محمدحسين لطيفي، كارگرداني كه در اين شب‌ها سريال نه‌چندان پرمخاطب «پادري» را روي آنتن دارد و البته در شوراي پروانه نمايش هم عضو است به تازگي در گفت‌وگويي با «فيلم نت» به صراحت گفت كه فيلم كاهاني از ابتدا تا انتها مشكل دارد.
كاهاني، كارگردان آثاري چون «اسب حيوان نجيبي است» و «استراحت مطلق» در آخرين ساخته خود به زندگي سه دختر خياباني مي‌پردازد، خانواده‌اي با پدري بي‌غيرت كه خانه را محل برگزاري پارتي و دخترانش را زرق و برق محفل قرار داده و به طور خلاصه روابط نامتعارف اين سه دختر با مردان خط اصلي داستان اين فيلم است.
فيلمي كه با توجه به نظر شوراي صدور پروانه نمايش، مجوز اكران را دريافت نکرد محمدحسين لطيفي عضو اين شورا گفت: عدم صدور پروانه نمايش براي اين فيلم نظر تمام اعضاي اين شوراست و اين فيلم از ابتدا مشكل‌دار است و قابل اصلاح نيست.
اين عضو شوراي پروانه نمايش در پاسخ به اين سؤال كه آيا آقاي كاهاني اعتراضي به شورا داشته‌اند يا خير؟ گفت: احتمالاً اعتراض كرده‌اند و شايد راهي براي اكران فيلم پيدا كنند ولي در اين لحظه نظر همه دوستان در اين شورا، اكران‌نشدن اين فيلم است.
با اين اظهارنظر قاطع، لطيفي كه خود فيلمساز است آب پاكي را براي منتفي بودن اكران فيلم ريخت و تنها اين سؤال را در بين رسانه‌ها ايجاد کرد كه چگونه اين چنين فيلمي از وزارت ارشاد محترم مجوز ساخت دريافت کرده است؟
پروانه‌هاي ساخت؛ مشكوك يا جاهلانه
«ارادتمند؛ نازنين، بهاره، تينا» آخرين ساخته عبدالرضا كاهاني داراي مجوز ساخت از وزارت ارشاد مي‌باشد، پس غائله اخير از چند زاويه قابل بررسي است، با توجه به عقبه فيلمساز و شناخت كامل شوراي محترم از او باید طرح و فيلمنامه مورد نظر با دقت و حساسيت بيشتري مورد توجه قرار مي‌گرفت تا از اتفاقات احتمالي بعدي و حاشيه‌سازي‌ها جلوگيري شود، هرچند كه انگار فيلمساز محترم از حاشيه خيلي هم بدش نمي‌آيد. سير اتفاقات سينمايي اخير در حوزه اكران برخي فيلم‌ها نشان مي‌دهد كه انگار مسئله اعطاي مجوز ساخت به برخي فيلم‌هاي مسئله‌دار و فاقد صلاحيت به يك معضل براي مديريت سينمايي كشور تبديل شده و دود اين جريان به چشم مديريت فرهنگي نظام مي‌رود و سيستم را هرچند ناچيز، وارد يك دعواي بي‌ارزش مي‌كند.
نمايش فيلم سخيف «50 كيلو آلبالو» و اعتراضات گسترده نسبت به آن و جلوگيري از ادامه اكران آن و هم اينك مورد فيلم جديد كاهاني، از بي‌كفايتي شوراي صدور مجوز ساخت خبر مي‌دهد كه حال از روي ناآگاهي و بي‌كفايتي يا با علم و آگاهي كامل نسبت به مسئله و از روي قصد و نيتي خاص مي‌باشد.
در كنار نقدهاي جدي به عملكرد وزارت ارشاد در صدور مجوز ساخت به آثار مسئله‌دار، اين موضوع هم قابل توجه است كه با توجه به روحيات كارگردان، آيا آنچه ساخته نهايي و خروجي كار است، با طرح اوليه ارائه شده به شوراي اعطاي پروانه ساخت يكسان است؟ آيا فيلمنامه ارائه شده به ارشاد طرحي خام و تنها حربه‌اي براي دريافت مجوز ساخت نيست؟ شايد فيلمساز تنها براي دريافت مجوز، طرحي كلي را به ارشاد ارائه مي‌كند و سپس در زمان ساخت فيلم، تغييرات و جزئيات مورد نظر خود را به فيلمنامه اضافه مي‌كند.
نان در حاشيه‌سازي
بررسي عملكرد شوراي اعطاي مجوز ساخت آثار سينمايي وزارت ارشاد در ساليان اخير نشان مي‌دهد كه اقدامات و خروجي آن در خوشبينانه‌ترين حالت به دليل بي‌كفايتي و ناآگاهي اعضا، هزينه‌هاي زيادي را براي مملكت ايجاده کرده و بستر را براي برخي كه نان را از تنور حاشيه‌سازي بيرون مي‌كشند مهيا مي‌‌کند، آش اين جريان آنقدري شور شده كه برخي از روشنفكران هم‌مسلك با كاهاني نيز به عطش او براي حاشيه‌سازي و توقيف شدن فيلم‌هايش در صفحات شبكه‌هاي اجتماعي اشاره مي‌كنند و به كنايه از قول او مي‌نويسند: «آخ جون بازم فيلمم توقيف شد»، خط فكري و اخلاقي فيلمسازاني مثل ماني حقيقي و عبدالرضا كاهاني كه بارها به تصوير كشيده شده و هم‌اكنون مشخص است، پس چگونه است كه آثاري با تم غيراخلاقي و شوخي‌هاي ركيك جنسي مثل «50 كيلو آلبالو» و «ارادتمند؛ نازنين، بهاره، تينا» موفق به دريافت مجوز از شوراي فوق مي‌شوند؟ چرا بايد كار به جايي بكشد كه مسئولان بلندپايه قضايي كشور به موضوع ورود کنند و در جهت شفاف‌سازي، مقصر توقيف برخي آثار را وزارت ارشاد معرفي کنند و بگويند وزارت ارشاد فيلم‌هاي مجوزدار خودش را توقيف مي‌كند! با اظهارنظر بحق مسئولان قضايي اين موضوع به ذهن خطور مي‌كند كه اين اتفاقات يا از روي بي‌كفايتي است يا قصد و نيتي خاص. /روزنامه جوان