به گزارش مشرق، اگر اجازه دهید یک نفر هر روز را صرف ساعت ها «برنامه نویسی» مغزتان کند، خواهی نخواهی این کار به تدریج بر چند و چون جهان بینی شما اثرخواهد گذاشت. در آمریکای امروزی به طور میانگین هر شخص روزانه بالغ بر 10 ساعت از وقتش را صرف دریافت اطلاعات، اخبار و سرگرمی می کند و تنها شش غول شرکتی وجود دارند که بر بخش اعظم بازار رسانه ای سیطره دارند. در واقع برآورد شده که چیزی حدود 90 درصد از «برنامه نویسی» که ما مداوما به مغزمان راه می دهیم، از ناحیه این شرکت ها صورت می گیرد که البته آنها نیز در نهایت، تحت کنترل نخبگان جهانی قرار دارند. به این ترتیب تا زمانی که جمعیت کثیری از شهروندان به طور پیوسته خود را در معرض این «ماتریکس تبلیغاتی» عظیم قرار می دهند، چه امیدی به کشور ما می توان داشت؟

فقط کمی درباره رفتار خود اندیشه کنید. احتمالا حتی در حالی که سرگرم خواندن این مقاله هستید تلویزیون در پس زمینه روشن است یا مشغول شنیدن یک موسیقی هستید. بسیاری از ما به نقطه ای رسیده ایم که به معنای دقیق کلمه به رسانه ها معتاد شده ایم. در واقع کسانی هستند که اگر تمام واسطه های اطلاعاتی خود را خاموش کنند و مجبور شوند در سکوت مطلق به سر ببرند، از نظر جسمانی احساس ناراحتی می کنند.

می گویند کیفیت ستانده را از کیفیت داده ها باید شناخت. کارهایی وجود دارد که ما منظما انجام می دهیم و معرف چگونگی ما هستند، بنابراین اگر هر روزه مغزتان را با ساعت ها «برنامه نویسی» ارائه شده از سوی شرکت های رسانه ای بزرگ تغذیه کنید، این کار اثرات شدیدی بر کم و کیف نهایی موجودیت شما خواهد گذاشت.

در واقع این شرکت های انحصارطلب، دستورکاری را برای تعیین اینکه جامعه بر چه چیزی تمرکز کند در دست انجام دارند. مثلا وقتی با اعضای خانواده، دوستان یا همکارانتان گفتگو می کنید، موضوع صحبت شما چیست؟ اگر شبیه اکثر مردم باشید، احتمالا درباره اتفاقی که اخیرا در خبرها پوشش داده شده، یک برنامه تلویزیونی که شب پیش تماشا کرده اید یا یک رویداد ورزشی بزرگ که قرار است روی دهد صحبت می کنید.

اما عملا تمام این اخبار و سرگرمی ها از سوی نخبگانی کنترل می شود  که به نوعی مالک این شرکت های رسانه ای عظیم هستند.

در ادامه به معرفی تعدادی از رسانه های زیرمجموعه این غول های شرکتی می پردازم. این اطلاعات را مستقیما از«گزارش مجموع مخاطبان» نیلسون استخراج کرده ام و نشان می دهند که به طور متوسط آمریکاییان به طرق مختلف چه مقدار از رسانه های خبری و سرگرمی استفاده می کنند:

برنامه های تلویزیون زنده:4 ساعت و32 دقیقه

برنامه های تلویزیون ضبط شده:4 ساعت و30 دقیقه

گوش دادن به رادیو:2 ساعت و44 دقیقه

استفاده از تلفن هوشمند:1ساعت و 33 دقیقه

استفاده از اینترنت از طریق رایانه:1 ساعت و6دقیقه

با جمع کردن تمام این اعداد با هم، عدد بزرگ بیش از 10 ساعت به دست می آید. گذشته از این به خاطر داشته باشید که رفتن به سینما، انجام بازی های ویدئویی و کتاب خواندن رفتارهایی است که حتی در این فهرست به آنها اشاره ای نشده است.

