ریاست آیت‌الله جنتی بر خبرگان چُرت اوباما را پاره کرد
یک روزنامه آمریکایی می‌گوید نشانه‌ای از میانه‌رو شدن ایران آن‌گونه که آرزوی اوباما بود، دیده نمی‌شود.
میامی هرالد نوشت: انتخاب آیت‌الله «احمد جنتی» از مقامات اصلی تندرو در ایران به ریاست مجلس خبرگان، تازه‌ترین شاهدی است که نشان می‌دهد ایران به کشوری میانه‌رو بدل نشده است.
این روزنامه می‌افزاید: زمانی که قدرت‌های جهانی بر سر طرحی برای به عقب راندن توان هسته‌ای ایران تا یک دهه توافق کردند، خوشبین‌ترین افراد از بین توافق‌کنندگان از جمله «باراک اوباما» رئیس‌جمهوری آمریکا با لحنی محتاطانه ابراز امیدواری کرد که ایران در این دوره زمانی رفتار خود را تغییر دهد. اوباما درست قبل از توافق گفت: «ممکن است با امضای چنین توافقی موضع نیروهای میانه‌رو را در داخل ایران تقویت کنیم» اما تحولات جدید نشان می‌دهد که امید به میانه‌روی در ایران، دست کم در آینده نزدیک امکان‌پذیر نیست.
میامی هرالد نوشت: یکی از ناامید کننده‌ترین دلایل از میان ادله‌های فراوان برای اثبات چنین دیدگاهی، در چند روز گذشته و با انتخاب آیت‌الله احمد جنتی، رئیس جدید مجلس خبرگان و از تندروترین مقامات برای ریاست مجلس خبرگان اتفاق افتاد. انتخاب وی نه تنها ضربه‌ای مهلک به میانه روها و اصلاح‌طلبان بود بلکه متضمن این امر بود که این کشور تا سالهای پیش‌رو نیز تحت قدرت تندروها خواهد بود.
این روزنامه افزود: دیدگاه‌های (آیت‌الله) جنتی مشخص و هشداردهنده هستند و به سالها قبل بازمی‌گردند. وی در سال 1989 هدایت کمپینی بین‌المللی را در استفاده از مسلمانان برای حمایت از فتوای قتل «سلمان رشدی» رمان‌نویس برعهده داشت. این نویسنده با نوشتن کتابی خشم آیت‌الله «روح‌الله خمینی» را برانگیخت.
میامی هرالد افزود: یافتن شواهدی که نشان دهد ایران به کشوری میانه‌رو بدل می‌شود، دشوار است. اندک امیدی در زمان انتخابات پارلمانی در ایران و همزمان با پیروزی افرادی که فقط با معیارهای ایران می‌توان آنها را میانه‌رو خواند، بروز کرد... ایران اکنون موشک‌های بالستیکی را در اختیار دارد که می‌تواند اسرائیل و عربستان را هدف قرار دهد. یافتن شواهدی که نشان دهد ایران به سمت میانه‌روی پیش می‌رود، بسیار دشوار است.
تحلیلگر صهیونیست: اسرائیل دیگر جای زندگی نیست
یک تحلیلگر نظامی صهیونیست گفت؛ اسرائیل دیگر جای خوبی برای زندگی کردن نیست.
به گزارش خبرگزاری قدس به نقل از جروزالم پست، رونی دانیل در یک برنامه زنده تلویزیونی گفت:«من مطمئن نیستم که بخواهم فرزندانم در اسرائیل زندگی کنند، زیرا اسرائیل جای خوبی برای زندگی کردن نیست.»
کارشناس نظامی تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد: «من نمی‌توانم فرزندانم را مجبور به ماندن در اسرائیل کنم، اینجا جای خوبی برای زندگی کردن نیست.»
جروزالم پست نوشت؛ رونی دانیل شب گذشته (جمعه) در برنامه زنده تلویزیونی اذعان کرد دیگر در مورد اینکه بخواهد فرزندانش در اسرائیل بمانند، مطمئن نیست.
وی با اشاره به تصمیم ناگهانی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائيل در جایگزین کردن وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با بخش خبری کانال 2 تلویزیون این رژیم افزود: «پس از اتفاقاتی که طی یک هفته اخیر رخ داده است دیگر مطمئن نیستم که بخواهم فرزندانم در اینجا (سرزمین‌های اشغالی) بمانند.»
