در حال حاضر مریخ یک محیط خشک و بایر است و میانگین دمای سرد آن به منفی 80 درجه فارنهایت می‌رسد. اما بسیاری از دانشمندان تصور می‌کنند که این سیاره میلیاردها سال قبل از آب مایع پوشیده شده بوده است. اما معمایی که هرگز حل نشده، این است که اگر مریخ دارای اقیانوس بوده، چرا دانشمندان نتوانسته‌اند خطوط ساحلی شکل‌گرفته توسط امواج را شناسایی کنند؟
کشف اخیر که در مجله Scientific Reports منتشر شده، یکی از قطعات این جورچین برای پاسخ به معما است.
محققان برآورد کرده‌اند که دو سونامی عظیم در حدود 3.4 میلیارد سال قبل در مریخ رخ داده است. اولی منطقه‌ای به وسعت بیش از 777 هزار کیلومتر مربع را زیر آب برده و سونامی دوم که احتمالا چند میلیون سال بعد رخ داده، منطقه‌ای با وسعت بیش از یک میلیون کیلومتر مربع را پوشانده است. هر دو رویداد در اثر برخورد دو شهاب‌سنگ غول‌پیکر با مریخ اتفاق افتاده بودند.
دانشمندان شواهد این رویدادها را با استفاده از تصاویر زمین‌شناسی و حرارتی سطح مریخ کشف کردند. آن‌ها تپه‌هایی از سنگ را شناسایی کردند که تنها توسط یک جریان قوی باد می‌توانستند شکل بگیرند. این سنگ‌ها صدها کیلومتر طول و عرض دارند و به گفته محققان سونامی می‌تواند مناسب‌ترین توضیح برای جمع شدن آن‌ها در کنار هم باشد.
این رصد جالب همچنین نشان می‌دهد مریخ بین این دو برخورد شهابی با تغییرات آب‌وهوایی بسیار سرد روبه‌رو شده است. در آن دوره زمانی، آب سطح سیاره، یخ زده و خطوط ساحلی فروکش کرده‌اند. تپه‌هایی که توسط سونامی دوم شکل گرفته‌اند، بنظر می‌رسد که غنی از یخ باشند.
اگر حیات میکروبی در اقیانوس باستانی مریخ وجود داشته باشند، ممکن است درون این تجمع‌های یخ‌زده گرفتار شده باشند و در آنجاست که شاید بتوان نشانه‌هایی از آن‌ها را یافت.