پس از گذشت این همه سال از عمر بازیگری‌تان، هنوز هم بسیاری شما را با عنوان بازیگر خط قرمز می‌شناسند. این سریال چه جایگاهی در کارنامه هنری شما دارد؟
سریال خط قرمز در آن سال‌ها توانست مخاطب گسترده‌ای را پای تماشای خود بنشاند. این اتفاق هم آگاهانه بود، آن سال، سال جهانی بهداشت جوان بود و شبکه سه می‌خواست در سریالی به مشکلات روز جوانان آن روزگار بپردازد. سریال در زمان خوبی به نمایش درآمد و توانست با اقبال مخاطبان روبه‌رو شود و هنوز هم خیلی‌ها در برخورد با من باز هم از بازی ام در آن سریال یاد می‌کنند. خط قرمز همیشه تداعی‌گر خاطرات خوبی برای من بوده است.
غالب نقش‌هایی که در کارنامه هنری‌تان داشته‌اید، نقش‌های خاکستری است. به نظر شما علت این حجم پیشنهاد نقش خاکستری به شما چیست؟
در کشور ما اصولا پیشنهاد در نقش، براساس تجربه‌های خوبی است که بازیگر در نقش‌های مشابه داشته است و معمولا تهیه‌کننده‌ها ریسک نمی‌کنند تا از بازیگری بخواهند در نقشی غیر از مدل نقش‌هایی که در کارنامه خود دارد، حضور پیدا کند. آنها ترجیح می‌دهند بازیگران امتحان پس داده را در نقش‌هایی مشابه فیلم‌ها و سریال‌هایشان انتخاب کنند. پس از سریال خط قرمز معمولا نقش‌هایی به من پیشنهاد می‌شد که شبیه همان کاراکتر مجموعه خط قرمز بود. از طرف دیگر، خودم هم نقش‌های بی‌بو و بی‌خاصیت را دوست ندارم؛ نقش‌های مثبت سریال‌های ما آن قدر تک بعدی و شیرین از کار در می‌آیند که هیچ جایی برای بازی به بازیگر نمی‌دهند، اما نقش‌های خاکستری چالش و گره‌ای ایجاد می‌کنند و پتانسیل دارند که بازیگر بتواند بیشتر توانایی خود را در قالب آن به نمایش بگذارد.
بازیگری در سینما را از نقش کوتاهی در فیلم «درخت گلابی» داریوش مهرجویی آغاز کردید. چرا این همکاری ادامه دار نشد؟
البته حضور من در فیلم درخت گلابی بسیار کوتاه بود. من آن روزها با محمدرضا شریفی‌نیا بر سر صحنه یک تئاتر همکار بودم. کاری به کارگردانی حسین پناهی. آقای شریفی نیا به من پیشنهاد کرد همراهش سر صحنه فیلم درخت گلابی بروم و پس از آن در نقش کوتاهی در آن فیلم حاضر شدم. این فیلم اولین تجربه سینمایی من بود و نه الزاما همکاری.
فیلم «پشت در خبری نیست» با بازی شما تولید سال 88 است، یعنی هفت سال پیش. این تاخیر زمانی که در جریان اکران فیلم اتفاق افتاد، به نظر شما خللی در روند تاثیر‌گذاری فیلم ایجاد نمی‌کند؟
قطعا تاثیرگذار است. کار هنری کاملا متاثر از شرایط اجتماعی و زمانی خودش است و اگر از زمان ساخته شدنش فاصله بگیرد، تاثیر‌گذاری ابتدایی را نخواهد داشت. فیلم پشت در خبری نیست با هفت سال تاخیر اکران شده است و در این هفت سال سینما رشد و سلیقه مخاطبان تغییر کرده است. برخورد مخاطبان با این فیلم برخورد به روز است، در حالی که فیلم حرف هفت سال پیش را می‌زند.
پشت در خبری نیست، اولین فیلم بلند داستانی خانم عرفی‌نژاد بود. گروه بازیگری کار، دلیل پذیرفتن این نقش از سوی شما بود یا خود فیلمنامه؟
همه این مولفه‌ها مهم بودند. من هم خانم عرفی‌نژاد را می‌شناختم، هم فیلمنامه را دوست داشتم و هم گروه بازیگری را و همه این عوامل کنار هم به انتخاب نقش منتهی شدند.
کار کردن با خانم عرفی‌نژاد به عنوان یک کارگردان کاراولی چگونه بود؟
خیلی خوب بود. ایشان بسیار پرانگیزه بودند، دکوپاژ خوبی داشتند و برای هر صحنه‌ای فکر کرده جلو می‌رفتند. امیدوارم خانم عرفی‌نژاد به دلیل این تاخیر چند ساله دلسرد نشوند و کارشان را ادامه دهند.
