به گزارش مشرق، در میان مصاحبه پر مغز علیرضا منصوریان و اشاره های درستی که در مورد شهباززاده، بدهی باشگاه به ابراهیمی، امکانات و زمین های چمن ارمنستان و ... وجود داشت، انگشت اشاره منصوریان روی یک نکته قفل شد، آنجا که گفت:
«من در تحقیقاتی که کردم متوجه شدم استقلال و پرسپولیس از یکدیگر شکست نمی‌خورند بلکه از داخل می‌بازند. هوادار نباید اجازه بدهد که این اتفاق بیفتد. من در تحقیقاتم فهمیدم که استقلالی‌ها در این چند وقت از خودشان می‌خوردند و در این بین یک عده هم شروع به مصاحبه می‌کنند و نظر می‌دهند. شعار امسال ما -استقلالی حمایت، اتحاد اتحاد- است و من به دنبال این موضوع نیستم که طرفداران منصوریان چه نظری در مورد طرفداران X و Y دارند. طرفدار استقلال باید طرفدار این پیراهن باشد و منی که اینجا نشسته‌ام نمی‌توانم تضمین کنم که چند سال سرمربی استقلال هستم. »
این بخش از حرف های منصوریان البته تکراری به نظر می رسد چرا که هم پرویز مظلومی و هم امیر قلعه نویی در این رابطه با همین دیدگاه‌ها حرف زدند و از برخی کاستی‌ها و بعضا توطئه‌ها در باشگاه استقلال کدوار و رمزدار حرف زدند و رفتند اما تفاوت این حرف منصوریان با آن دو مربی قبلی اینجا بود که این مربی جوان نه در انتهای لیگ و در قالب بهانه جویی که در شکل و شمایل یک پیشگویی و تحقیق گفته شده است. او طبق گفته خودش تحقیق کرده و نتیجه‌اش را همین ابتدای سال اعلام می‌کند.
با این وجود باید تاکید کرد که تا این لحظه اقدامی عملی از منصوریان در مورد کدها و رمزهای قلعه نویی و مظلومی دیده نشده است و گمانه ها همچنان در جای خود هستند چه آنها که آخر فصل به خانه مجیدی رفته بودند و تمنا می‌کردند او سرمربی شود و چه برخی بازیکنان که در تصمیم‌های مربی دخالت می‌کردند و تا ساعت دو بعد از نیمه شب قبل از دربی جلسه در اتاق خود داشتند.
اینکه منصوریان تحقیق کرده و هوشیارتر از قلعه نویی و مظلومی است یک بحث است و بحث دیگر اقدام عملی در این رابطه است.
از دور به نظر می رسد اوضاع بر همان پاشنه می چرخد که پیش از این چرخیده بود با این تفاوت که این حرف چندمین اخطار سرمربی این تیم به اختلافات درون استقلال بود. با این روند بعید می‌دانیم منصوریان بی واکنش بماند او در همان مصاحبه خبری اول تهدید کرد و همچنان در لا به لای حرف‌هایش تهدید را می‌توان فهمید.
منصوریان فعلا انگار فقط تذکر می‌دهد. واکاوی حرف‌های او منصوریانی را نشان می‌دهد که چهار چشمی به درون و برون باشگاه و تیمش چشم دوخته و تهدیدهایش را با کلماتی نرم بیان می کند و بعید است در موارد مشابه قبل که صدای مربیان استقلال را آخر فصل درآورد، سکوت پیشه کند.
منصوریان یک بار هم در تاریخ ۱۹ تیرماه مسئولان بالادستی را تهدید کرد که اگر قنبرزاده مدیرعامل شود او در استقلال نمی‌ماند. او در تاریخ سی تیرماه هم بازیکنان استقلال را در یک مصاحبه تهدید کرد که اگر نظم نداشته باشند تا دو سوم از دست مزدشان کم خواهد شد.
منصوریان در تاریخ ۱۹ تیر ماه هم چنین گفته بود: همین جا اعلام می‌کنم من آستانه تحمل ندارم و اگر کسی بخواهد مشکل تراشی کرده و یا مثلا آقای x پشت پیراهن تیم پنهان شود خیلی راحت او را به همه معرفی خواهم کرد و دیگر نیازی به آخر فصل نیست.
