به گزارش مشرق، یکصد و سی و دومین جلسه ستاد مبارزه با مواد مخدر امروز قرار است با حضور حجت الاسلام حسن روحانی، رئیس جمهور برگزار شود، می گویند بررسی برنامه‌های نگهداری، درمان و کاهش آسیب اعتیاد برای ساماندهی معتادان متجاهر، توانمندسازی بهبودیافتگان، موضوعات اصلی حوزه مقابله با عرضه موادمخدر، روانگردان‌ها و پیش‌سازها و طرح توانمندسازی برای پیشگیری از اعتیاد در پایه‌های اول و دوم متوسطه از جمله موضوعات مطروحه در این جلسه خواهد بود اما خارج از فضای جلسات چقدر این موضوعات دغدغه و اولویت کاری مسئولان مبارزه با مواد مخدر است؟
آنچه این روزها گفته می شود آن است که ستاد مبارزه با مواد مخدر دغدغه جابجایی دارد و در تکاپوی اسباب کشی به ساختمان مجللی در منطقه پونک تهران است، ساختمانی که حداقل 5 برابر ساختمان فعلی است و حداقل 100 میلیارد تومان برای خرید آن هزینه شده است. اما چرا همیشه قرار است ساختمان ستاد در نقاط خوش آب و هوای پایتخت باشد؟ مگر نه اینکه پاتوق اصلی موادفروشان و معتادان، میدان شوش تهران است پس چرا ستاد مبارزه با مواد مخدر، از جامعه هدف خود گریزان است و هر چه بیشتر از مناطق آنها فاصله می گیرد؟
وقتی سه نگرانی اصلی مردم در نظرسنجی‌های مختلف طی این سال‌ها "بیکاری"، "تورم" و "اعتیاد" بوده است و به قول رحمانی فضلی؛ وزیر کشور و دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر "رهبر معظم انقلاب در 6 ماه گذشته، 3 بار در خصوص آسیب های اجتماعی جلسه گذاشتند و هر بار حدود 3 ساعت موضوع را با تمام ابعاد و جوانب آن و با حضور سران قوا و تمامی مسئولان حوزه اجتماعی مورد بررسی قرار دادند" آیا باز هم جایی برای جابجایی اولویت ها باقی می ماند؟
مقام معظم رهبری در ابلاغ قانون مبارزه با مواد مخدر دغدغه هایی داشتند که به سران قوا متذکر شدند: "سیاستهای کلی در باب مواد مخدر نهایی و ابلاغ گردید ولی این نگرانی همچنان باقی است که دست اندر کاران، بلای بزرگ و تهدید عظیمی را که از این سو متوجه کشور است بدرستی برآورد نکنند و بازهم مشکلات بر روی هم متراکم شود. لذا از آقایان محترم انتظار می رود که هر کدام سهم دستگاه خود در اجرائی کردن این سیاست‌ها را با سرعت و قاطعیت و بدون فوت وقت به مرحله عمل برسانند."
اما اعتیاد چه میزان از جامعه را درگیر خود کرده و ستاد مبارزه با مواد مخدر با چه جامعه هدفی روبرو است و چقدر رفع این دغدغه ها در اولویت قرار دارد؟
* حدود 12 میلیون نفر به عنوان خانواده درگیر فرد معتاد هستند
* سالانه در کشور حدود 4 هزار نفر قربانی مواد مخدر می‌شوند
* 20 درصد از جرایم خرد توسط معتادان صورت می‌پذیرد
* عامل 50 درصد طلاق‌ها اعتیاد است
* 65 درصد همسر آزاری‌ها به دلیل اعتیاد است
* طبق آمار رسمی حدود 1/5 میلیون نفر به مواد مخدر اعتیاد دارند که آمار غیر رسمی بیش از 5میلیون نفر است و نیم نگاهی در خیابان های شهر آمارها را بسیار بالاتر می برد
* روزانه 11 معتاد به علت سوء مصرف مواد مخدر جان خود را از دست می‌دهند
* 45 درصد زندانیان به‌طور مستقیم با مواد مخدر در ارتباط هستند
* 30 درصد کودک‌آزاری ها به دلیل اعتیاد است
* 35 درصد سرقت‌ها به دلیل اعتیاد است
* 25 درصد قتل‌ها به صورت مستقیم و غیرمستقیم با مواد مخدر ارتباط دارند
* افزایش مصرف مواد مخدر صنعتی در کشور از 4 درصد به 20درصد
یک ضربه شلاق!
هنوز یادمان هست که رحمانی فضلی، وزیر کشور و دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر 11 آذر 92 در مصاحبه ای اعلام کرد: «به ما شلاق بزنید !» وی از رسانه‌ها خواست تا شلاق قلم و دوربین خود را بر پیکر مسئولان مبارزه با مواد مخدر بزنند و برخی از واقعیات مطرح شده را بیشتر انعکاس دهند تا هم جامعه متوجه خطرات این موضوع شوند و هم مدیران برای انجام کارهای لازم دست به کار شوند، حال، آیا مسئولان ستاد مبارزه با مواد مخدر، طاقت همین یک ضربه شلاق را دارند که چرا به جای آنکه بودجه هایشان را صرف ریشه کنی اعتیاد و کاهش آمار معتادان در جامعه کنند صرف خرید ساختمانی با استخر، سونا و جکوزی می کنند؟
آیا بهتر نیست رئیس جمهور در جلسه مشترک با ستاد مبارزه با مواد مخدر، پیش از آنکه به سخنرانی های تشریفاتی بپردازند موضوع خرید میلیاردی این ساختمان غیرضروری از بودجه بیت المال را بررسی کنند؟ یا تحقیق و پرس و جویی درباره خودروهای مصادره ای (سانتافه، سورنتو، کمری و...) که طی این 3 سال در اختیار چه کسانی در ستاد قرار گرفته است داشته باشند؟