فیلم پشت در خبری نیست، در گروه سینمایی هنر و تجربه اکران شد. نظر شما درخصوص این گروه تازه تاسیس در اکران سینماهای کشور چیست؟
اشراف زیادی به سیاستگذاری‌های این گروه ندارم. خب خیلی‌ها از هنر و تجربه استقبال کرده‌اند و خیلی‌ها مخالفش هستند.من موضع خاصی ندارم، اما این که فیلم پشت در خبری نیست پس از این همه سال در این گروه اکران شد، اتفاق خوبی است.
با توجه به محدودیت سالن‌های این گروه سینمایی به نظر شما این فیلم گنجایش اکران در سرگروه‌های اصلی سینمایی را هم داشت؟
نمی دانم شاید اگر سرگروه خوب و تبلیغات مطلوبی داشت ممکن بود، اما با شرایط فعلی فکر نمی‌کنم.
فروش فیلم و بازخورد مخاطبان را با توجه به مدت زمانی که از آغاز اکران می‌گذرد چگونه ارزیابی می‌کنید؟
تهیه‌کنندگان و کارگردانانی که آثارشان در گروه هنر و تجربه اکران می‌شود به کمترین چیزی که فکر می‌کنند فروش کار است. دغدغه اصلی آنها دیده شدن فیلم است. خب فیلم به صورت تک سئانس و در سالن‌هایی محدود نمایش داده می‌شود. با توجه به این محدودیت‌ها، انتظار تماشاگر زیاد، کمی دور از تصور است.
بازخوردهایی که خودتان دیدید چطور بود؟
کسانی که فیلم را دیدند، دوستش داشتند. پشت در خبری نیست به طور کلی چفت و بست دارد و فیلم آبروداری است.
بازیگر مقابل شما در این فیلم هم مانند سریال پرمخاطب «خداحافظ بچه» مهراوه شریفی‌نیاست. این همکاری را چطور می‌بینید؟
خانم شریفی‌نیا، بازیگر مقابل بسیار همراه و دقیقی هستند و نسبت به فیلم هم بسیار خوش‌سلیقه. دو سال پس از این فیلم در سریال خداحافظ بچه هم با او همبازی بودم و اصلا یکی از دلایل پذیرفتن نقش در خداحافظ بچه حضور او به عنوان بازیگر مقابل بود.
این روزها به رغم سال‌های پیش، گیشه سینماهای کشور، روزهای خوشی را پشت‌سر می‌گذراند و انگار مردم با سینماها آشتی کرده‌اند. خود شما دلیل اقبال گسترده مردم به سینماها را چه می‌دانید؟
شاید یکی از دلایل این اتفاق، گزینه‌هایی خوبی بودند که در اکران نوروزی امسال روی پرده رفتند. امیدوارم از این استقبال مغرور نشویم و سعی کنیم روند تولید آثار با کیفیت را اولویت قرار دهیم تا استقبال مردم از سینماها هم ادامه دار شود.
آخرین کارتان در تلویزیون، «جاده قدیم» بهرام بهرامیان بود. برنامه جدید برای کار در تلویزیون ندارید؟
واقعیت این است که اولویت من بازی در تئاتر و تلویزیون است. در مجموعه جاده قدیم هم نقش، به حدی خاص و متفاوت بود که من را برای پذیرفتنش وسوسه کرد. من کارهای عجیب و غریب را خیلی دوست دارم، نقشی که آقای سهرابی نوشته بود باعث شد برای حضور در این مجموعه ترغیب شوم. نتیجه کار جاده قدیم را هم خیلی دوست داشتم.
اگر قرار بر انتخاب میان ژانرهای مختلف باشد، انتخاب خود شما چیست؟
سینما و تئاتر اولویت‌های من هستند و اگر متن خوبی در این دو مدیوم به من پیشنهاد شود، استقبال می‌کنم. چون سال‌هاست با حسین کیانی در تئاتر کار می‌کنم، اولویت من در حوزه تئاتر حسین است.
شما در سال جاری در فیلم سینمایی «زرد» هم حضور داشته‌اید. این روزها فیلم در چه مرحله‌ای است؟
فیلم زرد کار کارگردانی جوانی است که پیش از این در تئاتر مشغول به کار بود. فیلم این روزها در مرحله فنی به سر می‌برد.
برنامه‌های جدیدتان؟
این روزها سر فیلمبرداری لابی پرویزی هستم و اجرای نمایش «همسایه آقا» هم که تا پایان شهریور ماه در تماشاخانه باران ادامه دارد.