اصلاح‌طلبان در انتخابات بلوف زدند اما نگرفت
یک جامعه‌شناس نزدیک به اصلاح‌طلبان می‌گوید: اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست مجلس بلوف زدند، اما این بلوف نگرفت.
تقی آزاد ارمکی در مصاحبه با «امید ایرانیان» و در پاسخ این سؤال که «با توجه به صحبت‌هایی که شده بود و به ویژه اینکه اصلاح‌طلبان پس از انتخابات اعلام کردند که لیست‌شان اکثریت مجلس را دارد، چرا در انتخابات ریاست مجلس نتوانستند کاندیدای‌شان یعنی محمدرضا عارف را بر کرسی ریاست بنشانند؟» گفت: نیروهای سیاسی معمولاً در اتفاقات مهم مثل انتخابات‌ها بلوف می‌زنند. از این جهت باید مقداری از آن را بلوف تحلیل کرد. این بلوف می‌تواند موجب بازنده شدن شود یا اینکه بگیرد و گروهی پیروز شود. درباره انتخابات مجلس، بلوف وجود داشت.
وی در پاسخ به این سؤال که؛ «آیا این بلوف سیاسی نمی‌تواند، امید واهی میان هواداران ایجاد کند؟ یعنی به عبارتی سطح توقع‌ها را بالا ببرد»؟ می‌گوید: نه این بلوف سیاسی بیشتر در حوزه مطبوعات بود، ولی در کل حوزه عمومی نیست. یعنی شما فکر نکنید که در همه خانه‌ها، مدارس و دانشگاه‌ها این بحث را به طوری که مطبوعات طرفدار، دنبال می‌کردند، رصد یا پی می‌گرفت. جامعه اصلاً این طور نیست.
وی با بیان اینکه بازیگران سیاسی باید با سرخوردگی هواداران مقابله کنند، درباره قرار دادن افراد غیر اصلاح‌طلب در فهرست امید می‌گوید: این نیروها ممکن است هر لحظه برگردند. اینها جذب گروهی نشده‌اند. در واقع دزدی نیرو در زمان حساس است. چون ما فردی را نداشتیم در لیست امید بگذاریم.
جروزالم پست: آینده تاریک است اما سران عرب به اسرائيل کمک می‌کنند
در زمانی که سخنرانان کنفرانس سالانه روزنامه جروزالم پست در نیویورک پیش‌بینی می‌کنند «آینده تاریکی در انتظار اسرائيل» باشد، دست سران کشورهای عربی حوزه خلیج فارس از پشت پرده دراز شده تا به دور از چشم افکار عمومی و مردمانشان کمک‌های مادی و اقتصادی به اسرائیل برسانند. براساس آنچه فاش شده قراردادهای صدها میلیون دلاری با اسرائیل منعقد کرده‌اند تا این رژیم بتواند از تنگنای اقتصادی بیرون بیاید.
به گزارش روزنامه الاخبار، یوسی میلمن، تحلیلگر امور نظامی و امنیتی در روزنامه‌های جروزالم پست و معاریو با نوشتن مقاله‌ای تحلیلی از وضعیت استراتژیک اسرائیل در سالهای گذشته، قراردادهای اخیر را فاش کرد. وی در این مقاله تلاش کرد آینده تاریک و مبهم اسرائیل را توضیح دهد. مشابه همین اظهارات را شماری از وزرا و اعضای کنست اسرائیل در کنفرانس جروزالم پست نیز بیان کردند.
در چارچوب این پیشنهاد، میلمن برای نخستین بار فاش کرد؛ برخی کشورها خلاف این جریان حرکت می‌کنند و گفت: «دشمنان ایران به سمت اسرائیل متمایل شده‌اند و توانسته‌اند به توافقات سری در زمینه‌های نظامی و امنیتی با اسرائیل برسند که ارزش آنها به صدها میلیون دلار می‌رسد. این توافقات عموما با عربستان سعودی و امارات متحده عربی منعقد شده است.»
