به گزارش مشرق، همواره پس از بازی‌های المپیک و هم‌چنین بازی‌های آسیایی و رقابت‌هایی از این دست صحبت‌هایی مبنی برای اهدای پاداش به ورزشکاران مدال آور صورت می‌گیرد. تجربه نشان داده در رقابت های اخیر همواره ورزشکارانی بوده‌اند، از اینکه با ناداوری به حق خودشان نرسیده‌اند ابراز ناراحتی کرده و مسئولان نیز تلاش کردند با اهدای پاداش به نوعی از آن‌ها دلجویی کنند. این اتفاق و تصمیم صرف نظر از درست یا غلط بودنش جنبه‌های منفی نیز به همراه داشته است.
ناداوری و نرسیدن یک ورزشکار به حق خود، جزو جدانشدنی ورزش است و نه تنها در ایران و ورزشکاران ایرانی بلکه برای تمام اهالی ورزش در سرتاسر دنیا و در هر مسابقه‌ای وجود دارد اما به نظر می‌رسد این تصمیم مسئولان که اکثرا برای افزایش روحیه و به نوعی دلجویی از ورزشکار است بدون هیچ ضابطه‌ای در طی سالیان گذشته اجرا شده و می‌شود.
بهداد سلیمی که در دسته فوق سنگین وزنه برداری المپیک حذف شد و از رسیدن به مدال بازماند به دستور مسئولان، پاداش طلایی های کاروان ایران را دریافت می‌کند. این تصمیم بعد از گذشت یک روز از مسابقه او گرفته و اعلام شد.
مجتبی عابدینی دیگر ورزشکار ایرانی در المپیک ریو شایستگی فراوانی برای رسیدن به مدال داشت اما در دو مبارزه تاثیرگذارش به دلیل ناداوری ناموفق بود و نتوانست به مدال برسد. هرچند که ناداوری عابدینی با وجود محرزتر بودن نسبت به بهداد سلیمی کمتر مورد توجه قرار گرفت اما این توجه شاید به این خاطر بود که جو متفاوتی بعد از مسابقه سلیمی صورت گرفت و نحوه اعتراض به ناداوری به شکلی بود که توجه بیشتری را جلب کرد اما سکوت عابدینی خیلی انعکاس نداشت.
قطعا در چنین شرایطی هر دو ورزشکار احتیاج به روحیه دارند اما آنچه که در این میان باید مورد توجه باشد وجود ضوابط خاصی است که نتوان از آن حرف و حدیثی خارج کرد.
عابدینی با وجود اینکه مدال نگرفت اما رده‌ی چهارمی او ارزش فراوانی داشت، به اذعان بسیاری از کارشناسان ارزش چهارمی عابدینی قابل مقایسه با جایگاه سومی در خیلی از رشته‌ها نیست. هرچند اعلام شده پاداشی براساس تلاشی که او انجام داده پرداخت می‌شود اما به نظر می‌رسد باید بین حذف یک ورزشکار به هر دلیلی و کسب جایگاهی تاریخی در یک رشته، تفاوت وجود داشته باشد.
احسان حدادی نیز در المپیک 2012 لندن اولین مدال دوومیدانی را در این بازی ها کسب کرد که ارزش فراوانی داشت اما او پاداش مدال نقره‌اش را گرفت در حالی که همه می‌دانند که این مدال ارزشی حتی بیشتر از طلا در خیلی از رشته‌ها دارد.
اگر هرکسی براساس تلاشش باید پاداش بگیرد بنابراین حذف بهداد سلیمی و گرفتن پاداش طلایی‌ها نیز می‌تواند خلاف آیین نامه پرداخت پاداش‌ها باشد، یا پاداشی که سعید عبدولی یا دیگر ورزشکاران مشابه در ادوار گذشته داده شده نیز حتما خارج از آیین نامه بوده است.
معتقدیم اگر سیستم پاداش‌دهی به ورزشکاران قاعده خاصی دارد باید برای همه افراد یکسان باشد و اگر هم سیستمی وجود ندارد نباید این موضوع مطرح باشد که هرکسی نباید پاداش بگیرد. قانون و آیین نامه باید شامل حال همه شود و تبصره‌ها تنها متعلق به برخی نباشد.
ناداوری و نرسیدن یک ورزشکار به حق خود، جزو جدانشدنی ورزش است و نه تنها در ایران و ورزشکاران ایرانی بلکه برای تمام اهالی ورزش در سرتاسر دنیا و در هر مسابقه‌ای وجود دارد اما به نظر می‌رسد این تصمیم مسئولان که اکثرا برای افزایش روحیه و به نوعی دلجویی از ورزشکار است بدون هیچ ضابطه‌ای در طی سالیان گذشته اجرا شده و می‌شود.
بهداد سلیمی که در دسته فوق سنگین وزنه برداری المپیک حذف شد و از رسیدن به مدال بازماند به دستور مسئولان، پاداش طلایی های کاروان ایران را دریافت می‌کند. این تصمیم بعد از گذشت یک روز از مسابقه او گرفته و اعلام شد.
مجتبی عابدینی دیگر ورزشکار ایرانی در المپیک ریو شایستگی فراوانی برای رسیدن به مدال داشت اما در دو مبارزه تاثیرگذارش به دلیل ناداوری ناموفق بود و نتوانست به مدال برسد. هرچند که ناداوری عابدینی با وجود محرزتر بودن نسبت به بهداد سلیمی کمتر مورد توجه قرار گرفت اما این توجه شاید به این خاطر بود که جو متفاوتی بعد از مسابقه سلیمی صورت گرفت و نحوه اعتراض به ناداوری به شکلی بود که توجه بیشتری را جلب کرد اما سکوت عابدینی خیلی انعکاس نداشت.
قطعا در چنین شرایطی هر دو ورزشکار احتیاج به روحیه دارند اما آنچه که در این میان باید مورد توجه باشد وجود ضوابط خاصی است که نتوان از آن حرف و حدیثی خارج کرد.
عابدینی با وجود اینکه مدال نگرفت اما رده‌ی چهارمی او ارزش فراوانی داشت، به اذعان بسیاری از کارشناسان ارزش چهارمی عابدینی قابل مقایسه با جایگاه سومی در خیلی از رشته‌ها نیست. هرچند اعلام شده پاداشی براساس تلاشی که او انجام داده پرداخت می‌شود اما به نظر می‌رسد باید بین حذف یک ورزشکار به هر دلیلی و کسب جایگاهی تاریخی در یک رشته، تفاوت وجود داشته باشد.
احسان حدادی نیز در المپیک 2012 لندن اولین مدال دوومیدانی را در این بازی ها کسب کرد که ارزش فراوانی داشت اما او پاداش مدال نقره‌اش را گرفت در حالی که همه می‌دانند که این مدال ارزشی حتی بیشتر از طلا در خیلی از رشته‌ها دارد.
اگر هرکسی براساس تلاشش باید پاداش بگیرد بنابراین حذف بهداد سلیمی و گرفتن پاداش طلایی‌ها نیز می‌تواند خلاف آیین نامه پرداخت پاداش‌ها باشد، یا پاداشی که سعید عبدولی یا دیگر ورزشکاران مشابه در ادوار گذشته داده شده نیز حتما خارج از آیین نامه بوده است.
معتقدیم اگر سیستم پاداش‌دهی به ورزشکاران قاعده خاصی دارد باید برای همه افراد یکسان باشد و اگر هم سیستمی وجود ندارد نباید این موضوع مطرح باشد که هرکسی نباید پاداش بگیرد. قانون و آیین نامه باید شامل حال همه شود و تبصره‌ها تنها متعلق به برخی نباشد.