پیشتر نیز شیخ «عیسی مومن» رئیس بخش فرهنگی مجلس اسلامی علما و امام جمعه الدیر بحرین توسط آل خلیفه بازداشت شده بود. بازداشت این علمای برجسته در حالی است که اخیرا رژیم آل خلیفه بر اساس اتهامات واهی علمایی نظیر شیخ «عماد الشعله» و شیخ «یاسین الموسوی» برای انجام برخی تحقیقات احضار کرده بود.پیش از این نیز، مقامات آل خلیفه قرار بازداشت شیخ «فاضل الزاکی»، شیخ «محمد جواد الشهابی» و شیخ «علی ناجی الهملی» را تمدید کرده بودند.
پس از حکم دادگاه وابسته به رژیم آل خلیفه مبنی بر سلب تابعیت «شیخ عیسی قاسم» و تلاش برای محاکمه وی، دامنه اقدامات سرکوبگرانه این رژیم گسترش یافته و به علمای برجسته و چهره‌های سرشناس بحرینی نیز رسیده است. نکته قابل تأمل در سلسله اقدامات سرکوبگرانه آل خلیفه علیه علمای بحرینی این است که تمامی این افراد از حامیان سرسخت «شیخ عیسی قاسم» محسوب می شوند و در طول این مدت تلاش زیادی برای لغو سلب تابعیت وی انجام دادند.
در واقع، رژیم آل خلیفه با نگاهی به دور و اطراف خود و بررسی اوضاع دیگر کشورها، به درستی به این نتیجه رسیده است که تا به امروز هیچ انتفاضه مردمی بدون وجود رهبری هدایت‌کننده به سرمنزل مقصود نرسیده است. این رژیم به خوبی می داند که مردم بحرین بدون داشتن افرادی که مسیر را به آنها نشان دهند، قادر به حفظ انسجام خود برای تداوم اعتراضات علیه آل خلیفه نیستند. از همین روی، در اقدامی کاملا تاکتیکی، به جای بازداشت ده‌ها و صدها معترض، به بازداشت شماری از علماء روی آورده است.
رژیم آل خلیفه با دستگیری شمار زیادی از علمای برجسته بحرینی و احضار تعدادی دیگر تلاش می کند تا این پیام را به مخالفان خود برساند که در محاکمه «شیخ عیسی قاسم» جدی بوده و هیچ چیزی نمی تواند آن را از مسیری که انتخاب کرده است، بازگرداند. در واقع می توان سلسله بازداشت های اخیر را در همین راستا تلقی کرد که آل خلیفه قصد دارد زمینه مناسب برای محاکمه این روحانی برجسته شیعی را فراهم آورد. در حال حاضر علمای بحرینی که هدایت‌کننده اعتراضات مردمی هستند، بزرگترین مانع بر سَر راه آل خلیفه برای محاکمه شیخ عیسی محسوب می شوند.
بر همین اساس، می توان سلسله بازداشت های اخیر را به منزله به صدا درآمدن زنگ خطری تلقی کرد که هر لحظه «شیخ عیسی قاسم» را تهدید می کند؛ تهدیدی که تنها مردم بحرین با هدایت علمای روشن‌گر خود قادر به خنثی‌سازی آن هستند. آل خلیفه به خوبی می داند که تنش‌ها و چالش‌های حاصل از سلب تابعیت «شیخ عیسی قاسم» نمی تواند بیش از حد ادامه پیدا کند، چراکه در این صورت ارکان قدرت آن در سایه گسترش اعتراضات عمومی به تدریج سست خواهد شد. بنابراین، به نظر می رسد که مقامات این رژیم در حال اتخاذ غیرعاقلانه‌ترین تصمیم ممکن برای پایان دادن به مسأله شیخ عیسی هستند.
