وی افزود: من سال 2014 هم در همین مسابقات شرکت کردم و بعد از آن هم برای تیم ملی در بازی های آسیایی اینچئون مبارزه کردم چون هیچ کس از این موضوع مطلع نبود و کسی هم این موضوع را فاش نکرد. قوانین هم همین قوانین بود و تغییری نکرد اما برای این دوره از مسابقات جهانی، فدراسیون بوکس ایران برای اینکه احتیاط را رعایت کند با فدراسیون جهانی نامه نگاری کرد که به همین خاطر مسئولان فدراسیون جهانی به این مساله حساس شدند و من نمی توانم تیم ملی را در باکو همراهی کنم.
سجاد محرابی با تاکید بر اینکه اگر فدراسیون بوکس ایران نامه‌ای را به فدراسیون جهانی ارسال نمی‌کرد اکنون هیچ مشکلی برای حضور او در مسابقات جهانی وجود نداشت گفت: من به طور کامل قوانین شرکت در مسابقات WBC را می‌دانم و این رقابتها در 12 راند برگزار می شود و می دانم که اگر در این رقابتها شرکت کنم نمی توانم در مسابقات آماتوری مبارزه کنم.
وی در مورد دلایلش برای شرکت در مسابقات بوکس حرفه ای ادامه داد: من چند ماه قبل در مسابقات حرفه‌ای که در تانزانیا برگزار شد شرکت کردم چون به پول آن احتیاج داشتم و واقعا در شرایط مالی بدی بودم. اگر در آن رقابتها شرکت نمی کردم شرایطم خیلی بد می شد اما خدا را شکر توانستم در آن مسابقات شرکت کنم و مشکل مالی ام در آن زمان حل شد. اگر فدراسیون بوکس مشکل مرا حل می کرد هیچ وقت مجبور نمی شدم در این رقابتها شرکت کنم.
بوکسور وزن 75 کیلوگرم تیم ملی ایران گفت: 12 سال است در تیم ملی حضور دارم و خاک حضور در تمرینات را می خورم اما دریغ از یک توجه. مگر زندگی من خرج ندارد؟ غذا نمی‌خورم؟ بیرون نمی روم؟ لباس نمی‌پوشم؟ و خیلی چیزهای دیگر. هزینه این زندگی را از کجا باید تامین می‌کردم؟ یا باید در مسابقات حرفه ای شرکت می کردم و یا ورزش را کنار می گذاشتم.
وی افزود: اگر فدراسیون به من کمک می‌کرد و منبع درآمدی داشتم هیچ وقت در این مسابقات شرکت نمی کردم. به هرحال اکنون زمان تاسف خوردن نیست و باید به آینده فکر کرد. در یک سال گذشته که در اردوی تیم میل برای المپیک بودیم فدراسیون حتی یک دست لباس به ما نداد و من هم اکنون که عضو تیم هستم و قرار بود به مسابقات کسب سهمیه بروم حتی دستکش تمرین نداشتم.
سجاد محرابی با اشاره به این که بقیه ملی پوشان بوکس هم با چنین مشکلاتی روبه رو هستند گفت: همه ملی پوشان چنین مشکلاتی دارند اما به خاطر مردم، عشق به میهن اسلامی، غیرت ایرانی و خیلی چیزهای دیگر در اردو هستند و تمرین می کنند. مطمئن باشید اگر فقط پای فدراسیون در میان بود آنها این همه سختی را تحمل نمی‌کردند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا با نرفتن به این مسابقات شانس کسب سهمیه المپیک را از دست داده است؟ گفت: نه. هنوز هیچ چیز از دست نرفته است. به این مسائل دیگر فکر نمی کنم بلکه به این فکر می کنم که فدراسیون از همین الان باید به فکر اعزام من به ونزوئلا که آخرین میدان برای کسب سهمیه المپیک است، باشد. آنها باید به این فکر کنند که دیگر در آن زمان نگویند ای کاش این کار را انجام می دادیم یا آن کار را.
بوکسور وزن 75 کیلوگرم ایران با اعلام رضایت از حضورش در بوکس حرفه‌ای WBC گفت: بوکس حرفه ای در جهان شناخته شده است و اسپانسرهای زیادی هم دارد که پول زیادی در آن رد و بدل می شود. بوکس حرفه ای به شکلی است که اگر در آن مطرح شوی می توانی درآمد وشهرت زیادی را بدست آوری به طور مثال "می ودر" قهرمان جهان فقط برای یک مبارزه رقمی حدود 80 میلیون دلار بدست آورد. وقتی در بوکس حرفه ای شناخته شوی تو را هم مثل کریستین رونالدو و یا مسی همه در خیابان ها می شناسند اما در بوکس آماتور هیچ وقت این اتفاق نمی افتد.
وی ادامه داد: از این که در مسابقات تانزانیا شرکت کردم پشیمان نیستم چرا که در آن زمان مشکلات مالی مرا حل کرد و اکنون هم سخت تمرین می کنم تا بتوانم در مسابقات ونزوئلا شرکت کنم که فکر می کنم 13 تیرماه است.