کد خبر 5922
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۳۸۹ - ۱۱:۱۹

يکي از اعضاي شوراي رهبري منافقين با اشاره به سوء استفاده‌ همه جانبه سرکرده منافقين از زنان اين فرقه، از بهره کشي جنسي وي از زنان اين گروه پرده برداشت.

به گزارش مشرق به نقل از پايگاه اطلاع رساني هابيليان (خانواده شهداي ترور کشور)، بتول سلطاني که بيش از دو سال از فرار وي از پادگان اشرف مي‌گذرد در مورد سوء استفاده‌هاي گسترده سرکرده منافقين از زنان اين فرقه اظهار داشت: بعد از اينکه زمستان 1376 در جمع بزرگ شوراي رهبري توسط مسعود و مريم رجوي در قرارگاه بديع زادگان به من رده شوراي رهبري ابلاغ شد يک سلسله نشست‌ها براي اين گروه که تازه شوراي رهبري شده بودند شروع شد.
وي به برنامه تدارک ديده شده براي سوء‌استفاده از زنان اين فرقه اشاره کرد و افزود: براي اينکه مسعود رجوي به اميال خود برسد ما به سالني موسوم به سالن X وارد شديم؛ کف اين سالن ملافه‌هاي سفيد پهن و به قالي تثبيت کرده بودند. همه سالن به رنگ سفيد بود. دو مبل سفيد هم وسط آن قرار داده بودند. جلوي اين دو مبل يک ميز که در آن قرآن و آئينه و شمع‌هايي که روشن بود به همراه يک جعبه که بعدا متوجه شدم گردنبندهاي طلا در آن است و يک کيک بزرگ چند طبقه قرار داشت که پس از خواندن صيغه ميان همه زنان شوراي رهبري و مسعود رجوي، ‌او از زنان شوراي رهبري سازمان خواست مقابل او آزادانه رفتار کنند و پس از آن تا مدت‌‌ها از زنان شوراي رهبري سوء استفاده مي‌کرد.
وي سپس به سوء استفاده‌هاي متعدد رجوي از زنان اين فرقه اشاره کرد و ادامه داد:‌ مسعود رجوي بسياري از زنان مطلقه فرقه را که مجبور به جدايي از شوهرانشان کرده بود مورد کامجويي قرار مي‌داد.
اين عضو سابق شوراي رهبري منافقين گفت: مسئله ارتباط با مسعود رجوي را به گونه‌اي ترسيم کرده بودند که گويي قرار بود مقدس‌ترين اقدام را انجام بدهيم و مسعود رجوي هم براي توجيه رفتار خود از آيات قرآن استفاده مي‌کرد.
سابقه سو‌ء استفاده منافقين از زنان و دختران مربوط به سال‌هاي دور مي‌شود و قبل از پيروزي انقلاب اسلامي و پس از آن نيز سوء استفاده از جنس زن در اين فرقه فراوان بوده است، به گونه‌اي که سران اين سازمان تروريستي قبل از پيروزي انقلاب و در دهه 50 تلاش مي‌کردند براي جذب جوانان به گروه خود از ابزاري به نام دختران و زنان استفاده کند که طبيعي بود اين استفاده هزينه‌هاي زيادي نيز براي زنان و دختران مورد نظر به همراه داشت. جدا از آن، آن بخش از زنان و دختراني که با شعارهاي زيباي آن دوران سازمان مجاهدين خلق جذب آن شده بودند، بسياري از زنان و دختران دراثر فريب و جبري ناخواسته مجبور بودند به خواسته‌هاي کثيف فرقه رجوي درآن زمان براي جذب نيرو تن در دهند، کشاندن همکلاسي‌ها و دوستان محله به خانه تيمي و تجاوز اعضاي سازمان و تصويربرداري و عکس برداري از صحنه‌هاي شرم آور، تهديد و در تنگنا قرار دادن دختران بي‌گناه يکي از راهکارهاي اصلي سازمان براي جذب دختران جامعه بود که از نظر گروهک منافقين براي عمليات‌هاي مختلف مي‌توانست مفيد باشند.
البته هدف سران منافقين براي جذب زنان و دختران بلند مدت بود و يکي از روش‌هاي موفق در آن دوران استفاده ابزاري از زنان و دختران بود که تعدادي زيادي از آنها از ترس آبرو و رسوايي مجبور بودند بر طبق خواسته‌هاي سازمان عمل کنند، البته درآن دوران که سازمان مجاهدين خلق کارکردها و رفتارهاي فرقه‌اي‌اش هنوز گسترش نيافته بود اين سازمان شديدا از اين مسئله که اسرار چنين روش‌هايي در جامعه گسترش يابد واهمه داشت و از آن جلوگيري مي‌کرد.
کارکرد خشونت و استفاده جنسي از زنان در فرقه مجاهدين آنقدر زياد بوده است که صداي فرياد شخصيتها و نويسندگان بين‌المللي را نيز درآورد،‌ به گونه‌اي که دو سال قبل دبير دوم سفارت آمريکا در بغداد طي گزارشي مستند، از بخشي از جنايات سرکرده گروهک تروريستي منافقين در تسويه حساب‌هاي خونين و کشتار همکاران خود، تجاوز به زنان حاضر در پادگان اشرف، مسموم سازي و اعدام دهها تن از اعضاي بريده اين گروهک پرده برداشت.
اين مقام آمريکايي که به مدت 9 ماه، اسناد و پرونده‌هاي گروهک منافقين در عراق را مورد مطالعه و بازبيني قرار داده و خود نيز از مسئولان مرتبط با مسائل پادگان اشرف بوده است، در گزارش خود مي‌نويسد: مسعود رجوي مانند «ملک فاروق» پادشاه سابق مصر حتي به زنان همکار خود نيز رحم نمي‌کند.
در بخش ديگري از اين گزارش آمده است: رجوي روابط جنسي گسترده‌اي با افراد نظامي، سياسي و دفتري زن اين گروهک داشته است و دستور عقيم سازي برخي از آنان را نيز صادر کرده بود. وي در اين گزارش يادآور شده است که خود شاهد ديدن فيلم‌هايي از اعترافات اين زنان بوده است.
دبير دوم سفارت آمريکا در بغداد همچنين متذکر شده که رجوي براي دست يافتن به برخي از زنان و بانوان در اين سازمان، همسران آنها را به ماموريت‌هاي مرگ بار مي‌فرستاد و به شيوه «ناپلئون» زنان آنها را تصاحب مي‌کرد و در اسناد موجود در پادگان اشرف نيز به اين موضوع بر مي‌خوريم که تعدادي از مرگ‌هاي اعضاي اين گروهک تصادفي نبوده بلکه از قبل برنامه‌ريزي شده است.