به گزارش مشرق، بازی‌های المپیک از چند روز پیش در کشور برزیل آغاز شده و تیم‌های فوتبال ژاپن، کره جنوبی و عراق به عنوان نمایندگان آسیا در مسابقه‌های زیر ۲۳ سال حضور دارند و حتی تیم ملی عراق توانست با تساوی بدون گل تیم ملی میزبان را شکست دهد و استعداد فوتبال خود را به رخ جهانیان بکشاند.
تیم امید ایران همانند چهار دهه گذشته در این رقابت‌ها حضور ندارد و بازیکنان جوان فعلی فوتبال ایران حسرت حضور در المپیک را به دل خواهند داشت.
پس از اینکه تیم امید ایران حدود ۷ ماه پیش در کشور قطر مقابل ژاپن شکست خورد و به المپیک راه پیدا نکرد، داستان این تیم هم تمام شد و دیگر اثری از این تیم باقی نماند.
این عملکرد تکراری فدراسیون فوتبال ایران در چهار دهه گذشته پس از حذف تیم ملی امید در انتخابی المپیک بوده است. یعنی تا شروع مسابقه‌های بعدی تیم ملی امید بدون سرمربی باقی مانده و در هر دور هم عملکرد ضعیف‌تری را نسبت به گذشته کسب کرده است، در حالی که همواره بازیکنان مستعدی در ترکیب تیم ملی امید وجود داشته‌اند اما بی‌برنامگی‌ها و نداشتن نگاه بلندمدت اصلی‌ترین عامل حذف تیم ملی بوده است.
در حال حاضر هم با وجود شروع مسابقه‌های لیگ برتر، تیم ملی امید بدون سرمربی است و عملا هیچ گروهی عملکرد بازیکنان زیر ۲۱ سال را زیر نظر ندارد، این در حالی است که تیم ملی تا دو سال دیگر باید در مسابقه‌های زیر ۲۱ سال آسیا شرکت کند و همین بازیکنان باید خودشان را برای مسابقه‌های انتخابی المپیک توکیو آماده کنند.
به نظر می‌رسد باید به این روند سنتی پایان داد و همانند کشورهای نه چندان مطرح مانند قطر و امارات که سرمایه‌گذاری زیادی را برای فوتبال خود انجام می‌دهند به سراغ برنامه‌ریزی رفت و برای یک بار هم شده گام بلند و موثری را برای حضور در المپیک برداشت، هرچند که المپیک بهانه است و بازیکنانی که در این مسابقه‌های پراهمیت حضور پیدا می‌کنند تجربه گرانبهایی را کسب می‌کنند و می‌توانند بهتر و موثرتر گام به تیم ملی بزرگسالان بگذارند و برای ساختن آینده‌ای بهتر و کسب افتخارات به این تیم کمک کنند.
تیم امید ایران همانند چهار دهه گذشته در این رقابت‌ها حضور ندارد و بازیکنان جوان فعلی فوتبال ایران حسرت حضور در المپیک را به دل خواهند داشت.
پس از اینکه تیم امید ایران حدود ۷ ماه پیش در کشور قطر مقابل ژاپن شکست خورد و به المپیک راه پیدا نکرد، داستان این تیم هم تمام شد و دیگر اثری از این تیم باقی نماند.
این عملکرد تکراری فدراسیون فوتبال ایران در چهار دهه گذشته پس از حذف تیم ملی امید در انتخابی المپیک بوده است. یعنی تا شروع مسابقه‌های بعدی تیم ملی امید بدون سرمربی باقی مانده و در هر دور هم عملکرد ضعیف‌تری را نسبت به گذشته کسب کرده است، در حالی که همواره بازیکنان مستعدی در ترکیب تیم ملی امید وجود داشته‌اند اما بی‌برنامگی‌ها و نداشتن نگاه بلندمدت اصلی‌ترین عامل حذف تیم ملی بوده است.
در حال حاضر هم با وجود شروع مسابقه‌های لیگ برتر، تیم ملی امید بدون سرمربی است و عملا هیچ گروهی عملکرد بازیکنان زیر ۲۱ سال را زیر نظر ندارد، این در حالی است که تیم ملی تا دو سال دیگر باید در مسابقه‌های زیر ۲۱ سال آسیا شرکت کند و همین بازیکنان باید خودشان را برای مسابقه‌های انتخابی المپیک توکیو آماده کنند.
به نظر می‌رسد باید به این روند سنتی پایان داد و همانند کشورهای نه چندان مطرح مانند قطر و امارات که سرمایه‌گذاری زیادی را برای فوتبال خود انجام می‌دهند به سراغ برنامه‌ریزی رفت و برای یک بار هم شده گام بلند و موثری را برای حضور در المپیک برداشت، هرچند که المپیک بهانه است و بازیکنانی که در این مسابقه‌های پراهمیت حضور پیدا می‌کنند تجربه گرانبهایی را کسب می‌کنند و می‌توانند بهتر و موثرتر گام به تیم ملی بزرگسالان بگذارند و برای ساختن آینده‌ای بهتر و کسب افتخارات به این تیم کمک کنند.