به گزارش مشرق، «عبدالله گنجی» در سرمقاله شماره امروز روزنامه «جوان»نوشت:
شورای عالی انقلاب فرهنگی در مصوبات اخیر خود، روز 23 تیرماه را به عنوان روز «گفت‌وگو و تعامل سازنده با جهان» نامگذاری کرده است و قرار است این روز در تقویم ملی ایرانیان وارد شود. این تصمیم هم توهین به ملت کهن و ریشه‌دار ایران اسلامی و هم عبور و عدول از دیدگاه‌ها و نگرش امام خمینی (ره) نسبت به غرب امروز است.
سه واژه «تعامل»، «سازنده» و «جهان» سه فحش پنهان به ملت انقلاب‌کرده و انقلاب اسلامی است و نوعی عقبگرد از اهدافی است که امام راحل آن را ترسیم نموده بود. چرا؟
1- طرح تعامل سازنده به این معنی است که یا ما در تعامل با جهان دچار مشکل هستیم یا نوع سازنده آن را در روابط به کار نمی‌گیریم. تعامل سازنده شاید از سوی دولت با حسن‌نیت طرح شود اما در 37 سال گذشته ثابت شده است که تفسیر طرف مقابل از تعامل به معنی عدول انقلاب اسلامی از شاخص‌ها و اهداف خود و تن دادن به استانداردهای حیات سیاسی ـ اجتماعی غرب به عنوان قوانین جهان‌شمول است.
شرط پذیرش ایران از سوی قدرت‌های سلطه‌گر را امام قبلاً ترسیم نموده‌اند و دولت نیز در همین مذاکرات هسته‌ای آن را چشیده و فهمیده است که «هسته‌ای بهانه است، هویت انقلاب نشانه است».
امام بر این باور بود که: «اگر ملت ایران از همه اصول و موازین اسلامی و انقلابی خود عدول کند و خانه عزت و اعتبار پیامبر و ائمه (ع) را با دست‌های خود ویران نماید آن وقت ممکن است جهانخواران او را به عنوان یک ملت ضعیف و فقیر و بی‌فرهنگ به رسمیت بشناسند، ولی در همان حدی که آنها آقا باشند ما نوکر، آنها ابرقدرت باشند اما ضعیف، آنها ولی و قیم باشند ما جیره‌خوار و حافظ منافع آنها، نه یک ایران با هویت ایرانی و اسلامی»
2- باید روشن شود ما در تعامل با «جهان» مشکل داریم یا با «جهانخواران»؟ تعبیر جهانخواران از مفاهیم کلیدی امام راحل است چرا که ما با سردمداران نظام سلطه مشکل هویتی داریم و انقلاب اسلامی آمد تا مانعی بر سر جهانخواری باشد. مسئله ما با آنان بر سر «حدود» نیست که بر سر «وجود» است.
بنابراین تعامل به معنی پذیرش نظام ارباب- رعیتی است. امام همیشه مسئولان را به «بستن کمربند مبارزه» توصیه می‌‌کردند نه به «بستن کمربند تعامل»، بنابراین اگر دولت ما میتواند ثابت کند که با حفظ هویت حقیقی انقلاب اسلامی قادر به تعامل است بسم‌الله.
ما با صهیونیست‌ها و دو، سه کشور غربی سلطه‌گر مشکل داریم و این مشکل نیز به دلیل واگرایی معرفتی ما در عرصه جهانی و هضم نشدن در دالانی است که آنان ترسیم نموده‌اند، حال چرا اسم این چند کشور را معادل 204 کشور به کار می‌بریم؟ شاید علت این نگرش، پذیرش نظام ارباب- رعیتی مبتنی بر حکومت هرمی کدخدا باشد که اگر این است باید تأسف فراوان خورد.
3- حضرت امام(ره) در سال آخر حیات خود صریحاً جواب «تعامل‌خواهان» با جهانخواران را داده‌اند، لذا باید دست حیرت به دندان گرفت که چرا همراهان امام(ره) حتی در ظاهر نیز حرمت کلام و قلم وی را محترم نمی‌شمارند، مگر امام نفرمود: «بعضی مغرضین ما را به اعمال سیاست نفرت و کینه‌توزی در مجامع جهانی توصیف و مورد شماتت قرار می‌دهند و با دلسوزی‌های بی‌مورد و اعتراض‌های کودکانه می‌گویند جمهوری اسلامی سبب دشمنی‌ها شده است و ازچشم غرب و شرق و ایادی‌شان افتاده است! که چه خوب است به این سؤال پاسخ داده شود که ملت‌های جهان سوم و مسلمانان و خصوصاً ملت ایران در چه زمانی نزد غربی‌ها و شرقی‌ها احترام و اعتبار داشته‌اند که امروز بی‌اعتبار شده‌اند.»
