در طول جنگ تحميلي شهيدان فراواني به چشم مي‌خوردند كه بيشتر از آنكه قرآن را قرائت كنند بر روي آيات آن فكر و تعمل ميكردند.
شهيد «رضا ديوان دري» از نوجواناني بود كه هميشه پيش از آغاز نماز جماعت ما قرآن به دست مي‌گرفت و با خواندن دو آيه از قرآن عميقا به فكر فرو مي‌رفت.
همچنين برخي از شهيدان و رزمندگاني در آن سال‌هاي طلايي حضور داشتند كه صبح زود قبل از سپيده دم و اذان از خواب بيدار مي‌شدند و با خداي خودشان راز و نياز ميكردند. آنها همان كساني بودند كه در ماه‌هاي رمضان و در گرماي سخت جنوب روزه مي‌گرفتند. توجه داشتن به اين آداب اسلامي باعث مي‌شد كه رزمندگان بتوانند شرايط دشوار جنگي را تحمل كنند و در مقابل دشمن از ميهم و اسلام دفاع كنند.