انتخابات مجلس به پایان رسید، فراکسیون امید در مجلس به ریاست محمدرضا عارف اعلام موجودیت کرد؛ از این‌رو در اردوگاه اصلاح‌طلبان چراغ انتخابات مجلس خاموش شد تا استارت انتخابات اصلاح‌طلبان از مهرماه زده شود. با توجه به نتیجة ائتلاف امید که منجر به انشعاب صورت گرفته از سوی اعتدال‌گرایان و اصلاح‌طلبان در بهارستان شد، نمی‌توان به پیوند مجدد اصلاح‌طلبان- حامیان دولت خوش بین بود.
فقط کافی است مروری به مواضع کنشگران سیاسی اصلاح‌طلب و روزنامه‌های همسو با آنها داشت، روزنامة آفتاب‌یزد می‌نویسد: «سهم‌خواهی اصول‌گرایان معتدل و منتسبان حزب اعتدال و توسعه، صدای سران اصلاحات را هم درآورده است.»
علی شکوری‌راد «دبیرکل حزب اتحاد ملت» به عنوان تشکل سیاسی اصلاح‌طلب که نزدیک به رئیس دولت اصلاحات است و فرزند او (رأس جریان اصلاحات) نیز در شورای مرکزی حضور دارد، در گفت‌وگویی به اختلاف اصلاح‌طلبان با دولت اعتدال اعتراف کرد و گفت: «اصلاً عشقی از جانب ما به آقای روحانی وجود ندارد؛ روزی هم که آقای روحانی از ریاست‌جمهوری کنار برود، ممکن است هیچ‌گاه به دیدن او نرویم.»
وی نوعی اجبار را در انتخاب روحانی در انتخابات ۹۲ بیان کرد و می‌گوید: «اگر شورای مشورتی تصمیم می‌گرفت از عارف حمایت کند، روحانی کنار نمی‌رفت. همین هم تأثیر داشت برای اینکه از آقای عارف درخواست کنیم کناره‌گیری کند.»
همین نکته بار دیگر توسط رسول منتجب‌نیا «قائم مقام حزب اعتماد ملی» بیان شد. وی با بیان اینکه جریان انتخابات ۹۲ به سهم ویژة اصلاح‌طلبان در تشکیل کابینه توجهی نشد، تصریح می‌کند: «در آن زمان به خاطر لزوم ارائه یک کاندیدا و سخت بودن راضی کردن روحانی از انصراف، تصمیم گرفته شد تا آقای عارف انصراف دهد.»
منتجب‌نیا ضمن انتقاد شدید از حزب اعتدال و توسعه، آنها را انحصارطلب معرفی کرد و حمایت از وی در انتخابات آتی را مشروط به دریافت سهم از او دانست.
علی صوفی «عضو شورای عالی سیاستگذاری» به حزب اعتدال و توسعه هشدار داد و گفت: «با توجه به نقدهایی که اصلاح‌طلبان به عملکرد دولت تدبیر و امید و حزب اعتدال و توسعه دارند، باید در مورد موضع‌گیری این جناح در انتخابات ریاست‌جمهوری تصمیم‌گیری شود؛ خصوصاً عملکرد حزب اعتدال و توسعه در انتخابات مجلس شورای اسلامی و تشکیل فراکسیون امید مورد انتقاد اصلاح‌طلبان بود.»
محسن رهامی یکی دیگر از فعالین اصلاح‌طلب نیز در تکمیل پازل جدایی معنی دارد اصلاح‌طلبان از دولت و حامیان او (اعتدال‌گرایان) ظاهر شد و درخصوص حمایت جریان متبوعش از حسن روحانی، اظهار داشت: «در جمع‌بندی نهایی و رسمی اصلاح‌طلبان در انتخاب نامزد ریاست‌جمهوری ۹۶، آنچه در نظر گرفته می‌شود این است که روحانی تا چه اندازه در حل موضوعاتی که به حوزة اختیارات ایشان مربوط بوده، تلاش کرده است.»
آنچه در سپهر سیاست و تا قبل از آوردگاه ۲۶ اردیبهشت ماه آشکار شده است، جدایی اصلاح‌طلبان از اعتدال‌گرایان است چرا که فعالان حزبی اصلاح‌طلب نیز نشان دادند «دل پری از اعتدال‌گرایان دارند.»
مجید محتشمی «رئیس جبهه اصلاح‌طلبان» به صراحت از عملکرد اعتدال‌گرایان انتقاد می‌کند و می‌گوید: «حزب اعتدال و توسعه اصلاً قابل وزن‌کشی با اصلاح‌طلبان و در جایگاه تعیین شرط و شروط برای این جبهة سیاسی نبوده و نخواهد بود.»
وی گفت: «به اعتقاد بنده حزب اعتدال و توسعه وزنی در بین جریانات سیاسی کشور ندارد.»
علی تاجرنیا «نمایندة مجلس و عضو حزب اتحاد ملت» هم اعتدال را یک جریان توصیف نمی‌کند و براین باور است «اعتدال به جای جریان، روش است. براین اساس اعتدال‌گرایی را نباید یک گفتمان دانست. بنابراین ما دیدیم که انتخابات تحت انرژی نیروهای اصلاح‌طلب به پیروزی رسید.»
وی همچنین درخصوص سهم‌خواهی از دولت روحانی که به عنوان یک پیش شرط مطرح شده است، تأکید کرد: «نگاه ما(اصلاح‌طلبان) به دولت روحانی یک نگاه سهم‌خواهانه نبود اما باید به این نکته هم توجه داشت که این بدان معنی نیست که سهم‌خواهی فی‌نفسه امر بدی است.»
پیام اعتدال‌گرایان: امروز روز تقسیم غنائم نیست
با توجه به انتقاد صریح اصلاح‌طلبان از عملکرد اعتدال‌گرایان باید این پرسش مطرح شود «پاسخ حزب اعتدال و توسعه نسبت به این انتقادات و شروط ارائه شده در انتخابات سال ۹۶(حمایت از روحانی) چیست؟» مرتضی بانک «عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه» پاسخ می‌دهد.
وی خاطرنشان کرد: «ما زیربنای اولیه‌ای گذاشتیم که با هماهنگی و همفکری و با توجه به کسب حداقل‌ها، انسجام ایجاد کنیم چراکه هر چقدر دستاوردها از حداقل بالاتر برود، منفعت بیشتری فراهم شده است.»
عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه پیامی به اصلاح‌طلبان می‌دهد و خطاب به آنها می‌گوید: «امروز روز تقسیم غنائم نیست؛ اگر وارد علل شویم شاید خیلی از مسائل از سوی دو طرف مطرح شود که قابل بررسی است.»
در ماه‌های پایانی عمر دولت یازدهم، اولتیماتوم‌های اصلاح‌طلبان به رئیس‌جمهور و اعتدال‌گرایان بیان شد؛ با این خط و نشان کشیدن‌ها «آیا باز شاهد ائتلاف اصلاح‌طلبان با اعتدال‌گرایان خواهیم بود؟»