و در ماجرای سلمان رشدی دوباره همین مسئله را طرح و به تجدیدنظرخواهی در اصول سیاست خارجی اعتراض می‌کنند: «آنان که هنوز بر این باورند و تحلیل می‌کنند که باید در سیاست، اصول و دیپلماسی خود تجدیدنظر نماییم و ما خامی کرده‌ایم و اشتباهات گذشته را نباید تکرار کنیم و معتقدند که شعارهای تند یا جنگ سبب بدبینی غرب و شرق نسبت به ما و نهایتاً انزوای کشور شده است و اگر ما واقع‌گرایانه عمل کنیم، آنان با ما برخورد متقابل انسانی می‌کنند و احترام متقابل به ملت ما و اسلام و مسلمین می‌گذارند، این یک نمونه است که خدا می‌خواست انتشار کتاب کفرآمیز آیات شیطانی در این زمان اتفاق بیفتد و دنیای تفرعن و استکبار و بربریت چهره واقعی خود را در دشمنی دیرینه‌اش با اسلام برملا سازد تا ما از ساده‌اندیشی به در آییم و همه چیز را به حساب اشتباه و سوءمدیریت و بی‌تجربگی نگذاریم و با تمام وجود درک کنیم که مسئله اشتباه نیست بلکه تعمد جهانخواران به نابودی اسلام و مسلمین است.»
4- شاید گفته شود مشکلات کشور صرفاً در تعامل با جهانخواران قابل حل است، اما برجام نشان داد که آنان برای برجام «روح» قائل هستند و معنی آن روح عدول از اهداف انقلاب اسلامی است.
حضرت امام در این باره نیز رهنمود روشن و صریح دارد و مشخص کرده‌اند که آنان با ما بر سر «مسئله‌ای» درگیر نیستند که مسئله اصلی خود انقلاب اسلامی است. حال دولت روشن کند چگونه میتواند با حفظ اصول انقلاب، تعامل سازنده با جهانخواران را پایه‌ریزی نماید: «من قبلاً نیز گفته‌ام همه توطئه‌های جهانخواران علیه ما از جنگ تحمیلی تا حصر اقتصادی و غیره برای این بوده که ما نگوییم اسلام جوابگوی جامعه است و حتماً در مسائل و اقدامات خود از آنان مجوز بگیریم، ما نباید غفلت بکنیم، واقعاً باید به سمتی حرکت نماییم که ان‌شاءالله تمام رگه‌های وابستگی (بخوانید ایجاد اقتصاد مقاومتی) کشورمان از چنین دنیای متوحشی قطع گردد.»
5- امام به مسئولان می‌فرمود: «ما در قدم اول مبارزه جهانی خود علیه شرق و غرب هستیم.» حال چطور می‌توان باور کرد نسل اول انقلاب، مبارزه مدنظر امام را به «تعامل سازنده با جهانخواران» تبدیل کنند و همچنان عکس امام(ره) را بالای سر خود نصب و همانند جانشینان مائو در چین عمل کنند؟
6- روز 23 تیرماه که بهانه این نامگذاری است چه اتفاقی افتاده است؟ آیا جهانخواران از آن روز به بعد تعامل سازنده با ما داشته‌اند؟ آیا دولت حاضر است رسماً اعلام کند از آن تاریخ به بعد امریکا و همپیمانان به تعامل سازنده روی آورده‌اند؟
نشاندن نظام جمهوری اسلامی روی کرسی متهم و تبدیل موضع طلبکاری و هجومی آن به انفعال و واپس‌گرایی و تلاش جهت رضایت غرب (با عدول از مواضع انقلابی) میتواند همچون لکه ننگی بر دامن طرفداران این نگاه در تاریخ آیندگان ثبت شود. امید است رئیس‌جمهور محترم این مصوبه اشتباه و متهم‌ساز را ملغی نما یند و به جای رضایت غرب به رضایت روح امام بیندیشند. هنر این است که با شاخص‌های امام به تعامل بپردازیم وگرنه در زمین حریف تعامل کردن نه افتخار است و نه در شأن و تراز انقلاب اسلامی است.