به گزارش مشرق، ابراهیم سحرخیز معاون سابق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در خصوص اعتراض خانواده‌ها به ادغام برخی مدارس تیزهوشان و اظهارنظر مسئولان آموزش و پرورش در این خصوص، گفت: مسئولان ارشد وزارت آموزش و پروش اعلام کردند که شاخص‌های بین‌المللی نشان می‌دهد 2.28 درصد دانش‌آموزان کشور، دانش‌آموزان برتر هستند و اگر همین عدد را بپذیریم و نسبت آن را به کل دانش‌آموزان کشور یعنی 13 میلیون دانش‌آموز در نظر بگیریم، رقمی حدود 260 تا 270 هزار نفر می‌شود.
وی با بیان اینکه اگر 2.28 درصد را نسبت به دانش‌آموزان دوره‌های متوسطه اول و دوم که حدود 7 میلیون نفر هستند، در نظر بگیریم، حدود 150 تا 160 هزار دانش‌آموز است، ادامه داد: این ارقام در حالیست که در حال حاضر 142 هزار دانش‌آموز تیزهوش در 208 منطقه آموزش و پرورش کشور تحصیل می‌کنند که نشان می‌دهد اولاً 2.28 درصد را پر نکرده است و ثانیاً از بین 750 منطقه آموزش و پرورش فقط در 208 منطقه، مدرسه تیزهوشان داریم.
سحرخیز اضافه کرد: در حالی که هنوز به نُرم 2.28 نرسیده‌ایم، جای تعجب است که عنوان می‌کنند سهم دانش‌آموزان تیزهوش در کشور به 25 درصد رسیده است و این در حالیست که 25 درصد از 7 میلیون دانش‌آموز، رقمی حدود 1.5 میلیون دانش‌آموز تیزهوش می‌شود که منطقی، صحیح و علمی نیست.
وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد تمام این برنامه‌ها برای این است که مدارس غیردولتی را پر کنند و به همین دلیل هرازگاهی یکسری دردسرها برای مردم درست می‌کنند به عنوان مثال مشاهده شد که در تهران رشته علوم انسانی را هدف قرار دادند و گفتند نمی‌خواهیم دانش‌آموزان را در این رشته در مدارس دولتی ثبت‌نام کنیم و باید به مدرسه فرهنگ مراجعه شود.
معاون سابق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش افزود: این اقدامات انجام می‌شود تا صندلی خالی مدارس غیردولتی نسبت به قبل پُرتر شود؛ حتی در برخی از استان‌ها که درصد دانش‌آموزان غیردولتی آنها زیر 10 درصد است به مدیرکل ابلاغ کردند که باید بتواند در یکی دو سال آینده درصد دانش‌آموزان مدارس غیردولتی را به 14 درصد برساند و این در حالیست که استانی که به زور 8 درصد دانش‌آموزان در مدارس غیردولتی درس می‌خوانند چگونه می‌تواند ظرف یکی، دو سال، این رقم را به 14 درصد برساند.
وی ادامه داد: یکی از این راه‌ها، تعطیلی یا ادغام مدارس تیزهوشان است زیرا دانش‌آموزانی که در مدارس تیزهوشان درس می‌خوانند دیگر به مدرسه دولتی نمی‌روند و به مدرسه غیردولتی هدایت می‌شوند.
سحرخیز گفت: مسئولان شورای عالی آموزش و پرورش عنوان کرده‌اند که دلیل ادغام مدارس تیزهوشان این است که دانش‌آموزان نمره تصویب شده این شورا را کسب نکرده‌اند و ما بررسی کردیم که شورای عالی اصلاً نمره‌ای تصویب نکرده است بلکه در سال 93، 5 سیاست مصوب کرده و ذیل آن 10 راهکار مشخص کرده است. آیا می‌توان برای دانش‌آموزان تیزهوش نمره‌ای در نظر گرفت و سقف و کفی را مصوب کرد.
وی اضافه کرد: کاری که در گذشته انجام شد در راستای عدالت تربیتی بود و تعداد مدارس تیزهوش از حدود 120 منطقه به 208 منطقه افزایش یافت. بنده خواهشم این است که نیاییم در راستای تضعیف مدرسه دولتی هر روز در فضای آموزش و پرورش حرفی را مطرح کنیم که منجر به تضعیف هرچه بیشتر مدارس دولتی و تقویت و گسترش بی‌رویه مدارس غیردولتی شود.
معاون سابق وزارت آموزش و پرورش تصریح کرد: ما باید کاری کنیم که مردم به مدارس دولتی اعتماد کنند و روز به روز در فضای روانی آنها را قرار ندهیم که شهریه‌های نجومی بر آموزش و پرورش حاکم شود؛ نباید به‌گونه‌ای شود که مردم در مدارس دولتی جرأت ثبت‌نام نداشته باشند و برای ورود فرزندشان به برخی مدرسه دولتی مطالبه حداقل 400 تا 500 هزار تومان آن هم در استان‌های کوچک شود که البته این رقم در تهران به مراتب بالاتر است.