میلمن درباره روابط اسرائیل و اردن تصریح کرد: روابط دو طرف هیچ‌گاه همانند الان خوب نبوده است، به گونه‌ای که در تمامی زمینه‌های امنیتی و اطلاعاتی با یکدیگر همکاری دارند. وی در بخش رابطه با مصر نیز تاکید کرد که در کنار همکاری‌های نظامی و امنیتی، همکاری دو طرف در زمینه مبارزه با تروریسم در سینا نیز جریان دارد. به گفته او دو طرف اسرائیلی و مصری به طور مستقیم دائما با یکدیگر ارتباط دارند و درباره چگونگی تعامل با حرکت مقاومت اسلامی، حماس در نوار غزه نیز با یکدیگر مشورت می‌کنند.
میلمن درباره اوضاع مناطق شمالی تاکید کرد: بعد از گذشت 10 سال از جنگ 2006، حزب‌الله سامانه عظیم موشکی در اختیار دارد که بخشی از آنها دوربرد با دقت بالا هستند و توانایی حمله به مواضع استراتژیک و نظامی در اسرائیل را دارند. حزب‌الله همچنین توانسته است که تاکتیک‌های جدید مبارزه را از طریق مشارکتش در جنگ جاری در سوریه به خوبی کسب کند اما جنگ سوریه خسارت‌هایی نیز برای آن به دنبال داشته است.
بالاخره آفتابی شد/اما در منزل یک فتنه‌گر
ملاقات حسین فریدون برادر رئیس جمهور با یکی از مجرمان از زندان آزاد شده فتنه تعجب و حساسیت ناظران رسانه‌ای را برانگیخت.
«م-ت» پس از تحمل محکومیت هفت ساله، از زندان آزاد شد. بلافاصله پس از این آزادی، حسین فریدون به ملاقات نامبرده رفت که تصاویر این ملاقات رسانه‌ای شد. براساس ویدئوی منتشره از «م-ت» که در فضای مجازی قابل دسترس است، وی اذعان می‌کند «برای بنده که تجربه انتخابات رو دارم، می‌دونم که تقلب نشده، ممکنه که یکی دو میلیون عقب جلو بشه ولی ما انتخابات رو باختیم، حالا به جای 25 میلیون و 14 میلیون، شده باشه. 14 میلیون و 15 میلیون مثلاً. ما انتخابات رو باختیم».
با عنایت به این اعتراف و نیز نقش‌آفرینی مجرم مذکور در فتنه و آشوب سال 88 جای سؤال است که آقای فریدون دستیار رئیس جمهور- که چند ماه بود در انظار آفتابی نشده بود- برای چه به ملاقات این مجرم سابقه‌دار رفته است و از آن سو با عنایت به سوابق راه‌اندازی صرافی از سوی آقای فریدون در اوج بحران مصنوعی و تورم انتظاری سالهای 90 و 91، چه رفاقت و صمیمیت یا ارتباط ارگانیکی میان آقای فتنه‌گر و جناب صراف وجود دارد؟
یادآور می‌شود آقای روحانی در سخنرانی 23 تیر 78 و درباره عوامل فتنه 18 تیر 78 که آقای «ت» از متهمان اصلی آن بود، تصریح کرده که فتنه‌گران و آشوبگران مزدوران آمریکا و انگلیس هستند. این خط آشوب در سال 88 با سازماندهی گسترده‌تری خود را نشان داد.
کلاس اکابر اقتصاد برای اصلاح‌طلبان مجلس!
پیشنهاد عباس عبدی برای آموزش مبانی اقتصادی به اعضای فراکسیون امید در مجلس دهم، با اعتراض و کنایه همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب مواجه شد.
داریوش سجادی با اشاره به پیشنهاد عبدی برای تهیه و ارائه کتاب‌هایی نظیر «اقتصاد برای همه» و «بینش اقتصادی برای همه» به نمایندگان مذکور می‌نویسد: هر چند نباید و نمی‌توان منکر حسن نیت آقای عبدی در توصیه و تجویز ایشان و راهکار پیشنهادی وی به منظور ملتفت شدن نمایندگان با الفباء دنیای اقتصاد شد، اما نکته مغفول در این میان آن است که راقم به این واقعیت بی‌التفات مانده‌اند که قاعده بر آن است تا ابتدا باید چاه را بکنند آنگاه اقدام به سرقت مناره فرمایند!
