای حضور تروریست‌ها را به عنوان واقعیت غیرقابل تغییر حفظ کنند. لذا دستور کار سیاسی و نظامی آنها بر اساس محورهای زیر خواهد بود:
1- با تأکید بر ضرورت آتش‌بس و حفظ پیوندهای جغرافیایی گروه‌های تروریست با یکدیگر، امکان عملیات ضد تروریستی روسیه ـ سوریه و مقاومت را در حلب، پیرامون حلب و استان‌های ادلب و حماه و حمص و غوطه شرقی دمشق و... به حداقل برسانند.
2- ارسال مستمر تسلیحات و مهمات جدید ضد زره (تاو) موشک‌های ضد هواپیما و توان آتش‌باری توپخانه‌ای و... را دنبال نموده که گزارش‌های متعددی از ورود صدها کانتینر سلاح و مهمات از مرزهای ترکیه و برخی معابر مرزی اردن وجود دارد.
3- با اجرای عملیات نظامی توسط تروریست‌ها در برخی محورهای پیرامون حلب و یا شمال حماه، آرایش نظامی و برنامه‌های عملیاتی آماده شده توسط سوریه را تحت تأثیر قرار دهند و یا آن را به تأخیر بیندازند.
4- با حضور تعداد بیش‌تری از نیروهای ویژه آمریکایی و احتمالاً برخی کشورهای دیگر در آینده در شمال سوریه، شرایط هدایت میدانی و عملیاتی و جابه‌جایی نیروی تروریست‌ها و اجرای عملیات ویژه علیه نیروهای استقراری و تیم‌های شناسایی ارتش سوریه و مقاومت را در مناطق تماس با تروریست‌ها را فراهم آورند.
5- پروازهای شناسایی و مستمر هواپیما‌ها و پهبادهای غربی که به‌موازات پرواز پهبادهای النصره و دیگر گروه‌های تروریستی در مناطق درگیری و یا استقرار نیروهای سوریه و مقاومت انجام می‌گیرد، به کند کردن سیر عملیات ضد تروریستی اثرگذاری کنند.
6- مطرح کردن یک معادله سیاسی در رایزنی با روس‌ها که اگر راه‌حل سیاسی مطلوب آمریکا را نپذیرند، جنگ فرسایشی در سوریه ادامه خواهد داشت که از زبان جان کری ثبت شده است و وزیر خارجه آل سعود آن را این‌گونه تکمیل کرده که اگر بشار اسد از قدرت حذف نشود، ارسال سلاح‌های پیشرفته و باقابلیت تخریبی بیش‌تر در اختیار تروریست‌ها ادامه می‌یابد، بر سیاست ادامه جنگ در سوریه تأکید کردند.
7- تأکید دی میستورا در پایان دور دوم مذاکرات ژنو که پایان بحران سوریه، یک پروسه طولانی است، نشان می‌دهد که کاخ سفید در شرایط فعلی، بر حفظ توان و ظرفیت تروریست‌ها با عناوین آتش‌بس و حفظ نیروهای میانه‌رو!! و مطالبات غیرقانونی در مذاکرات سیاسی، متمرکز شده و قصد ندارد در نشست‌های ژنو، بر راه‌حل سیاسی قانونی حرکت کند.
8 - سفر چند روز قبل جان کری به ریاض که در آستانه نشست ژنو انجام گرفت، آخرین هماهنگی در پرونده‌های بحرانی منطقه از سوریه تا عراق و یمن را دربر گرفته و سیاست «جنگ فرسایشی در میدان و مذاکره با مطالبات حداکثری» را در دستور کار مشترک قرار داده‌اند.
بر این اساس می‌توان پیش‌بینی کرد که مذاکرات جدید در ژنو و پنهان شدن در پشت مفهوم آتش‌بس در مناطق، عامل تولید زمان مناسب برای مسلح کردن بیش‌تر تروریست‌ها و حفظ جغرافیای اشغالی آنهاست تا به عنوان «امر واقع» بر روی پروژه‌های تقسیم سوریه و یا مُزمن کردن جنگ و استمرار جنگ فرسایشی مورد استفاده قرار گیرند.
لذا بازبینی سیاست‌های مذاکراتی و محورها و سناریوهای مذاکرات ژنو و طرح‌های عملیاتی و نظامی در مقابل تروریست‌ها و افزایش هزینه‌های حامیان تروریسم امری ضروری است که باید موردتوجه قرار گیرند.
