شهید فیروزآبادی سال 1364 در شهرستان نکا متولد شد. وی از نیروهای متعهد و انقلابی لشکر 25 کربلای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود. شهید فیروزآبادی در سال 1390 با معصومه گلدوست ازدواج می‌کند که حاصل این ازدواج دو فرزند دختر به نام‌های فاطمه (4 ساله) و حنانه (2 ساله) است.
در ذیل خاطراتی از پدر، همسر و دوستان شهید فیروزآبادی درباره این شهید آمده است.
شهادت عبدالرحیم خمس فرزندانم بود
علاقه شدیدی به نظام و انقلاب و پوشیدن لباس سبز پاسداری داشت و همیشه تاکید می‌کرد که باید جانشین من در سپاه باشد و من که بازنشسته شدم جایم خالی نباشد. خداوند به ما 5 فرزند داد که طبعا یکی از آنها باید به عنوان خمس در راه خدا قرار می‌گرفت که خداوند این افتخار را نصیب ما کرد و جزو خانواده معظم شهدا شدیم.
روز خواستگاری از شهادتش صحبت کرد
آرزوی شهادت داشت. شب خواستگاری به من این موضوع را گفته بود که برای رسیدن به این آرزو از هیچ تلاشی دست برنمی‌دارد و من با این شرایط قبول کردم.
دعای قنوتش "اللهم الرزقنا شهاده فی سبیلک" بود
من و عبدالرحیم با هم بزرگ شدیم و تمام دوران زندگی را با هم بودیم و در تمام دوران زندگی‌اش جز مهربانی و ادب از او ندیدم و در همه زمینه‌ها فعالیت داشت. در مسجد پای ثابت برای پذیرایی، دسته‌روی‌ها و عزاداری برای ائمه اطهار(ع) بود. انگشتری عقیقی داشت که همیشه در قنوت نگین آن را برمی‌گردادند و در قنوت نمازش دعای "اللهم ارزقنی شهاده فی سبیلک" می‌خواند که خداوند دعایش را مستجاب کرد.
جز ادب و احترام چیزی از او ندیدیم
از روحیه بسیار بالایی برخوردار بود. مسئولیت مربی آموزش را در سپاه داشت؛ با این وجود در تمام مواقعی که با ایشان رو به رو می شدیم جز ادب و احترام چیزی نمی‌دیدیم. از آنجا که بسیار مبادی آداب بود خیلی زود افراد را به خودش جذب می‌کرد. به نسبت دیگر دوستانش حال و هوای متفاوتی داشت و شوق شهادت را می‌توانستیم در او ببینیم.