کد خبر 626384
تاریخ انتشار: ۱۳ شهریور ۱۳۹۵ - ۰۷:۲۵

وزنه‌بردار فوق سنگین ایران گفت: یکی از اعضای شورای عالی فنی مرد باشد و اعلام کند که اعزام نکردن من به المپیک اشتباه بوده است.

به گزارش مشرق، بهادر مولایی درباره ی اتفاقاتی که پیش از المپیک ریو برایش رخ داده است، تصریح کرد: آن ماجرا فراموش شدنی نیست. شاید باورتان نشود اما هنوز خستگی جسمی  و فکری آن اتفاقات را دارم. حتی اگر بتوانم خط خوردنم از المپیک را فراموش کنم، فوت پدربزرگم را نمی توانم. زیرا پدربزرگم در حادثه ای فوت کرد که راننده ماشین من بودم.

او ادامه داد: الان که بهداد نتیجه نگرفته و بازی های المپیک تموم شده تازه می گویند که که باید بهادر مولایی که هم به المپیک می رفت تا بهداد در یک ضرب رقابت را دست بگیرد  و در دوضرب نیز من این کار را انجام دهم. در این شرایط ایران صاحب دو مدال می شد. نمیدانم این حرفها را چرا الان می زنند، مگر این صحبتها برای من مدال می شود؟

مولایی در پاسخ به این پرسش که در صورت اعزام به المپیک مطمئن بود مدال می گیرد، تصریح کرد: 100 درصد، رکورد های 448 و 450 کیلوگرم در فوق سنگین چیزی نیست. خودشان هم می دانستند که اگر من را به المپیک بفرستند، بهترین عملکرد را خواهم داشت. اما اکنون دو مدال از دست ایران پرید. می خواهم که وزارت ورزش  و جوانان و کمیته ملی المپیک به این موضوع رسیدگی کنند که چه اتفاقی داخل فدراسیون افتاد و کسانی که به من رای منفی دادند مبنای کارشان چه چیز بوده است. اما حس می کنم کسی پیگیر ماجرا نیست.

وزنه بردار دسته 105+کیلوگرم ایران با اشاره به مصاحبه های سجاد انوشیروانی گفت: سجاد انوشیروانی می گوید تیم خوبی قبل از المپیک داشتیم و اگر از تمام پتانسیل استفاده می شد، چهار مدال برای ایران به دست می آمد. خب چرا از تمام پتانسیل استفاده نکرد، چرا اسمی از من به میان نمی آورد. آقای انوشیروانی همچنین می گوید کسانی که انتقاد می کنند به او حسادت دارند، در حالی که رستمی که خودش مدال گرفت. سهراب مرادی نیز ماه ها در خانه تمرین می کرد و به این رکورد ها رسیده بود. سلیمی هم که مدال نگرفت. یک حرکت براری را از دست داد و برای علی هاشمی ابتدا 210 سپس 220 کیلوگرم را انتخاب کرد که او هم دو بار 220 کیلوگرم را انداخت. بنابراین اقای انوشیروانی چه کارنامه ای داشته که بخواهند به او حسادت کنند.

 او ادامه داد: سرمربی تیم ملی الان در مصاحبه هایش به نبود نواب نصیر شلال در تیم اشاره می کند. نواب مانند برادر من است اما او  دو ماه و نیم قبل از المپیک به علت درد کمر خداحافظی کرد، چرا به وجود من که تا لحظه آخر در اردو بودم اشاره نمی کند. انگار بهادر مولایی اصلا وجود نداشته است. زمانی که انوشیروانی به بیمارستان آمده بود از عذاب وجدان  با من چشم در چشم نمی شد.

دارنده مدال نقره جهان با گلایه از صحبت های یکی از اعضای شورای عالی فنی تصریح کرد: آقای عطار اشرفی می گوید اتفاقی که برای من افتاد ربطی به خط خوردنم نداشته است. اگر من در  تیم ملی بودم چرا باید با فکر خراب به خانه برگردم که این اتفاق بیفتد. همچنین او عنوان کرده آقای ایکس کوه انگیزه و غرور است پس چرا در المپیک بین هشت نفر هفتم شد آن هم در شرایطی که دوپینگ دو نفر نیز درآمده بود. همچنین آن زمان که می خواستند من را خط بزنند، رییس فدراسیون اعلام کرد رای گیری بین 16 نفر از اعضای شورا انجام شده  اما چرا در آخرین نشست شورای عالی فنی  10-11 نفر در جلسه حضور داشتند، پس رییس هیات ایلام و کرمانشاه  کجا رفتند؟ از طرفی برای فدراسیون وزنه برداری متاسفم  یک پزشک که تاکنون دستش به هالتر هم نخورده  تصمیم  میگیرد  چه کسی به المپیک برود  و چه کسی نرود. البته من با تمام ملی پوشان در ارتباط هستم و می گفتند آقایان پشیمان هستند که چرا بهادر مولایی را به المپیک نبردند.  یک نفر مرد باشد و این حرف را به زبان بیاورد، بگوید اشتباه کرده اند. عذر خواهی کنند من قول می دهم آنها را ببخشم اما متاسفانه اصلا اشتباه خود را قبول ندارند.

 ملی پوش وزنه برداری ایران با اشاره به اتفاقی که برای سلیمی رخ داد، تصریح کرد:  بعد از اینکه مشخص شد به المپیک نمی روم به آقای مرادی گفتم رای شورای عالی را برگرداند بخدا من مدال می گیرم اما پاسخ داد تصمیم شورای عالی فنی است  و به او ربطی ندارد. مانند این اتفاق اما برعکس در المپیک تکرار شد. زمانی که آقای مرادی به تاماش آیان گفت رای هیات ژوری را برگرداند، آیان جواب داد به او ارتباطی ندارد و رای هیات ژوری بوده است. در نهایت بهداد سلیمی مدال نگرفت، من نیز گوشه خانه هستم. بعد از اتفاقی که برای بهداد افتاد گفتند سرش را بریدند، اما در مورد من که داخلی ها سرم را بریدند چه کسی جوابگو است.

او درباره ی آخرین وضعیت آسیب دیدگی خود بیان کرد: حدود پنج هفته از  سانحه رانندگی  و عمل جراحی ام می گذرد، هفته آینده نیز برای باز کردن گچ دستم به تهران می آیم. بعد از آن 10-12 جلسه فیزیوتراپی دارم تا دستم صاف شود. برای اینکه به پنجه پا فشار بیاورم باید حدو دو ماه دیگر بگذرد و چهار ماه و نیم دیگر نیز می توانم به طور کامل راه بروم.

مولایی در پاسخ به این پرسش که چه زمانی مشخص می شود  که می تواند دوباره وزنه بزند، تصریح کرد: بعد از چهار ماه و نیم پزشک اعلام می کند می توانم دوباره وزنه بزنم یا نه. امیدوارم چیز خاصی نباشد و بتوانم دوباره به وزنه برداری برگردم.
منبع: ایسنا