به گزارش مشرق، عمر دولت تدبیر و امید رو به پایان است اما هنوز نتوانسته است سهم خود در ترمیم زخم‌های فقر، بیکاری، عقب‌ماندگی، محرومیت و دیگر موارد کردستان را ایفا نماید.
مردم کردستان در خرداد سال 94 در حماسه‌ای بی‌نظیر پای صندوق‌های رأی رفتند و با رأی 73 درصدی به «حسن روحانی»، وی را التیام‌بخش زخم مشکلات خود می‌یافتند، اما ظاهراً از آن حضور فقط حماسه به جا ماند و عمل رنگ باخت.
دولت تدبیر و امید در ایام تبلیغات ریاست جمهوری یازدهم از کلیدی رونمایی کرد که نه تنها درهای امید را به روی ملت ایران، علی‌الخصوص مردم کردستان باز نکرد بلکه این کلید در قفل مشکلات مردم استان زنگ زده و چرخش آن امکان‌پذیر نیست.
هر چند کلید روحانی تاکنون دستاورد قابل لمسی برای ایران نداشته است اما دولتمردان بر این عقیده هستند که دستاوردهای این دولت در آینده نامعلوم مشخص خواهد شد، آینده‌ای که مردم کردستان به تبع ملت ایران هنوز چشم انتظار آن هستند.
دولت تدبیر و امید در این سه سال با غفلت از مسائل داخلی، تمام توان خود را روی موضوعات خارجی و بین‌المللی گذاشت اما متأسفانه در حوزه خارجی نیز تاکنون توفیقاتی نداشته و فقط فضا را برای جسارت بیشتر دشمنان هموار کرده است.
مردم کردستان با رأی اعتماد به روحانی، به این امید بودند که تحولات اساسی در این استان صورت بگیرد اما روز به روز که از عمر دولت تدبیر و امید می‌گذرد مردم کردستان نسبت به آن بی‌اعتماد می‌شوند و نمونه بارز این بی‌اعتمادی را می‌توان در استقبال کم‌رنگ مردم در سفر آقای روحانی در مرداد سال 94 مشاهده کرد.
استان کردستان شاید محروم و عقب‌مانده باشد اما سال‌هاست که به برکت انقلاب اسلامی، نیروهای مسلح مقتدر و جانفشانی سربازان گمنام در امنیت و آرامش به سر می‌برد و برادران و خواهران شیعه و سنی در این استان با هم همدل و همصدا هستند.
رئیس جمهور در سفر تبلیغات انتخاباتی به کردستان، گفت: «کردستان استعدادهای بسیار خوبی در عرصه‌های مختلف دارد و به همین دلیل بلافاصله بعد از تشکیل دولت تدبیر و امید کارگروهی ویژه برای اختصاص اعتبارات بیشتر به استان کردستان را تشکیل می‌دهم و قول می‌دهم که با کمک شما جوانان عزیز مشکلات این استان را همزمان با سایر نقاط کشور از میان برمی‌داریم».
پس از گذشت سه سال از عمر این دولت، نه تنها تعهدات دیگر دولت و نمایندگان آن در کردستان نمود عینی ندارد، بلکه آمار بیکاری کردستان ـ براساس اعلام مرکز آمار ایران ـ حدود 1.5 درصد افزایش یافته و روی دوش مردم کردستان سنگینی می‌کند و فشار اقتصادی را بیش از هر دوره‌لی احساس می‌کنند.
جای تاسف دارد که با وجود گذشت سه سال از عمر دولت تدبیر و امید، هر بار این دولت مورد نقد قرار می‌گیرد تمام مشکلات را به دولت قبلی ربط می‌دهد و فراموش کرده است که وقتی کسی مسئولیتی را بر عهده می‌گیرد باید تمام تلاش خود را در راستای اصلاح امور و برآورده کردن انتظارات مردم به کار گیرد.
شاید با سفر رئیس دولت تدبیر و امید به کردستان در سال گذشته، امیدهایی در خصوص زنده‌شدن صنعت، بخش‌های دیگر اقتصادی و تولیدی استان ایجاد شد اما نه تنها مورد ملموسی از تعهدات آن سفر در کردستان مشاهده نمی‌شود بلکه هر روز نیز شاهد تعطیل شدن واحدهای تولیدی و افزایش آمار بیکاری در کردستان هستیم.
این روزها به وضوح می‌توان ناامیدی، سرگردانی و سنگینی فشار اقتصادی را در زندگی مردم کردستان مشاهده کرد، مردمی که در حسرت وعده‌های توخالی دولت تدبیر و امید روزگار را سپری می‌کنند و با ناامیدی به آینده می‌نگرند.
حال نکته قابل تأمل این است که آیا مشکلات بیکاری، محرومیت و تعطیلی واحدهای تولیدی استان کردستان در یک سال باقی مانده عمر دولت تدبیر و امید مورد توجه دولتمردان قرار می‌گیرد؟!