سرویس جهان مشرق- سپهبد ناصرخان جنجوعه (جنجوعا) مشاور امنیت ملی نخستوزیر پاکستان امروز برای دیدار با مقامات کشورمان وارد تهران شد.
سخنگوی نخستوزیر پاکستان با اشاره به دعوت تهران از جنجوعه اظهار داشت: ایران کشور دوست، برادر و همسایه پاکستان است و سفر مشاور امنیت ملی دولت اسلام‌آباد به این کشور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
جنجوعه که از دانشگاه دفاع ملی پاکستان مدرک علوم سیاسی دارد، پاییز سال گذشته پس از نزدیک 40 سال خدمت در ارتش به منصب فعلی راه یافته است. در این سفر علاوه بر دیدار با شمخانی همتای ایرانی و مقامات عالیرتبه، برای ملاقات با عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور و علی‌اکبر ولایتی رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور رهبر انقلاب در امور بین‌الملل، برنامه دارد.
سفر ژنرال بازنشسته و مشاور امنیت ملی همسایه شرقی به ایران علاوه بر اینکه در پاسخ به سفر سال گذشته امیر دریابان شمخانی انجام می‌شود، بی‌ارتباط با تحولات ماه‌های اخیر نیست.
فروردین سال جاری «بوشن یادیو» جاسوس هندی که با گذرنامه جعلی ایرانی وارد بلوچستان پاکستان شده بود، دستگیر شد. اسلام‌آباد مستنداتی را در این زمینه در اختیار تهران قرار داد. بلافاصله موج رسانه‌ای از سوی برخی گروه‌ها در پاکستان علیه ایران شروع شد که تهران را به همدستی با هند متهم می‌کرد.
کار به جایی رسید که نثار علی خان وزیر کشور پاکستان از رسانه‌های داخلی خواست «خطای» ایران را به عامل دشمنی میان دو ملت تبدیل نکنند. او تأکید کرد طرف حساب پاکستان در این مسأله، هند است.
فضاسازی رسانه‌های سعودی برای انتقام عدم مشارکت پاکستان در جنگ یمن
دو ماه بعد ماجرای دیگری موجب تنش میان دو کشور شد. سرکرده طالبان در خاک پاکستان به هلاکت رسید. مرگ ملا اختر منصور بواسطه بمباران پهباد آمریکایی از دو زاویه موجب چالش رسانه‌ای میان دو دولت شد. از طرفی از سوی برخی رسانه‌ها ماجرای سفر وی به ایران پیش‌کشیده شد و از سوی دیگر ادعا شد تهران با واشنگتن برای قتل سرکرده طالبان در خاک همسایه شرقی همکاری کرده است.
در حالی که خودروی ملا اختر به طور کامل در آتش سوخت، العربیه و الحدث از شبکه‌های سعودی به پخش تصاویری از گذرنامه و ویزای ایرانیِ کاملاً سالم وی اقدام کردند تا به سهم خود در ایجاد اختلاف میان دو کشور تلاش کرده باشند. به نظر می‌رسد عدم شراکت اسلام‌آباد با عربستان در حمله به یمن ضربه سنگینی به ریاض وارد کرده و از هر روشی در پی واگرایی میان اسلام‌آباد و تهران است.
سفر جنجوعه به تهران می‌تواند نقطه پایانی بر سوءتفاهم‌ها و تنش‌های رسانه‌ای میان دو دولت طی ماه‌های اخیر و جلوگیری از اثرگذاری منفی دولت ثالث باشد، علاوه بر اینکه پس از گذشت دو سال از توافق امنیتی میان دو کشور، رسیدگی به معضلات و موضوعات کلیدی باید با توان بیشتری صورت گیرد.
سرایت فعالیت گروه‌های تروریستی در مرز، ترانزیت مواد مخدر، قاچاق انسان و سلاح احتمالاً موضوع گفتگوهای ناصرخان جنجوعه با مقامات ایران است. در سفر هیأت ایرانی به اسلام‌آباد در فروردین سال جاری، نثار علی خان وزیر کشور پاکستان در ملاقات با عبدالرضا رحمانی فضلی همتای ایرانی خود برای تشکیل نیروی نظامی ویژه بین دو کشور جهت برقراری نظم و امنیت به توافق رسیدند. پیگیری این توافقات می‌تواند موضوع بحث جنجوعه با مقامات ایران باشد.
از زاویه‌ای دیگر شرایط جدید پس از توافق هسته‌ای که منجر به تلاش هند برای سرمایه‌گذاری در ایران شده است، ممکن است رقیب و همسایه آن را به تکاپو برای ورود قدرتمندتر به بازار ایران وادار کرده باشد. اگر چه با توجه به آغاز پروژه عمرانی خط لوله گاز «تاپی» (TAPI برگرفته از حروف ابتدایی نام چهار کشور در مسیر عبور لوله شامل ترکمنستان، افغانستان، پاکستان و هند) با حضور سران، امید ایران را به تکمیل خط لوله صلح در خاک پاکستان کمرنگ کرده است، اما مقدمه‌چینی برای پروژه‌های جدید عمرانی و تجاری مشترک می‌تواند در دستور کار گفتگوها قرار گیرد.
پاکستان با جمعیت حدود 180 میلیونی، تشنه سوخت، محصولات غذایی، روغن‌های حیوانی و گیاهی و تولیدات متنوع و ساده کارگاهی است که همگی در ایران وجود دارد اما چین، امارات، عربستان، کویت و ایالات متحده صادرکننده‌های عمده به این کشور هستند.
بازگشت نواز شریف به قدرت از سال 2013 میلادی، تعامل اسلام‌آباد با همه همسایگان را تقویت کرده است، با این حال ایران که در 1947 میلادی پیش از هر کشور دیگر از استقلال پاکستان استقبال کرد و انقلاب اسلامی‌اش در 1979 میلادی پیش از هر دولت دیگر توسط اسلام‌آباد به رسمیت شناخته شد، بهره شایسته را نداشته است.
به نظر می‌رسد سفرهای دوجانبه میان ایران و پاکستان جان تازه‌ای گرفته است اما علاوه بر دیدارهای رسمی میان مقامات سیاسی و امنیتی، اعزام مکرر هیأت‌های اقتصادی از ضرورت‌های همکاری میان دو عضو فعال اکو، سازمان شانگهای و سازمان همکاری اسلامی است.
منابع: