به گزارش مشرق، حسین رضازاده با اشاره به این که همه در قالب یک تیم باید باشند، اظهار کرد: رستمی حدود هشت ماه به تنهایی تمرین کرد. از روز نخست انوشیروانی را به عنوان مربی قبول نداشت. وزنه‌برداری یک رشته رکوردی است و ورزشکاری که با برنامه و بدون فکر و خیال تمرین کند موفق می‌شود. در مصاحبه‌های رستمی شاهد بودیم که می‌گفت شرایط تمرینی متفاوتی دارد و با برنامه‌ای متفاوت با تیم ملی تمرین می‌کند که نتیجه داد و طلا را کسب کرد.
وی در ادامه گفت: همه باید با اسم تیم ملی و با یکدیگر باشند و این به مدیریت فدراسیون بستگی دارد. باید مدیریت قوی باشد. اگر شرایط همین گونه پیش رود شاهد اختلاف‌ها خواهیم بود. یک بار ممکن است این اتفاق رخ دهد و ورزشکاری طلا کسب کند اما نباید بدون مربی تمرین کردن نباید رواج پیدا کند.
رکوردار سنگین وزن وزنه‌برداری در ادامه بیان کرد: رستمی مدال نقره المپیک لندن را در کارنامه داشت که البته می‌توانست در لندن طلا را کسب کند. 2011 فرانسه به رکورد جهان حمله کرد و در لحظه آخر وزنه از دستش افتاد. او تجربه داشت، تلاش و تمرین خود را کرده بود. مربی که در کنار ورزشکار قرار می‌گیرد باید از همه لحاظ بدنی، روحی، روانشناسی و علم روز تمرین آگاهی داشته باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا دانش مربیان ایرانی پایین است که رستمی ترجیح داد به تنهایی تمرین کند، توضیح داد: نمی دانم. این سوال را باید از خود رستمی بپرسید.
رضازاده با بیان این که سه رشته برای ایران در المپیک مدال آرو هستند، خاطر نشان کرد: بعد از المپیک سیدنی که تکواندو اضافه شد تنها سه رشته برای ایران مدال آوری کرده‌اند که به جز پرتاب دیسک، وزنه‌برداری در بیشتر المپیک‌ها مدال آور بوده است. به نظر من رشته‌هایی وجود دارد که اگر بر روی آنها خوب سرمایه‌گذاری شود می‌توانند به رشته‌های مدال آور اضافه شوند. رشته‌هایی مانند دوومیدانی و شمشیربازی پتانسیل بالایی در ایران دارند. مجتبی عابدینی عملکرد بسیار خوبی داشت و چهارم شد. جوانان ایرانی لیاقت دارند و می‌توانند در المپیک مدال آوری کنند.
وی در ادامه یادآور شد: اگر یک مقدار توجه شود و برنامه‌ریزی های بلند مدت و میان مدت صورت گیرد، از نظر روحی و روانی، اردوهای مختلف، علم روز دنیا و تمرینات و مسابقات مهیا شود، دو تا سه رشته دیگر می‌توانند در کنار تکواندو، وزنه‌برداری و کشتی مدال آروی کنند، چرا که این رشته ها به خود باوری رسیده‌اند.
رکوردار سنگین وزن وزنه‌برداری درباره شانس مدال آروی سایر وزنه‌برداری، ادامه داد: مرادی و سلیمی بیشترین شانس مدال را دارند. شناختی از حریفان مرادی ندارم. ظاهرا رقبای روسی حضور ندارند ، ولی یک حریف گرجستانی حضور دارد که رکوردهای خوبی در اروپا در اختیار دارد. سلیمی نیز با توجه به آسیب‌دیدگی، حدود پنج ماه فرصت تمرین داشته است.
او درباره احتمال شکسته شدن رکورد خود در المپیک، بیان کرد: 16 سال پیش در 2004 آتن در دو ضرب با وزن 263 کیلوگرم رکورد را در اختیار دارم. احتمال می‌رود در المپیک ریو رکورد شکسته شود یا نشود. ورزشکاران نخست برای کسب مدال و سپس برای شکستن رکورد در میدان المپیک حضور پیدا می‌کنند. در وزن 56 کیلوگرم بعد از چند سال رکورد توسط یک چینی شکسته شد. باید منتظر روز مسابقه ماند همه چیز در آن روز مشخص می‌شود.
رضازاده در پایان خاطر نشان کرد: سلیمی در یک ضرب رکورد جهان را در سال 2011 در فرانسه زده است و آسیب‌دیدگی او باعث شد که یک مدت فرصت کمی را برای تمرین داشته باشد. در یک ضرب وضعیتش بهتر شده است. در دو ضرب نیز شاید هنگام بالا زدن ضربه فشار روی زانو او وارد شود. توکل به خدا. ان‌شاء‌الله هم مدال کسب کند، دوم رکورد زده شود.
وی در ادامه گفت: همه باید با اسم تیم ملی و با یکدیگر باشند و این به مدیریت فدراسیون بستگی دارد. باید مدیریت قوی باشد. اگر شرایط همین گونه پیش رود شاهد اختلاف‌ها خواهیم بود. یک بار ممکن است این اتفاق رخ دهد و ورزشکاری طلا کسب کند اما نباید بدون مربی تمرین کردن نباید رواج پیدا کند.
رکوردار سنگین وزن وزنه‌برداری در ادامه بیان کرد: رستمی مدال نقره المپیک لندن را در کارنامه داشت که البته می‌توانست در لندن طلا را کسب کند. 2011 فرانسه به رکورد جهان حمله کرد و در لحظه آخر وزنه از دستش افتاد. او تجربه داشت، تلاش و تمرین خود را کرده بود. مربی که در کنار ورزشکار قرار می‌گیرد باید از همه لحاظ بدنی، روحی، روانشناسی و علم روز تمرین آگاهی داشته باشد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا دانش مربیان ایرانی پایین است که رستمی ترجیح داد به تنهایی تمرین کند، توضیح داد: نمی دانم. این سوال را باید از خود رستمی بپرسید.
رضازاده با بیان این که سه رشته برای ایران در المپیک مدال آرو هستند، خاطر نشان کرد: بعد از المپیک سیدنی که تکواندو اضافه شد تنها سه رشته برای ایران مدال آوری کرده‌اند که به جز پرتاب دیسک، وزنه‌برداری در بیشتر المپیک‌ها مدال آور بوده است. به نظر من رشته‌هایی وجود دارد که اگر بر روی آنها خوب سرمایه‌گذاری شود می‌توانند به رشته‌های مدال آور اضافه شوند. رشته‌هایی مانند دوومیدانی و شمشیربازی پتانسیل بالایی در ایران دارند. مجتبی عابدینی عملکرد بسیار خوبی داشت و چهارم شد. جوانان ایرانی لیاقت دارند و می‌توانند در المپیک مدال آوری کنند.
وی در ادامه یادآور شد: اگر یک مقدار توجه شود و برنامه‌ریزی های بلند مدت و میان مدت صورت گیرد، از نظر روحی و روانی، اردوهای مختلف، علم روز دنیا و تمرینات و مسابقات مهیا شود، دو تا سه رشته دیگر می‌توانند در کنار تکواندو، وزنه‌برداری و کشتی مدال آروی کنند، چرا که این رشته ها به خود باوری رسیده‌اند.
رکوردار سنگین وزن وزنه‌برداری درباره شانس مدال آروی سایر وزنه‌برداری، ادامه داد: مرادی و سلیمی بیشترین شانس مدال را دارند. شناختی از حریفان مرادی ندارم. ظاهرا رقبای روسی حضور ندارند ، ولی یک حریف گرجستانی حضور دارد که رکوردهای خوبی در اروپا در اختیار دارد. سلیمی نیز با توجه به آسیب‌دیدگی، حدود پنج ماه فرصت تمرین داشته است.
او درباره احتمال شکسته شدن رکورد خود در المپیک، بیان کرد: 16 سال پیش در 2004 آتن در دو ضرب با وزن 263 کیلوگرم رکورد را در اختیار دارم. احتمال می‌رود در المپیک ریو رکورد شکسته شود یا نشود. ورزشکاران نخست برای کسب مدال و سپس برای شکستن رکورد در میدان المپیک حضور پیدا می‌کنند. در وزن 56 کیلوگرم بعد از چند سال رکورد توسط یک چینی شکسته شد. باید منتظر روز مسابقه ماند همه چیز در آن روز مشخص می‌شود.
رضازاده در پایان خاطر نشان کرد: سلیمی در یک ضرب رکورد جهان را در سال 2011 در فرانسه زده است و آسیب‌دیدگی او باعث شد که یک مدت فرصت کمی را برای تمرین داشته باشد. در یک ضرب وضعیتش بهتر شده است. در دو ضرب نیز شاید هنگام بالا زدن ضربه فشار روی زانو او وارد شود. توکل به خدا. ان‌شاء‌الله هم مدال کسب کند، دوم رکورد زده شود.