هیچ معلوم است ما چه بلایی بر سرخودمان می آوریم؟ اگر شما هر روز مغزتان را با چیزی تغذیه کنید، حتما این کار شما را تغییر خواهد داد. هیچ راهی در رفتن از زیر اثرات آن وجود ندارد. شاید فکر کنید که آنقدر قوی هستید که می توانید در برابر برنامه نویسی شدن مقاومت کنید، اما حقیقت این است که این پدیده ها  چنان شیوه های ظریفی را به کار می گیرند که ما حتی متوجه اثرات آنها نمی شویم.

همانطور که گفتم تنها شش غول شرکتی هستند که تقریبا کل این فرایند برنامه نویسی را که ما از طریق تلویزیون هایمان به آن تن می دهیم در اختیار دارند. در ادامه نام این شش شرکت را به همراه نمونه ای از دارایی های رسانه ای مختلف آنها مشاهده می کنید:

کام کست

ان بی سی، تله موندو، یونیورسال پیکچرز، فوکوس فیچرز، یو اس ای نتورک، براوو، سی ان بی سی، ودر چنل، ام اس ان بی سی، سای فای، ان بی سی اس ان، گلف چنل، ایکوایر نتورک، ای!، کالو، چیلر، یونیورسال اچ دی، کام کست اسپورت نت، یونیورسال پارکز اند ریستورز، یونیورسال استودیو هوم ویدئو

شرکت والت دیزنی

شبکه تلویزیونی ان بی سی، ای اس پی ان، دیزنی چنل، ای اند ای، لایف تایم، مارول اینترتینمنت، لوکاس فیلم، والت دیزنی پیکچرز، پیکسار انیمیشن استودیوز، دیزنی موبایل، دیزنی کانسومر پروداکتز، اینتراکتیو مدیا، دیزنی تیم پارک، دیزنی ریکوردز، هالیوود ریکوردز، میرامکس فیلمز، تاچ استون پیکچرز

نیوز کورپوریشن

شرکت فاکس برودکستینگ، فاکس نیوز چنل، فاکس بیزینس نتورک، فاکس اسپورت1، فاکس اسپورت2، نشنال جئوگرافیک، نت جئو وایلد، اف ایکس، اف ایکس ایکس، اف ایکس مووی چنل، فاکس اسپورت نتورکز، وال استریت جورنال، نیویورک پست، بارونز، اسمارت مانی، هارپرکواینز، فاکس قرن بیستم، فاکس سرچ لایت پیکچرز، بلو اسکای استودیوز، بلیف نت، زوندروان

تایم وارنر

سی ان ان، سی دبیلو، اچ بی او، سینه مکس، کارتون نتورک، اچ ال ان، ان بی ای تی وی، تی بی اس، تی ان تی، ترو تی وی، ترنر کلاسیک موویز، وارنر براوس، کسل راک، دی سی کمیکز، وارنر براوس اینتراکتیو اینترتینمنت نیو لاین سینما، اسپورت ایلوستریتد، فورچون، ماری کلر، مجله پیپل

ویاکام

ام تی وی، نیکلودئون، وی اچ1، بی ای تی، کمدی چنل، پارامونت پیکچرز، پارامونت هوم اینترتینمنت، کانتری میوزیک تلویزیون(سی ام تی)، اسپایک تی وی، مووی چنل، تی وی لند

سی بی سی کورپوریشن

شبکه تلویزیونی سی بی سی، سی دبلیو(به همراه تایمز وارنر)، سی بی اس اسپورتز نتورک، شو تایم، تی وی جی ان، سی بی اس رادیو، سی بی اس تلویزیون استودیوز، سایمون اند شوستر، اینفینیتی براودکستینگ، وست وود وان رادیو نتورک

