سرویس جهان مشرق - آزار جنسی دختران در مدارس بریتانیا «شایع» است، ولی توسط معلمان به عنوان «شوخی» نادیده گرفته می شود.

آزار بدنی، تحقیر کلامی جنسی، قلدربازی برای دختران در مدارس انگلستان به امری رایج تبدیل شده است. این را یک کمیته تحقیق پارلمانی گزارش کرده است.

به گزارش روزنامه بریتانیایی «Mirror »، دختران بریتانیایی در مدارس و کالج های این کشور به طور گسترده مورد آزار و خشونت قرار می گیرند، ولی این موارد به عنوان شوخی توسط معلمان اصطلاحا زیرسبیلی رد می شود.

این مسایل چنان رایج و حاد شده است که کمیته تحقیقی متشکل از نمایندگان پارلمان، خواهان اقدام عاجل در برابر آن هستند.

تحقیق کمیته «زنان و برابری ها» کشف کرده که آزار جنسی در ساختار آموزشی بریتانیا به بخشی از زندگی روزمره دختران دانش آموزان تبدیل شده است.

در گزارش تکان دهنده این کمیته همچنین هشدار داده شده است که برخی دانش آموزان دختر، حتی در مدارس ابتدایی، به زور در معرض بی پرده ترین فیلم های هرزه نگاری(پورن) و تصاویری قرار گرفتند که کل درک آن ها را درباره مسایل جنسی زیر و رو کرده است.

نمایندگان بریتانیایی در این کمیته اعلام کردند که حدود یک سوم دختران 16 تا 18 ساله که در این تحقیق حضور داشتند، گفته اند که تجربه لمس به عنف بدن خود ( ضمن عذرخواهی از مخاطبان، همان «دستکاری») را توسط دیگران داشته اند. بیشتر زنان جوان و دخترانی مورد مصاحبه هم گفتند که دست کم یک بار آزارجنسی  را در مدرسه یا کالج تجربه کرده اند.

به علاوه، بسیاری از این شاگردان گفتند که به صورت معمول شنیده اند که دختران دانش آموز با القابی زشت خطاب می شوند.

برخی از معلمان به کمیته تحقیق گفتند لمس خشن و تحقیر‌کننده بدن دختران به شدت در مدارس انگلستان شایع است و حتی یکی از معلمان از " شمار زیاد دختران دانش آموزی که گریان و تحقیرشده به دفترش می آمدند و از پخش عکس های نیمه عریان خود در اینترنت سخن می گفتند" خبر داد.

اکثریت مدارس بریتانیا در مقابله با این مشکل کاری از پیش نبرده اند و این در حالی است که دولت و دستگاه های نظارتی هم هیچ برنامه جامعی برای مبارزه با این مسایل شرم آور ندارند.

«ماریا میلر»، نماینده محافظه کار مجلس عوام و رییس این کمیته پارلمانی می گوید: " تنها یک تحقیق، چنین تصویر نگران‌‌ کننده ای ترسیم کرده است."

خانم میلر به تلخی ادامه می دهد " ما سخنان دخترانی را شنیدیم که از زورگویی جنسی و سوء‌استفاده به عنوان بخشی از زندگی روزمره خود در مدارس و کالج ها حرف می زدند. این در حالی است که معلمان، آزار جنسی را به عنوان «صرفا شوخی» پذیرفته اند و نادیده اش می گیرند، و والدین در تلاش هستند که روش های بهتری برای حمایت از کودکان خود پیدا کنند."

به اعتقاد میلر، درک این مساله سخت است که چرا مدارس اجازه می دهند که دختران مورد آزار و خشونت جنسی قرار بگیرند که در محیط های بزرگسالان جرم محسوب می شود. به نظر او این مساله به شدت به «اعتماد به نفس» دختران جوان بریتانیایی ضربه وارد کرده است:

" شکست ما در تقویت رفتار قابل قبول، می تواند تنها به تشدید «فرهنگ جاهلی»Lad culture منجر شود که همین حالا دولت حضور آن را در کالج ها و داشنگاه ها تشخیص داده است."

طبق گزارش کمیته «زنان و برابری ها»، علی رغم وجود این شواهد واضح، وزارت آموزش و دفتر استانداردهای آموزشی Ofsted، هیچ طرح جامعی برای مقابله با عوامل و تبعات آزار و خشونت جنسی در مدارس و کالج ها ندارند.