کنگرسمن یا همان نماینده مجلس به قول خودمان عنوان پرطمطراق و پر‌وزانتی است که در عرف سیاسی به صاحب منصبانی در پارلمان اطلاق می‌شود که از حیث عمق مطالعاتی و سطح کارشناسی از معدل موجود در میانه فحول جامعه برخوردار از سطح نخبگی‌اند.
وی می‌افزاید: این کمال حیرت توأم با شماتت است که ابتدا با شور و شیدائی و پمپ هیجانات انتخاباتی به جامعه به لطائف‌الحیل از قاطبه ملت برای جماعتی رای اعتماد و مجوز ورود به پارلمان را بگیریم و در فردای تاسیس پارلمانی با چنان راندمانی متقاضی طرح‌کاد و آموزش حین خدمت و کلاس اکابر اقتصاد برای آن نووکیلان فاقد صلاحیت و تخصص کارشناسی شویم.
وی تصریح می‌کند: چنین نمایندگانی محصول نگاه فله‌ای به رأی و آن سیاستی است که به اقبال کورکورانه به یک لیست برای رأی نیاوردن آن یکی فهرست تشویق می‌کند و در فردای کامیابی ترفندشان چنین توفیقی را توسعه‌یافتگی سیاسی می‌نامند! و آنک که آن «عروس تعریفی» روی دست‌شان می‌ماند به صرافت بی‌صلاحیتی کارشناسی نمایندگان و لزوم برگزاری کلاس اکابر اقتصاد برای آن تافته‌گان جدا بافته می‌افتند!
آنچه داریوش سجادی از قلم انداخته، پیشرفت فکری شخص عباس عبدی است چه اینکه نامبرده و هم‌قطاران وی در مجلس ششم مدعی بودند چون شعارهای ما سیاسی بوده بنابراین بهبود معیشت را از ما مطالبه نکنید و اینکه «جناح مقابل به دنبال به صف کردن لشکر قابلمه به دستها علیه اصلاح‌طلبان است»!
پاسخ عضو خبرگان به روزنامه شرق درباره انتخاب رئیس خبرگان
یک عضو مجلس خبرگان انتخاب آیت‌الله جنتی به ریاست این مجلس را طبیعی دانست.
سیدهاشم بطحایی در پاسخ روزنامه زنجیره‌ای شرق که مدعی تغییر آن هم از زبان مردم شده بود گفت: چه تغییری؟
بالاخره انتخاباتی شد و منتخبانی انتخاب شدند و مجلسی تشکیل شد. برای ریاست مجلس خبرگان، بعضی داوطلب شدند و بعضی‌ها هم سکوت کردند. خب خیلی‌ها پیشنهاد کردند آقای هاشمی داوطلب شود. آقای جنتی در نهایت داوطلب شد. به نظر من روند به طور طبیعی پیش رفت. من تغییری را لمس نکردم.
وی در پاسخ این سؤال که آیا در خبرگان، لابی هم انجام می‌شود؟ مثلا کسی توصیه‌ای داشته باشد یا بگوید فلانی رأی به فلان شخصیت می‌دهد؟ چنین لابی‌هایی موقع رأی‌گیری انجام می‌شود؟ می‌گوید: تا آنجایی که چشم، گوش و هوش ما در جریان بود و روشن هم بود، با چنین چیزی برخورد نداشتم! به نظر می‌آید داخل غیر از برداشت خارج است. داخل مجلس چنین جوی در کار نبود. خیلی طبیعی همه داوطلب می شوند. مثلا به من هم پیشنهاد شد که گفتم من فعلا نوپا هستم و بار اولم است که در این مجلس قدم گذاشته‌ام. بنابراین نه، چنین چیزی ندیدم.
وی درباره انتخاب رئیس مجلس خبرگان گفت: قضیه به طور طبیعی بود و رأی‌گیری انجام شد. یکی از مجالسی بود که هیچ برخوردی، حتی برخورد لفظی به وجود نیامد. انتخابات آن بسیار محترمانه، وزین و بی‌سر و صدا و در کمال آرامش برگزار شد. پس معلوم می‌شود لابی در کار نبود. اگر بود بالاخره من هم عضوی از اعضا بودم و صدایم بلند می‌شد که چرا ریاست‌بازی می‌کنید.