به گزارش مشرق، تکواندوکار المپیکی ایران در خصوص تمریناتش برای حضور در المپیک، اظهار کرد: فرصت زیادی تا المپیک نمانده است و من هر روز تمرین می‌کنم و به خودم قول داده ام که هر روز مثل یک قهرمان المپیک تمرین کنم و خداراشکر تا حالا سر قولم مانده ام و امیدوارم از این جا به بعد نیز سر قولم بمانم تا در المپیک با صد درصد آمادگی حاضر شوم.
دارنده طلای گرند پری ادامه داد: آرزو دارم پنجمین مدال تاریخ سازم را در المپیک رقم بزنم. انگیزه بسیار زیادی دارم تا رقبا را شکست دهم و بهترین نتیجه را در المپیک بگیرم.
دارنده مدال برنز جهان در خصوص مصدومیتش اظهار کرد: من 12 روز استراحت کردم. البته هر روز شش ساعت فیزیوتراپی داشتم ولی حالا روند بهبودی‌ام خیلی خوب است و می‌توانم به خوبی تمرین کنم. در تمرینات مراقبت می کنم که مشکلی پیش نیاید.
وی با اشاره به رقبای تمرینی اش خاطر نشان کرد: حنانه همتی و هانیه اخلاقی حریف تمرینی من هستند و هر 10 روز یک بار قرار است یک حریف تغییر کند. البته حالا زمان امتحانات است و خیلی نمی توانند حضور پیدا کنند. آنها خیلی انگیزه و انرژی به من می دهند.
دارنده برنز جهان با بیان این که نباید توقعات از من زیاد شود، گفت: همین انتظارات مردم فشار زیادی دارد و مسئولیتم را زیاد می کند که این مساله از طرفی خوب است از طرفی هم بد. بالاخره مسابقه یک سر برد و یک سر باخت دارد. در راه المپیک از همه چیز خود گذشتم از زندگی و درسم و حتی گاهی اوقات از جانم هم گذشتم.
علیزاده افزود: زمین المپیک جایی نیست که بتوان پیش بینی کرد. امیدوارم توقع بالایی از من نداشته باشند زیرا حتی ممکن است یک قهرمان المپیک نیز در مبارزه اول ببازد. در وزن من جید جونز که طلای المپیک دارد دو بار به من باخته است. پس نمی توان گفت که من صد درصد مدال المپیک می گیرم. اصلا دوست ندارم مسئولیت روی دوش من باشد و به آن فکر نمی‌کنم. بیشتر می خواهم که در المپیک خودم باشم و در زمین تنها از مبارزاتم لذت ببرم. خیلی با انگیزه ام و در این راه تمام تلاش خود را می کنم و چیزی کم نمی‌گذارم.
دارنده برنز جهان در خصوص انتخاب کمرانی به عنوان سرمربی اش در المپیک، اذعان کرد: من با خانم مداح یک سال کار کردم و زحمات زیادی برایم کشید و احترام زیادی برایش قائلم، اما دلیل این که دوست داشتم با خانم کمرانی در المپیک باشم این بود که از 7 سالگی با او بوده ام و ارتباط خوبی با او دارم و از لحاظ روحی و روانی بسیار به من کمک می کند. تکواندوکاران حاضر در المپیک تقریبا در یک سطح هستند و هر کس به لحاظ روحی آماده تر باشد پیروز میدان می شود. خوشحالم که فدراسیون این تصمیم را گرفت و اجازه داد که خانم کمرانی در کنارم باشد.
وی در خصوص شرایط درسی اش گفت: من حالا سوم دبیرستان هستم ، اما به دلیل حضور در اردوها در امتحانات شرکت نمی کنم. سال دوم دبیرستان را دوبار خوانده ام. امیدوارم امسال همکاری کنند. زیرا واقعا نمی توانم که هم درس بخوانم و امتحان دهم و هم در اردوی المپیک باشم.
دارنده طلای گرند پری ادامه داد: آرزو دارم پنجمین مدال تاریخ سازم را در المپیک رقم بزنم. انگیزه بسیار زیادی دارم تا رقبا را شکست دهم و بهترین نتیجه را در المپیک بگیرم.
دارنده مدال برنز جهان در خصوص مصدومیتش اظهار کرد: من 12 روز استراحت کردم. البته هر روز شش ساعت فیزیوتراپی داشتم ولی حالا روند بهبودی‌ام خیلی خوب است و می‌توانم به خوبی تمرین کنم. در تمرینات مراقبت می کنم که مشکلی پیش نیاید.
وی با اشاره به رقبای تمرینی اش خاطر نشان کرد: حنانه همتی و هانیه اخلاقی حریف تمرینی من هستند و هر 10 روز یک بار قرار است یک حریف تغییر کند. البته حالا زمان امتحانات است و خیلی نمی توانند حضور پیدا کنند. آنها خیلی انگیزه و انرژی به من می دهند.
دارنده برنز جهان با بیان این که نباید توقعات از من زیاد شود، گفت: همین انتظارات مردم فشار زیادی دارد و مسئولیتم را زیاد می کند که این مساله از طرفی خوب است از طرفی هم بد. بالاخره مسابقه یک سر برد و یک سر باخت دارد. در راه المپیک از همه چیز خود گذشتم از زندگی و درسم و حتی گاهی اوقات از جانم هم گذشتم.
علیزاده افزود: زمین المپیک جایی نیست که بتوان پیش بینی کرد. امیدوارم توقع بالایی از من نداشته باشند زیرا حتی ممکن است یک قهرمان المپیک نیز در مبارزه اول ببازد. در وزن من جید جونز که طلای المپیک دارد دو بار به من باخته است. پس نمی توان گفت که من صد درصد مدال المپیک می گیرم. اصلا دوست ندارم مسئولیت روی دوش من باشد و به آن فکر نمی‌کنم. بیشتر می خواهم که در المپیک خودم باشم و در زمین تنها از مبارزاتم لذت ببرم. خیلی با انگیزه ام و در این راه تمام تلاش خود را می کنم و چیزی کم نمی‌گذارم.
دارنده برنز جهان در خصوص انتخاب کمرانی به عنوان سرمربی اش در المپیک، اذعان کرد: من با خانم مداح یک سال کار کردم و زحمات زیادی برایم کشید و احترام زیادی برایش قائلم، اما دلیل این که دوست داشتم با خانم کمرانی در المپیک باشم این بود که از 7 سالگی با او بوده ام و ارتباط خوبی با او دارم و از لحاظ روحی و روانی بسیار به من کمک می کند. تکواندوکاران حاضر در المپیک تقریبا در یک سطح هستند و هر کس به لحاظ روحی آماده تر باشد پیروز میدان می شود. خوشحالم که فدراسیون این تصمیم را گرفت و اجازه داد که خانم کمرانی در کنارم باشد.
وی در خصوص شرایط درسی اش گفت: من حالا سوم دبیرستان هستم ، اما به دلیل حضور در اردوها در امتحانات شرکت نمی کنم. سال دوم دبیرستان را دوبار خوانده ام. امیدوارم امسال همکاری کنند. زیرا واقعا نمی توانم که هم درس بخوانم و امتحان دهم و هم در اردوی المپیک باشم.