البته برخی از مدارس خود به طور مستقل روش های خوبی برای کنترل این موارد در پیش گرفته اند،  ولی بیشتر مدارس اصولا هنوز این را یک «مشکل» نمی دانند که بخواهند با آن برخورد کنند. خانم میلر بر این باور است که " دولت باید هدایت کار را در دست بگیرد و برای همه روشن کند که آزار جنسی در مدارس کاملا غیرقابل پذیرش است و باید از مدارس، معلمان، والدین و دانش آموزان برای مقابله با این مشکل فراگیر پشتیبانی کند."

گزارش کمیته همچنین نگاهی هم به نظرسنجی های بنیاد خیریه «هدایت دختران» Girlguiding داشته (این بنیاد، یک موسسه غیردولتی پیشرو در بریتانیا در زمینه حقوق زنان و دختران است) که طبق ان در 2014، 59 درصد دختران 13 تا 21 ساله گفته اند که در سال گذشته تحصیلی (2013) با مصادیق مختلف آزار جنسی در مدارس و کالج ها مواجه بودند.

نمایندگان عضو این کمیته به نظرسنجی گروه غیردولتی «به خشونت علیه زنان پایان دهید» در 2010 هم استناد کردند که بر اساس آن 71 درصد تمام دانش آموزان دختر بین 16 تا 18 سال، الفاظ تحقیرآمیز جنسی را که به صورت روتین علیه دختران به کار می رود، به گوش خود شنیده بودند و 21 درصد آن ها اذعان کردند که خود مورد آزار فیزیکی جنسی قرار گرفتند.

نکته قابل تامل دیگر در این گزارش آن است که طبق نظر اعضای کمیته، راحتی در دسترسی به «هرزه نگاری»(پورن) یکی از دلایل تشدید این گونه مسایل در مدارس بوده است.

آن ها هشدار می دهند که نوع هرزه نگاری که بسیاری از کودکان در معرض آن قرار می گیرند، معمولا آن قدر «افراطی» است که والدین هم از هضم آن عاجزند و این قطعا «آثار سوء» بر جوانان دارد.

«پنل طرفداری از هدایت دختران»، گروهی متشکل از دختران 14 تا 25 ساله که نماینده اعضای جوان تر این جنبش محسوب می شوند، در بیانیه خود گفتند: " به عنوان زنان جوان، بسیاری از ما هنوز در مدارس حضور داریم و تجربه کننده یا ناظر آزار جنسی هستیم، از دستکاری شدن تا القاب تحقیرآمیز جنسی به صورت روزمره. این تحقیرآمیز و ترسناک است و آن چه را که می پوشیم، جایی که می رویم و اعتماد به نفس ما را برای صحبت کردن در کلاس تحت تاثیر قرار می دهد."

به گفته این دختران جوان، دردناک آن جاست که این مسایل آزارنده و شرم آور عمدتا در مدارس به عنوان شوخی های بچگانه نادیده گرفته می شود و معلمان به آن ها می گویند که زیاد سخت نگیرند و حساس نباشند!

کمیته پارلمانی تحقیق از همه مدارس کشور خواسته که داده های گزارش های مربوط به آزار جنسی را جمع آوری کنند و از پلیس خواسته که پرونده ای ویژه برای ثبت این موارد تشکیل دهند.

«کوین کورتنی»، دبیرکل اتحادیه معلمان بریتانیا در واکنش به انتشار این گزارش چنین گفت: " سیاست های آموزشی دولت عملا توان مدارس را برای مبارزه با آزار جنسی و زورگویی جنسی دشوار کرده است، چرا که هیچ زمانی برای مراقبت تربیتی یا آموزش های شخصی، اجتماعی، سلامت و اقتصادی در برنامه روزانه و برنامه آموزشی در نظر گرفته نشده است."

خانم «آنجلا رِینر»، وزیر سایه «زنان و برابری ها» از حزب کارگر نیز چنین واکنش نشان داد: " محافظه کاران در ایجاد یک محیط امن برای کودکان ما برای تعلیم و تعالی شکست خورده اند. این امری حیاتی است که معلمان و پرسنل مدارس ما، پشتیبانی و هدایت بیشتری از جانب دولت برای مقابله با سطح شوک آور آزار جنسی و خشونت علیه کودکان در مدارس دریافت کنند."