«من در تحقیقاتی که کردم متوجه شدم استقلال و پرسپولیس از یکدیگر شکست نمی‌خورند بلکه از داخل می‌بازند. هوادار نباید اجازه بدهد که این اتفاق بیفتد. من در تحقیقاتم فهمیدم که استقلالی‌ها در این چند وقت از خودشان می‌خوردند و در این بین یک عده هم شروع به مصاحبه می‌کنند و نظر می‌دهند. شعار امسال ما -استقلالی حمایت، اتحاد اتحاد- است و من به دنبال این موضوع نیستم که طرفداران منصوریان چه نظری در مورد طرفداران X و Y دارند. طرفدار استقلال باید طرفدار این پیراهن باشد و منی که اینجا نشسته‌ام نمی‌توانم تضمین کنم که چند سال سرمربی استقلال هستم. »
این بخش از حرف های منصوریان البته تکراری به نظر می رسد چرا که هم پرویز مظلومی و هم امیر قلعه نویی در این رابطه با همین دیدگاه‌ها حرف زدند و از برخی کاستی‌ها و بعضا توطئه‌ها در باشگاه استقلال کدوار و رمزدار حرف زدند و رفتند اما تفاوت این حرف منصوریان با آن دو مربی قبلی اینجا بود که این مربی جوان نه در انتهای لیگ و در قالب بهانه جویی که در شکل و شمایل یک پیشگویی و تحقیق گفته شده است. او طبق گفته خودش تحقیق کرده و نتیجه‌اش را همین ابتدای سال اعلام می‌کند.
با این وجود باید تاکید کرد که تا این لحظه اقدامی عملی از منصوریان در مورد کدها و رمزهای قلعه نویی و مظلومی دیده نشده است و گمانه ها همچنان در جای خود هستند چه آنها که آخر فصل به خانه مجیدی رفته بودند و تمنا می‌کردند او سرمربی شود و چه برخی بازیکنان که در تصمیم‌های مربی دخالت می‌کردند و تا ساعت دو بعد از نیمه شب قبل از دربی جلسه در اتاق خود داشتند.
اینکه منصوریان تحقیق کرده و هوشیارتر از قلعه نویی و مظلومی است یک بحث است و بحث دیگر اقدام عملی در این رابطه است.
از دور به نظر می رسد اوضاع بر همان پاشنه می چرخد که پیش از این چرخیده بود با این تفاوت که این حرف چندمین اخطار سرمربی این تیم به اختلافات درون استقلال بود. با این روند بعید می‌دانیم منصوریان بی واکنش بماند او در همان مصاحبه خبری اول تهدید کرد و همچنان در لا به لای حرف‌هایش تهدید را می‌توان فهمید.
منصوریان فعلا انگار فقط تذکر می‌دهد. واکاوی حرف‌های او منصوریانی را نشان می‌دهد که چهار چشمی به درون و برون باشگاه و تیمش چشم دوخته و تهدیدهایش را با کلماتی نرم بیان می کند و بعید است در موارد مشابه قبل که صدای مربیان استقلال را آخر فصل درآورد، سکوت پیشه کند.
منصوریان یک بار هم در تاریخ ۱۹ تیرماه مسئولان بالادستی را تهدید کرد که اگر قنبرزاده مدیرعامل شود او در استقلال نمی‌ماند. او در تاریخ سی تیرماه هم بازیکنان استقلال را در یک مصاحبه تهدید کرد که اگر نظم نداشته باشند تا دو سوم از دست مزدشان کم خواهد شد.
منصوریان در تاریخ ۱۹ تیر ماه هم چنین گفته بود: همین جا اعلام می‌کنم من آستانه تحمل ندارم و اگر کسی بخواهد مشکل تراشی کرده و یا مثلا آقای x پشت پیراهن تیم پنهان شود خیلی راحت او را به همه معرفی خواهم کرد و دیگر نیازی به آخر فصل نیست.