بازداشت علمای برجسته بحرینی و احضار شمار زیادی از آنها توسط رژیم آل خلیفه در حالی اتفاق می افتد که این افراد تاکنون مرتکب هیچ اقدامی علیه امنیت ملی بحرین نشده اند. رژیم آل خلیفه بر خلاف ادعاهای دروغین خود، تا به امروز حتی یک فایل ویدیوئی از این افراد که در آن مردم را به افراطی‌گری و خشونت دعوت کرده باشند، منتشر نکرده است، چراکه اساسا چنین فایلی وجود خارجی ندارد.
با این حال، اکثر اتهاماتی که توسط آل خلیفه متوجه علمای بحرینی شده است در «تحریک مردم به انجام اقدامات خشونت آمیز» خلاصه می شود؛ اتهاماتی که هیچگاه به اثبات نرسیدند و تنها با اهداف و اغراض سیاسی و برای سرکوب انتفاضه 6 ساله مردمی مطرح شده و می شوند. در واقع، خلاصه آنچه که امروز در بحرین می گذرد این است که یک اقلیت حاکم به دنبال تحمیل دیدگاه‌های خلاف خود به اکثریت است؛ حال با تطمیع باشد یا تهدید.
در میان سیل بازداشت علمای بحرینی توسط آل خلیفه، یکی از این علماء به نام «مجید المشعل» تا مرز محاکمه نیز رفته است. دادگاه محاکمه این عالم بحرینی روز گذشته برگزار شد. آل خلیفه پس از سپری شدن دقایقی از برگزاری جلسه محاکمه وی، این جلسه را متوقف و به ۱۷ آگوست (۲۷ مرداد) موکول کرد. المشعل حدود ۱۰ روز پیش به اتهاماتی واهی مانند اقدامات آشوب برانگیز و ایجاد تجمع علیه نظام آل خلیفه بازداشت و به ۱۵ روز حبس محکوم شد.
رژیم آل خلیفه تاکنون «شیخ عیسی قاسم» و «مجید المشعل» را تا پای محاکمه برده اما هیچ حکمی علیه آنها صادر نکرده است. به نظر می رسد که آل‌خلیفه در حال حاضر با این اقدام خود در صدد تحقق دو هدف است؛ اول اینکه موجی از رعب و وحشت را در میان علمای برجسته بحرینی حاکم سازد تا از اعتراضات خود علیه این رژیم دست بکشند و دوم اینکه واکنش افکار عمومی داخلی و به ویژه شیعیان را در قبال محکومیت این افراد بسنجد. این رژیم به دنبال پیش‌بینی واکنش مردم بحرین به محاکمه علمای این کشور است تا بدین ترتیب به پیامدهای وخیم احتمالی اقدام خود، پیش از انجام آن، پی ببرد.
وی در یکی از آخرین اظهارنظرهای خود در خصوص تحولات بحرین گفته بود: «گزینه مسالمت آمیز یک گزینه راهبردی برای حرکت سیاسی توسط مردم در بحرین محسوب می شود اما عدم تغییر این گزینه به شرایطی بستگی دارد؛ از جمله این شرایط نیز باقی ماندن شیخ عیسی قاسم در میان مردم و هدایت روند اقدامات آنها است». این عالم بحرینی همچنین تصریح کرده بود: « در صورتی که به شیخ تعرض شود و یا آزاری به وی رسد و همچنین از مردم دور گردد، دیگر برای باقی ماندن گزینه مسالمت آمیز و بحران و راهکار آن در چارچوب اراده ملی ضمانتی نخواهد بود».
از سوی دیگر، با توجه به دخالت های مکرر رژیم آل سعود در بحرین، نمی توان از نقش مخرب سعودیها در تحولات روزها و هفته‌های اخیر این کشور به سادگی عبور کرد. پر واضح است که رژیم سعودی از سرکوب شیعیان در بحرین بهره می‌برد و اگر اینچنین نبود، هیچگاه شاهد حضور گسترده نظامیان این رژیم در بحرین برای سرکوب مردم بی‌گناه نبودیم.