خوشبختانه این غول های عظیم رسانه ای مشابه این انحصار را در فضای اینترنت ندارند، اما اندک اندک در حال مشاهده این ادغام و یکی شدن شرکتی در دنیای اینترنت نیز هستیم. برای مثال به نوشته سیمیلار وب: «در مجموع 10 ناشر بزرگ- که با هم مالک 60 سایت خبری اند-47 درصد از کل محتوای ترافیک اخبار اینترنتی را در سال گذشته تولید کرده اند و 140 ناشر بزرگ بعدی نیز تولید نیمه دیگر آن را بر عهده داشته اند. بزرگ ترین ناشر اخبار آنلاین برای مخاطبان آمریکایی ام اس ان مالک ام اس ان دات کام بود که صفحات آن بیشتر از 27 میلیارد بار از طریق موبایل و نمایشگر رایانه ها مشاهده می شد و در پی آن دیزنی مدیا نتورکز مالک ای اس پی ان و ای بی سی نیوز قرار داشت که به صفحات آن 26 میلیارد و 900 میلیون مراجعه می شد.»

نبرد آینده، نبرد بر سر تصاحب دل ها و ذهن های مردمان است. و دشوار می توان فهمید تا وقتی که اکثر ما هر روز و هر روز مشتاقانه دل ها و ذهن هایمان را ساعت ها به برنامه نویسی هایی می سپاریم که نخبگان بر آن کنترل دارند، چگونه قرار است در اوضاع، تغییر جهتی اساسی رخ بدهد.

خبر خوب آنکه نشانه هایی از نوعی بیداری مشاهده می شود. امروز بیشتر از هر زمان دیگری آمریکاییان فزاینده تری در حال فاصله گرفتن از رسانه های جریان غالب هستند و این امر خود را در اعداد و ارقام مطالعاتی که به تازگی انجام شده نشان می دهد. برای مثال: اعتماد به رسانه های خبری  به دلیل این برداشت مخاطبان که محتوای آنها ناصحیح یا دارای سوگیری بوده اند، سست شده است، واقعیتی که به بدبینی بخشی از آمریکاییان نسبت به آنچه که در رسانه های اجتماعی مطالعه می کنند نیز دامن زده است. فقط 6درصد افراد می گویند که اعتماد بسیار زیادی به رسانه ها دارند که از این نظر صنعت خبرسازی تقریبا هم ارز با کنگره و بسیار پایین تر از نگاه جامعه نسبت به نهادهای دیگرقرار می گیرد.

درحالی که آمریکاییان (و مردم سایر کشورهای جهان) اعتماد خود را به رسانه های جریان غالب از دست می دهند، به دنبال منابع خبری و سرگرمی دیگری هستند. این امر موجب افزایش شدید رسانه های جایگزین و ده ها وب سایت در سطح اینترنت شده که سایت هایی که این مقاله درآنها منتشر می شود، از نمونه های این سایت های روزافزون محسوب می شوند.

می توانید مردم را فقط برای مدتی طولانی به بردگی بگیرید اما در نهایت آنها خواهان گسستن زنجیرهایی که موجب ایستایی آنها شده خواهند شد و به جستجوی حقایق خواهند رفت.

در این دوره و زمانه، هیچ راه گریزی جز این وجود ندارد که همگی ما بیاموزیم بیشتر به خود بیندیشیم. اگر متوجه شدید که همچنان به «برنامه نویسی» هایی که غول های شرکتی رسانه ای به خورد شما می دهند اعتیاد دارید، شما را تشویق می کنم که به تدریج روند خلاص کردن خود را از این ماتریکس غول آسا آغاز کنید. شک ندارم که از نتیجه کارتان خرسند خواهید شد.

منبع: http://www.informationclearinghouse.info/article44773.htm

 نوشته: مایکل اسنایدر[1]

ترجمه: محمود سبزواری

[1] . Michael Snyderروزنامه نگار و وبلاگ نویس