عليخاني ماه رمضان امسال تهيه‌كنندگي و اجراي «ماه عسل» را همزمان عهده‌دار است؛ او سال 88 هم تهيه‌كننده اين برنامه بود. عليخاني در سال 86 هم علاوه بر اجرا به همراه علي زاهدي‌تاش تهيه‌كننده‌ي «ماه عسل» شناخته مي‌شد.
خبرنگار ايسنا در هفتمين سال پخش «ماه عسل» با حضور در پشت صحنه‌ي اين برنامه به تشريح يك روز از روند توليد و پخش اين برنامه پرداخته است:
ساختمان توليد جام جم بنايي 11 طبقه است كه همان طور كه از نامش پيداست بيشترين ارتباط را با تلويزيون دارد. در طبقه همكف اين ساختمان استوديويي به نام «استوديو 11» واقع است كه در اين سال‌ها توليد برنامه‌هاي تلويزيوني بسياري را به خود ديده؛ «نود» يكي از اين برنامه‌هاست كه هر هفته در همين استوديو توليد و پخش مي‌شود.
و حالا «ماه عسل»؛ برنامه‌اي كه چند سالي است ماه رمضان‌ها به روي آنتن شبكه سه سيما مي‌رود و اتفاقا به واسطه موضوعاتي كه با حضور مهمانانش به آن‌ها مي‌پردازد، مخاطب كمي هم ندارد.
استوديو 11 در انتهاي راهروي ساختمان توليد واقع شده، جايي كه محل ضبط «ماه عسل» است. اين استوديو الان به سه بخش تقسيم شده؛ دكور «نود»، «ماه عسل» و برنامه قرآني « 1445».
دكور «نود» درست پشت دكور «ماه عسل» قرار گرفته است و در بدو ورود به استوديو 11 ديده نمي‌شود. «ماه عسل» دو سال است كه اين جا اجرا مي‌شود، يك چهارم فضاي سالن را اشغال كرده و از بخش‌هاي متحرك دكور «1445» كه بيشترين فضاي استوديو 11 را به خود اختصاص داده، استفاده كرده است.
***
در فاصله‌ي يك ساعت مانده به شروع پخش «ماه عسل» به استوديو 11 مي‌رسيم. چراغ‌هاي سالن خاموش است و فقط دكور «ماه عسل» با افكت‌هاي نور روشن مي‌شود؛ دكور «ماه عسل» برخلاف آن چه در تلويزيون به نظر مي‌رسد، ساده و كوچك است.
احسان عليخاني هم اين مساله را تاييد مي‌كند و به ايسنا مي‌گويد: وقتي مهمان‌ها به برنامه مي‌آيند، فكر مي‌كنند كه قرار است در يك فضاي بزرگ با ما روبه‌رو شوند، اما وقتي اين دكور كوچك را مي‌بينند تعجب مي‌كنند.
***
در روبه‌روي دكور قرمز رنگ «ماه عسل» كه شبيه صحنه‌ي تئاتر است، همان صندلي لهستاني كه در آغاز برنامه مي‌بينيم، در حصاري از نرده‌هاي سفيد ديده مي‌شود.
طراح صحنه و دكور «ماه عسل» اين صندلي را كه روي سكويي بلندي واقع شده، نمادي از يك ايراني از ميان هفتاد ميليون نفر جمعيت كشور مي‌داند.
فضاي پشت صحنه استوديو ـ اتاق فرمان ـ كوچك است و دو اتاق بيشتر ندارد اما همانند برخورد عوامل گرم و صميمي است. چندين تلويزيون كوچك در اين دو اتاق قرار دارد؛ قبل از شروع برنامه همه با جديت مشغول آماده كردن صحنه، صدا، تصوير و... هستند؛ از طراح صحنه و مدير توليد گرفته تا تصويربردار و صدابردار.
نيم ساعت مانده به شروع برنامه مهمان‌ها وارد استوديو مي‌شوند؛ يكي ازصدابرداران برنامه هم تنظيم ميكروفون و صدا را به دست مي‌گيرد و مهمان‌ها را براي رفتن به جلوي دوربين آماده مي‌كند.
***
فقط سه دقيقه به شروع برنامه مانده اما هنوز احسان عليخاني نيامده است؛ تيتراژ برنامه با صداي مهدي يغمايي آغاز مي‌شود كه عليخاني هم از را مي‌رسد. به سرعت وارد صحنه مي‌شود و بعد از پوشيدن همان كت شيري رنگش وارد دكور مي‌شود و منتظر مي‌ماند تا تيتراژ تمام شود.
يك، دو، سه ...
با فرمان «شروع» عليخاني اجراي زنده‌اش را شروع مي‌كند.
مهمان‌ها با احسان عليخاني به گفت‌وگو مي‌نشينند و به قول مجري و تهيه‌كننده «ماه عسل» برشي از زندگي‌شان را براي مخاطبان تعريف مي‌كنند.
در تمام مدتي كه برنامه روي آنتن است، عليخاني يك لحظه دكور را ترك نمي‌كند.
او از آنچه در تلويزيون مي‌بينيم جدي‌تر است و گفت‌وگوهايش با مهمانان به هر آنچه كه از تلويزيون پخش مي‌شود، محدود است. در مدتي كه پخش زنده قطع است و آيتم‌هاي توليدي پخش مي‌شود، احسان عليخاني صحبتي با مهمانان نمي‌كند. او فقط به نقطه‌اي خيره است و تمركز مي‌كند.
***
«ماهتون عسل»
اين جمله را احسان عليخاني به بينندگانش مي‌گويد و تيتراژ پاياني پخش مي‌شود.
ـ كات ...
برنامه تمام مي‌شود. لوح‌ها را به مهمانان مي‌دهند. آخرين فردي كه دكور «ماه عسل» را ترك مي‌كند، احسان عليخاني است.
در پشت صحنه برنامه «ماه عسل» همه با هم افطار مي‌كنند.
شبكه سه سيما هفت سال است كه برنامه‌اي گفت‌وگو محور را افطارها به روي آنتن مي‌برد و در تمام اين سال‌ها به جز يك سال، اجراي برنامه‌ها را احسان عليخاني برعهده داشته است.عليخاني سه سال است كه با يك گروه ثابت «ماه عسل» را توليد مي‌كند؛ البته همكاري با برخي از اين عوامل به سال‌ها قبل برمي‌گردد، زماني كه «جزر و مد» و «ماه محبوب» پخش مي‌شد