*هادی محمدی
گفته می‌شود که کمک‌های بشردوستانه، آتش‌بس و تشکیل حکومت انتقالی در دستور کار است که تکرار موضوعات در جلسات قبلی ژنو می‌باشد. آمریکا، عربستان و ترکیه و قطر به‌خوبی می‌دانند که ابتکار عمل نظامی برای کسب پیروزی‌های مؤثر نظامی را در اختیار ندارند، ولی اولویت اصلی آنها این است که پتانسیل‌های گروه‌های تروریستی را حفظ کنند و برای حفظ مناطق اشغالی توسط گروه‌های تروریستی، باید توازن تسلیحاتی را در شرایطی قرار دهند که جغرافیای حضور تروریست‌ها را به عنوان واقعیت غیرقابل تغییر حفظ کنند. لذا دستور کار سیاسی و نظامی آنها بر اساس محورهای زیر خواهد بود:
1- با تأکید بر ضرورت آتش‌بس و حفظ پیوندهای جغرافیایی گروه‌های تروریست با یکدیگر، امکان عملیات ضد تروریستی روسیه ـ سوریه و مقاومت را در حلب، پیرامون حلب و استان‌های ادلب و حماه و حمص و غوطه شرقی دمشق و... به حداقل برسانند.
2- ارسال مستمر تسلیحات و مهمات جدید ضد زره (تاو) موشک‌های ضد هواپیما و توان آتش‌باری توپخانه‌ای و... را دنبال نموده که گزارش‌های متعددی از ورود صدها کانتینر سلاح و مهمات از مرزهای ترکیه و برخی معابر مرزی اردن وجود دارد.
3- با اجرای عملیات نظامی توسط تروریست‌ها در برخی محورهای پیرامون حلب و یا شمال حماه، آرایش نظامی و برنامه‌های عملیاتی آماده شده توسط سوریه را تحت تأثیر قرار دهند و یا آن را به تأخیر بیندازند.
4- با حضور تعداد بیش‌تری از نیروهای ویژه آمریکایی و احتمالاً برخی کشورهای دیگر در آینده در شمال سوریه، شرایط هدایت میدانی و عملیاتی و جابه‌جایی نیروی تروریست‌ها و اجرای عملیات ویژه علیه نیروهای استقراری و تیم‌های شناسایی ارتش سوریه و مقاومت را در مناطق تماس با تروریست‌ها را فراهم آورند.
5- پروازهای شناسایی و مستمر هواپیما‌ها و پهبادهای غربی که به‌موازات پرواز پهبادهای النصره و دیگر گروه‌های تروریستی در مناطق درگیری و یا استقرار نیروهای سوریه و مقاومت انجام می‌گیرد، به کند کردن سیر عملیات ضد تروریستی اثرگذاری کنند.
6- مطرح کردن یک معادله سیاسی در رایزنی با روس‌ها که اگر راه‌حل سیاسی مطلوب آمریکا را نپذیرند، جنگ فرسایشی در سوریه ادامه خواهد داشت که از زبان جان کری ثبت شده است و وزیر خارجه آل سعود آن را این‌گونه تکمیل کرده که اگر بشار اسد از قدرت حذف نشود، ارسال سلاح‌های پیشرفته و باقابلیت تخریبی بیش‌تر در اختیار تروریست‌ها ادامه می‌یابد، بر سیاست ادامه جنگ در سوریه تأکید کردند.
7- تأکید دی میستورا در پایان دور دوم مذاکرات ژنو که پایان بحران سوریه، یک پروسه طولانی است، نشان می‌دهد که کاخ سفید در شرایط فعلی، بر حفظ توان و ظرفیت تروریست‌ها با عناوین آتش‌بس و حفظ نیروهای میانه‌رو!! و مطالبات غیرقانونی در مذاکرات سیاسی، متمرکز شده و قصد ندارد در نشست‌های ژنو، بر راه‌حل سیاسی قانونی حرکت کند.
8 - سفر چند روز قبل جان کری به ریاض که در آستانه نشست ژنو انجام گرفت، آخرین هماهنگی در پرونده‌های بحرانی منطقه از سوریه تا عراق و یمن را دربر گرفته و سیاست «جنگ فرسایشی در میدان و مذاکره با مطالبات حداکثری» را در دستور کار مشترک قرار داده‌اند.
بر این اساس می‌توان پیش‌بینی کرد که مذاکرات جدید در ژنو و پنهان شدن در پشت مفهوم آتش‌بس در مناطق، عامل تولید زمان مناسب برای مسلح کردن بیش‌تر تروریست‌ها و حفظ جغرافیای اشغالی آنهاست تا به عنوان «امر واقع» بر روی پروژه‌های تقسیم سوریه و یا مُزمن کردن جنگ و استمرار جنگ فرسایشی مورد استفاده قرار گیرند.
لذا بازبینی سیاست‌های مذاکراتی و محورها و سناریوهای مذاکرات ژنو و طرح‌های عملیاتی و نظامی در مقابل تروریست‌ها و افزایش هزینه‌های حامیان تروریسم امری ضروری است که باید موردتوجه قرار گیرند.
*هادی محمدی