در حال حاضر عربستان سعودی در حال سرکوب شیعیان ساکن مناطق شرقی کشور خود است و هرگونه اقدام سرکوبگرانه علیه آنها برای ممانعت از ایجاد انتفاضه در کشور را به کار گرفته و می‌گیرد. در ادامه همین سیاست سرکوبگرانه است که سعودیها انقلاب مردم بحرین را نیز هدف قرار دادند تا بدین ترتیب زبانه‌های آتش این انقلاب به مناطق شرقی عربستان کشیده نشود.
بر همین اساس، اینکه سعودیها نوع برخورد خود با مسأله «شیخ نمر النمر» و اعدام وی را به عنوان الگویی در اختیار مقامات رژیم آل خلیفه قرار داده باشند، مسأله بعیدی به نظر نمی رسد. بدون شک اگر سعودیها به حکام بحرینی در ازای محاکمه سخت «شیخ عیسی قاسم» قول حمایت داده باشند، رژیم آل خلیفه بیش از پیش گستاخانه و بی‌پروا به سلسه اقدامات خود علیه روحانیون و علماء ادامه خواهد داد.
علاوه بر آنچه که گفته شد، سکوت سنگین جامعه جهانی و سازمان ملل متحد در قبال تحولات اخیر بحرین بیش از هر صدای دیگری به گوش می‌رسد. جامعه جهانی که همواره مواضع خود را بر پایه و اساس اهداف و اغراض سیاسی ـ جناحی اتخاذ کرده است.
در بحرین نیز تاکنون امتحان خود را با سرشکستگی پس داده است و به نظر نمی رسد در آینده نیز شاهد تغییری در این زمینه باشیم. مواضع سازمان ملل متحد به عنوان بزرگترین و مهم‌ترین نهاد حامی حقوق بشر در جهان نیز، در قبال تحولات بحرین تنها لکه ننگ دیگری بر پیشانی این سازمان به همراه داشته است.
از سوی دیگر، رسانه‌های عربی نیز که اکثر آنها وابسته به کانون های قدرت و ثروت در خاندان سعودی هستند، وقایع و تحولات بحرین را یا سانسور می کنند و یا آنها را وارونه جلوه می دهند. بر همین اساس، آنچه که از شدت اقدامات سرکوبگرانه رژیم آل خلیفه علیه مردم درز کرده تنها گوشه ای از واقعیت کنونی در بحرین بوده و تمام آن نیست. از این روی، عدم برخورداری بحرینی ها از حمایت جامعه جهانی و سانسور رسانه ای اخبار و تحولات این کشور که در واقع با هدف سرپوش نهادن بر جنایت های آل خلیفه صورت می گیرد، بر مظلومیت آنها (مردم بحرین) افزوده است.
در هر صورت، مقامات مستبد و دیکتاتور آل خلیفه باید این حقیقت آشکار را درک کنند که نمی‌توانند تمامی علماء و چهره‌های برجسته این کشور را بازداشت و محاکمه کنند. علمای بحرین طی سالهای اخیر ثابت کرده اند که با یکدیگر هم‌صدا بوده و نوعی وحدت و همدلی و همبستگی میان آنها وجود دارد. در طول این سالها هیچگاه شاهد انشقاق در صوف علمای بحرینی نبوده ایم. رژیم آل خلیفه اکنون باید این پرسش را از خود مطرح کند که پس از این قادر به بازداشت چند روحانی و عالم برجسته بحرینی خواهد بود؟
نمونه ای از وجود وحدت و انسجام در میان علمای بحرینی را می توان در بیانیه اخیر آنها جستجو کرد که در آن اعلام کردند: «اقدامات آل خلیفه در بازداشت و حبس روحانیون برجسته کشور با هدف شکستن اراده مردم بحرین صورت می گیرد». در این بیانیه همچنین آمده است: «رژیم آل خلیفه هنوز در اندیشه این است که با روش های تروریستی ناکام خود مردم را به زانو در آورد اما این روشها فقط موجب افزایش ایستادگی مردم شده است».