وی افزود: فخری و کویتی پور معمولا در جمع ها حاضر نمی شوند و بیشتر پشت پرده هستند و به علت اخلاق و منش بالایی که دارند چندان در اینگونه مراسم حاضر نمی شوند همانگونه که امروز هم کویتی پور نیامده ولی باید حضور آقای فخری را به فال نیک گرفت.
این مدح سال های دفاع مقدس در خصوص خاطراتش از سقوط خرمشهر گفت: وقتی خرمشهر سقوط کرد من تازه به سمت این شهر حرکت کرده بودم و وقتی رسیدیم برخی افراد از جمله شهید سعید درفشان در آن منطقه به من گفتند که شهر سقوط کرده و رزمندگان به این سمت رودخانه نقل مکان کرده اند. خیلی از بچه هایی که در آن موقع از شهر خارج شدند بعدها در عملیات های بعدی شرکت کردند و شهید شدند ولی واقعا شجاع ترین رزمندگان ما همان ها بودند.
آهنگران ادامه داد: بعد از سقوط شهر هم آتش دشمن سنگین بودند و یک سرهنگ ارتشی در آن شرایط حضور داشت که خیلی شجاعت به خرج داد و مرتب رزمندگان و نیروهای ارتش را به جنگ فرامی خواند ولی وجب به وجب نخل ها زیر آتش سنگین دشمن بود اما رزمندگان ما واقعا شجاع بودند و واهمه ای نداشتند. بعد از جنگ در مورد آن سرهنگ پرس و جو کردم و گفتند که هنوز هم زنده است.
وی بیان کرد: همان زمان که ما حتی سینه خیز برخی مسیرهای میان نخلستان را برای فرار از آتش سنگین دشمن طی می کردیم، یک راننده لودر بود که یکی از استان های کشور آمده بود که به نیروهای پشتیبانی کمک کند ولی برای من عجیب بود که در آن شرایط و زیربمباران شدید خرمشهر، وی لطف تعریف می کرد و آواز می خواند و انگار جنگ، اثری روی وی نگذاشته بود و این برای من خیلی جالب بود.
آهنگران با یادآوری خاطرات آزادسازی خرمشهر نیز گفت: ما جرو اولین نفرات بودیم که وارد خرمشهر شدیم. من فوری به سمت مسجدجامع رفتم چون می دانستم آنجا پاتوق رزمندگان خواهد بود زیرا قبل از سقوط خرمشهر آن مکان محل تجمع رزمندگان بود. وقتی رسیدیم شهر تازه از چنگال دشمن خارج شده بود و حتی برخی بعثی ها در حال فرار بودند و برخی هم خود را به آب انداختند. همان جا دو رکعت نماز شکر خواندم ولی خیلی ار رزمندگان شهید شده بودند و اثری از آن دلاورمردان در میان نبود.
این مداح اهل بیت (ع) به نحوه آشنایی خود با حبیب معلمی که اغلب اشعار وی را سروده است اشاره کرد و گفت: نحوه آشنایی من با آقای معملی را باید یک معجره دانست. من از طریق پسرش با وی آشنا شدم. اقای معلمی که کشاورز هم بود و شغلش سختی زیادی داشت از ما هم در این زمینه جدی بود و در اسرع وقت شعرها را برای تبدیل کردن آنها به نوحه در اختیار من می گذاشت.
آهنگران ادامه داد: پسر آقای معلمی در سپاه با ما بود که گفت پدرم اشعار خوبی می گوید ولی من حقیقتا چندان جدی نگرفتم اما با یک نوار کاست یکی از نوحه های قدیمی را زمزمه کردم و نام چند شهید شاخص آن زمان را برای وی نوشتم و گفتم برای اینها شعر برساید. سه روز نگذشت که پسرش با شعری بسیار زیبا (ای شهیدان به خون غلطان خوزستان درود) آمد. خیلی استقبال کردم زیرا ساده، روان و بسیار زیبا اسامی شهدا را در شعر جا داده بود.
وی افزود: اولین بار این نوحه را برای بچه های هویزه و شهید علم الهدا خواندم. خیلی خوششان آمد. بعد شهید علم الهدی گفت قرار است عشایر هویزه و کل منطقه را به دیدار امام خمینی(ره) ببریم و شما هم بیا و این نوحه را در محضر امام بخوان. من استقبال کردم و وقتی به محضر امام شرفیاب شدم نمی دانستم که دوربین های صدا و سیما هم حضور دارند برای همین بدون استرس آن نوحه را خواندم چرا که اگر می دانستم دوربین های صدا و سیما حضو دارند بی شک نوحه را خراب می کردم ولی خیلی هم زیبا اجرا شد که امام خمینی(ره) هم خیلی خوششان آمد.
آهنگران عنوان کرد: همان روز، صدا و سیما چهار بار این نوحه را پخش کرد و به عبارتی من در بین مردم ایران مطرح شدم و حتی اولین جایی که رفتم حرم حضرت معصومه(س) در قم بود که مردم من را به همدیگر نشان می دادند.
وی افزود: حبیب معلمی حق بزرگی به گردن دفاع مقدس و من دارد و برخی اشعار نوحه ها را در چند ساعت آماده می کرد تا ما برای عملیات های مختلف آنها را اجرا می کنیم.
در این مراسم از صادق آهنگران، حسین فخری و غلام کویتی پور به عنوان نوحه سرایان دفاع مقدس تقدیر شد.