اما اعمالی که در هر سه شب (شبهای قدر) مشترک است وباید انجام داد:
اول: غسل است، علاّمه مجلسى فرموده که غسل این شبها را مقارن غروب آفتاب کردن بهتر است که نماز شام را با غسل بکند.
دوم: دو رکعت نماز است، در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه توحید بخواند و بعد از فراغ هفتاد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَتُوبُ اِلَیهِ بگوید، در روایت نبوى صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله است که از جاى خود برنخیزد تا حقّ تعالى او را و پدر و مادرش را بیامرزد ((الخبر))
سوم: قرآن مجید را بگشاید و بگذارد در مقابل خود و بگوید: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِکتابِک الْمُنْزَلِ وَ ما فیهِ وَ فیهِ اسْمُک الاْکبَرُ وَ اَسْماَّؤُک الْحُسْنى وَما یخافُ وَ یرْجى اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ عُتَقاَّئِک مِنَ النّارِ، پس هر حاجت که دارد بخواهد.
چهارم: مصحف شریف را بگیرد و بر سر بگذارد و بگوید:
اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الْقُرْآنِ وَبِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ وَبِحَقِّ کلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فیهِ وَبِحَقِّک عَلَیهِمْ فَلااَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّک مِنْک،
ده مرتبه بگوید: بِکَ یا الله
ده مرتبه: بِمُحَمَّدٍ
ده مرتبه: بِعلیٍّ
ده مرتبه: بِفاطِمَةَ
ده مرتبه: بِالحَسَنِ
ده مرتبه: بِالحُسَین ِ
ده مرتبه: بِعلیّ‌بنِ الحُسین
ده مرتبه: بِمُحَمَّدِبنِ عَلِیٍّ
ده مرتبه: بِجَعفَربنِ مُحَمَّدٍ
ده مرتبه: بِموُسی‌بنِ جَعفَر ٍ
ده مرتبه: بِعلیِّ‌بنِ مُوسی
ده مرتبه: بِمُحَمَّدِبنِ عَلِیٍّ
ده مرتبه: بِعَلِیِّ‌بنِ مُحَمَّدٍ
ده مرتبه: بِالحَسَنِ‌بنِ عَلِیٍّ
ده مرتبه: بِالحُجَّةِ.
پس هر حاجتی داری طلب کن .
پنجم: زیارت امام حسین(ع) است؛ که در خبر است که چون شب قدر می‌شود منادی از آسمان هفتم ندا می‌کند که حق تعالی آمرزید هر کسی را که به زیارت قبر امام حسین(ع) آمده است.
ششم: احیا داشتن این شبها است که در روایت آمده هر کس احیا کند شب قدر را گناهان او آمرزیده شود هرچند به‌عدد ستارگان آسمان وسنگینی کوهها و کیل دریاها باشد.
هفتم: صد رکعت نماز کند که فضیلت بسیار دارد، و افضل آنست که در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه توحید بخواند.
هشتم: بخواند: اَللّهُمَّ اِنّی اَمسَیتُ لَکَ عَبدًا داخِرًا لااَملِکُ لِنَفسی وَ اَعتَرِفُ ... .
اعمال شب نوزدهم
و امّا دوم یعنى اعمال مخصوصه این شبها پس اعمال شب نوزدهم چند چیز است:
اوّل صد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَیهِ.
دوم صد مرتبه اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ.
سوم بخواند دعاء یا ذَاالَّذى کانَ را که در قسم چهارم [مفاتیح الجنان] گذشت.
چهارم بخواند:
اَللّهُمَّ اْجْعَلْ فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ
خدایا قرار ده در آنچه حکم کرده و مقدر فرموده‌اى از سرنوشت حتمى
وَفیما تَفْرُقُ مِنَ الاْمْرِ الحَکیمِ فى لَیلَةِ الْقَدْرِ وَفِى الْقَضاَّءِ الَّذى
و در آنچه جدا کنى از فرمان حکیمانه‌ات در شب قدر و در آن قضا و قدرى که برگشت و
لایرَدُّ وَلایبَدَّلُ اَنْ تَکتبُنى مِنْ حُجّاجِ بَیتِک الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ
تغییر و تبدیلى ندارد که نام مرا در زمره حاجیان خانه محترمت (کعبه) بنویسى آنان که حجشان مقبول
الْمَشْکورِ سَعْیُهُم الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُم الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیئاتُهُمْ وَاجْعَلْ
و سعیشان مورد تقدیر و گناهانشان آمرزیده و کردار بدشان بخشوده شده است و قرار ده
فیما تَقْضى وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطیلَ عُمْرى وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ فى رِزْقى
در آنچه مقدر فرموده‌اى که عمر مرا طولانى کرده و روزی‌ام را وسیع گردانى
وَتَفْعَلَ بى کذا وَکذا و به‌جاى این کلمه حاجت خود را ذکر کند
و درباره‌ام چنین و چنان کنى.
(از کتاب شریف مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی رحمة الله علیه)