کد خبر 588292
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۶:۴۴

چند ساعت از مراسم باشکوه و پرهزینه جشن تولد ملکه بریتانیا نگذشته بود که وارثان تمدن جزیره پشت صحنه این ویترین حبابی را به دنیا نشان دادند.

ویژه‌نامه یورو 2016 مشرق - حوادث تلخ مارسی و نیس فرانسه بار دیگر نشان داد رویای دور از دسترس دهکده کوچک جهانی برای قاره اروپا بسیار زود است.

چند ساعت از مراسم باشکوه و پرهزینه جشن تولد ملکه بریتانیا نگذشته بود که وارثان تمدن جزیره پشت صحنه این ویترین حبابی را به دنیا نشان دادند.

در جریان دیدار دو تیم ملی روسیه و انگلیس که با تساوی یک بر یک به پایان رسید هواداران دو طرف با یکدیگر به شدت درگیر شده و حاصل این درگیری خارج و داخل استادیوم زخمی شدن بیش از 40 نفر و انتقال نزدیک به 10 مورد با احتمال مرگ بود.

رسانه‌های جهان برخلاف وب‌سایت رسمی یوفا سکوت نکرده و از وحشی‌گری و خشونت آغشته به نژادپرستی نزد هواداران روس و انگلیسی پرده برداشتند. نگاه روزنامه ورزشی آبولا چاپ پرتغال در این مورد جالب بود که جشن تولد ملکه و خیابان‌های باشکوه لندن را در حبابی از تمدن ساختگی بریتانیا تصور کرده بود و البته چهره واقعی این تمدن که شاید از حومه لندن سرچشمه می‌گیرد در خیابان‌های مارسی نمایان شد.

این همان تمدنی است که در روزگار سیاهی و فقر متفکر بزرگی چون ویتگنشتاین را به نبرد با فاشیسم اسپانیا تحریک کرد. این همان تمدنی است که ریشه در خاک جزیره‌ای شوم دارد و امروز جز حملات غیرانسانی و استعمارهای پیاپی و ضد بشری خود چیز دیگری ندارد تا در کارنامه سیاهش حک کند.

بر سر اختراع فوتبال بین چین و انگلیس اختلاف است. همان بهتر که خالق چنین فوتبالی کشور انگلیس باشد. قاره سبز از شب گذشته تاکنون به سیاهی این پدیده جهانی معترف بوده و خیابان‌های شهرهای مهم فرانسه گویا صحنه نمایش تازه نوشته‌ شده‌ای از دوران قرون وسطی است. چهره واقعی مردمی که به ظاهر از مالیات نجومی و دریافت حقوق منظم در گرمای رضایت ماشینی خود به سر می‌برد اکنون مشخص می‌شود. هوادارانی که توان سفر به فرانسه را داشتند بدون تردید بی‌خانمان‌های فقیر حومه لندن نیستند. اینها مردمی با رفاه نسبی و احتمالا برخوردار از فرهنگ و تمدنی قابل قبول به رنگ بریتانیا هستند که اینچنین وحشیانه به جان هم نوعان خود می‌افتند.

اکنون این سؤال مطرح می‌شود که چگونه می‌شود به ایجاد دهکده کوچک جهانی امیدوار بود. وقتی یک مسابقه ساده فوتبال سنگفرش‌های مارسی را قرمز رنگ می‌کند آیا اروپای بدون مرز که روزگاری آرزوی میشل پلاتینی، ریاست پیشین و فاسد یوفا بود می‌تواند روزی جامه حقیقی به تن کند؟

به بازی سوئیس و آلبانی نگاه کنید. 6 بازیکن تیم ملی سوئیس پناهندگان آلبانی‌تبار بودند. جنگ علیه آلبانی را امروز همه می‌دانند چه کسی راه انداخته‌اند. قبل از این بازی گفته می‌شد برادران اروپایی مقابل هم قرار می‌گیرند اما این رویارویی هیچ ارتباطی به صلح و نوعدوستی نداشت. شعارهای نژادپرستانه از طرف هواداران سوئیسی علیه مسلمانان و به طور کلی مردم جنگ زده آلبانی چه ارتباطی به اروپای بدون مرز داشت؟


یورو 2016 در ابتدای راه است و مشخص نیست به انتهای راه برسد. اما در همین گام اول شرمنده اذهان عمومی شده و کم کم شعارهای پوسیده و رنگ باخته حقوق بشری خود را پشت ویترین بریتانیای خود پنهان می‌کند.