وی افزود: نباید از مدارس دولتی برای اولیا تصوری بسازیم که مساوی با مدارس شلوغ، پرتراکم، نبود سرانه دولتی و فقدان نیروهای با انگیزه است و طبیعتاً هر کسی سعی می‌کند از مدرسه دولتی فاصله بگیرد.
وی با بیان اینکه اگر 2.28 درصد را نسبت به دانش‌آموزان دوره‌های متوسطه اول و دوم که حدود 7 میلیون نفر هستند، در نظر بگیریم، حدود 150 تا 160 هزار دانش‌آموز است، ادامه داد: این ارقام در حالیست که در حال حاضر 142 هزار دانش‌آموز تیزهوش در 208 منطقه آموزش و پرورش کشور تحصیل می‌کنند که نشان می‌دهد اولاً 2.28 درصد را پر نکرده است و ثانیاً از بین 750 منطقه آموزش و پرورش فقط در 208 منطقه، مدرسه تیزهوشان داریم.
سحرخیز اضافه کرد: در حالی که هنوز به نُرم 2.28 نرسیده‌ایم، جای تعجب است که عنوان می‌کنند سهم دانش‌آموزان تیزهوش در کشور به 25 درصد رسیده است و این در حالیست که 25 درصد از 7 میلیون دانش‌آموز، رقمی حدود 1.5 میلیون دانش‌آموز تیزهوش می‌شود که منطقی، صحیح و علمی نیست.
وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد تمام این برنامه‌ها برای این است که مدارس غیردولتی را پر کنند و به همین دلیل هرازگاهی یکسری دردسرها برای مردم درست می‌کنند به عنوان مثال مشاهده شد که در تهران رشته علوم انسانی را هدف قرار دادند و گفتند نمی‌خواهیم دانش‌آموزان را در این رشته در مدارس دولتی ثبت‌نام کنیم و باید به مدرسه فرهنگ مراجعه شود.
معاون سابق آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش افزود: این اقدامات انجام می‌شود تا صندلی خالی مدارس غیردولتی نسبت به قبل پُرتر شود؛ حتی در برخی از استان‌ها که درصد دانش‌آموزان غیردولتی آنها زیر 10 درصد است به مدیرکل ابلاغ کردند که باید بتواند در یکی دو سال آینده درصد دانش‌آموزان مدارس غیردولتی را به 14 درصد برساند و این در حالیست که استانی که به زور 8 درصد دانش‌آموزان در مدارس غیردولتی درس می‌خوانند چگونه می‌تواند ظرف یکی، دو سال، این رقم را به 14 درصد برساند.
وی ادامه داد: یکی از این راه‌ها، تعطیلی یا ادغام مدارس تیزهوشان است زیرا دانش‌آموزانی که در مدارس تیزهوشان درس می‌خوانند دیگر به مدرسه دولتی نمی‌روند و به مدرسه غیردولتی هدایت می‌شوند.
سحرخیز گفت: مسئولان شورای عالی آموزش و پرورش عنوان کرده‌اند که دلیل ادغام مدارس تیزهوشان این است که دانش‌آموزان نمره تصویب شده این شورا را کسب نکرده‌اند و ما بررسی کردیم که شورای عالی اصلاً نمره‌ای تصویب نکرده است بلکه در سال 93، 5 سیاست مصوب کرده و ذیل آن 10 راهکار مشخص کرده است. آیا می‌توان برای دانش‌آموزان تیزهوش نمره‌ای در نظر گرفت و سقف و کفی را مصوب کرد.
وی اضافه کرد: کاری که در گذشته انجام شد در راستای عدالت تربیتی بود و تعداد مدارس تیزهوش از حدود 120 منطقه به 208 منطقه افزایش یافت. بنده خواهشم این است که نیاییم در راستای تضعیف مدرسه دولتی هر روز در فضای آموزش و پرورش حرفی را مطرح کنیم که منجر به تضعیف هرچه بیشتر مدارس دولتی و تقویت و گسترش بی‌رویه مدارس غیردولتی شود.
معاون سابق وزارت آموزش و پرورش تصریح کرد: ما باید کاری کنیم که مردم به مدارس دولتی اعتماد کنند و روز به روز در فضای روانی آنها را قرار ندهیم که شهریه‌های نجومی بر آموزش و پرورش حاکم شود؛ نباید به‌گونه‌ای شود که مردم در مدارس دولتی جرأت ثبت‌نام نداشته باشند و برای ورود فرزندشان به برخی مدرسه دولتی مطالبه حداقل 400 تا 500 هزار تومان آن هم در استان‌های کوچک شود که البته این رقم در تهران به مراتب بالاتر است.
وی افزود: نباید از مدارس دولتی برای اولیا تصوری بسازیم که مساوی با مدارس شلوغ، پرتراکم، نبود سرانه دولتی و فقدان نیروهای با انگیزه است و طبیعتاً هر کسی سعی می‌کند از مدرسه دولتی فاصله بگیرد.