به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، مسئله از هم پاشیدن کشورهای غرب آسیا و ایجاد دولت های کوچکتر بر پایه تقسیمات قومی خاص، یکی از برنامه های واضح و مشخص دولتهای غربی خصوصا آمریکا در چند دهه اخیر بوده است. این امر در سالهای اخیر و خصوصا بعد از آغاز بحران سوریه شکل جدید و جدی تری به خود گرفته است.

 

یکی از اقوامی که شدیدا هدف این فعالیت آمریکایی ها بوده، کردها هستند. بحث تشکیل یک کشور مستقل کردی از جمله مسائلی است که چندین دهه قدمت داشته و از سالها قبل مشکلات زیادی را برای 4 دولت ایران، عراق، سوریه و ترکیه ایجاد کرده است.

 

اگرچه اکثریت قریب به اتفاق مردمان کرد، در صلح و آرامش در کشورهایی مثل ایران زندگی می کنند و در دوران جنگ تحمیلی هم دوشادوش رزمندگان ترک و عرب و فارس برای بیرون کردن متجاوز جنگیدند اما تلاش برخی کشورهای عربی و غربی برای تحریک آنها و کردهای سایر کشورهای همسایه، ادامه داشته و به عنوان مثال با فروپاشی دولت صدام در عراق، کردهای شمال این کشور تا حد زیادی حالت خودمختاری به خود گرفته و بارها نیز برای مستقل شدن تلاش کردند که این تلاش ها از حدود 2 سال پیش و همزمان با آغاز حمله داعش به خاک عراق شکل دیگری به خود گرفت.

 

در ابتدای حمله داعش به خاک عراق، هدف این گروه تروریستی بغداد و بخشهای جنوبی عراق بود که با واکنش به موقع دولت عراق و البته با حمایت های مستشاری جمهوری اسلامی ایران، پایتخت و اماکن مقدس این کشور از گزند این گروه تروریستی دور ماند. بعد از آن پیکان حمله داعش به سمت شمال عراق و کردها گردش کرد و درگیری های زیادی در این منطقه بین نیروهای کرد و یگان های داعش صورت گرفت.

 

البته بحث محاصره شهر کردنشین کوبانی در سوریه و موج خاص رسانه ای در مورد آن شهر نیز باعث افزایش کمک تسلیحاتی به کردها شد. به هر حال از آن تاریخ به این سو حجم زیاد و مشکوکی از سلاح و مهمات به عنوان مبارزه به داعش به کردهای سوریه و عراق تحویل شده است.

 

با توجه به گسترش هر چه بیشتر شبکه های اجتماعی و ابزارهای ارتباطی، تصاویر زیادی از نیروهای کرد درگیر در عراق و سوریه منتشر و در بین این تصاویر، سلاح هایی دیده می شوند که به نوعی باعث تعجب و تامل می شوند.

 

به طور سنتی سلاح های روسی مثل انواع کلاش، تک تیراندازی مثل سری دراگانوف و تیربارهای PKM و یا راکت اندازهای آر پی جی 7 به فور در دست نیروهای کرد دیده می شد. اما اخیرا حجم زیادی از سلاح های ضد زره و یا تسلیحات انفرادی غربی گران قیمت در این منطقه مشاهده شده است که می توان گفت اهدافی بیش از مبارزه با گروه داعش در پشت تامین آنها وجود دارد.

 

از تک تیرانداز کانادایی تا راکت اندازهای آلمانی

 

حجم زیادی از تسلیحاتی که در این روزها در دست نیروهای کرد دیده می شود از جمله سلاح هایی هستند که می توان گفت یا تجربه رزمی نداشته و یا تجربه کمی در این حوزه داشتند. به عنوان مثال اسلحه تک تیرانداز کانادایی LRT-3 ساخت شرکت PGW Defence پیش از این دست نیروهای ارتش عربستانی بوده و حداقل یک قبضه از آن نیز به دست نیروهای یمنی به غنیمت گرفته شده است. این سلاح که در حقیقت یک شاسی با قابلیت پذیرش انواع کالیبرها و نصب انواع کالیبرها و دوربین ها روی آن است، در این مدت در چند نوبت در دست نیروهای کرد مشاهده شده است.

 

 

اسلحه تک تیرانداز 12.7 میلی متری پیکان سیاه، ساخت یک شرکت اسلحه سازی در صربستان که به همراه تجهیزات کامل، قیمتی در حدود 7 هزار دلار دارد از دیگر سلاح های کم تر شناخته شده است که این روزها تصاویری از حضور آن در دست پیشمرگ های کرد منتشر شده است.

 

این سلاح پیش از این به کشورهایی مثل اردن، گرجستان، ارمنستان، لیبی و مقدونیه صادر شده است. عمده این سلاح های کالیبر سنگین قیمت های بالایی داشته و می توانند اهداف را در فاصله در حدود 1800 متری با موفقیت هدف قرار بدهند.

 

 

راکت انداز پانزرفاست 3 ساخت آلمان از جمله دیگر تسلیحات ضد زرهی است که در اختیار نیروهای کرد قرار گرفته است. بر اساس آمارهای رسمی چیزی در حدود 200 پرتابگر و 2500 راکت به نیروهای کرد تحویل داده شده است.

 

این راکت می تواند به غیر از زره های واکنشی در 700 میلی متر زره نیز نفوذ کند. سایر کاربران این سلاح کشورهایی مثل ژاپن، آلمان، سوئیس، هلند و اتریش هستند و درگیریهای اخیر را می توان به نوعی اولین میدان رزم واقعی برای این راکت ضد زره آلمانی دانست.

 

 

البته دولت آلمان به صورت رسمی در کنار این راکت انداز سلاح های دیگری مثل تفنگ های سری ژ-3 و ژ-36 و یا زره پوش های سری دینگو و یا تجهیزات انفرادی زیادی را به صورت رسمی در اختیار نیروهای پیشمرگ قرار داده است.

 

موشک های 80 هزار دلاری آمریکا برای کردها

 

اما شاید جالب ترین به نوعی سوال برانگیزترین بخش کمک به نیروهای کرد، ارسال موشک های ضد زره جاولین برای آنهاست. فقط موشک های سری جاولین حدودا 80 هزار دلار قیمت داشته و از سامانه "شلیک کن فراموش کن" بهره می برد. این موشک یکی از گران قیمت ترین سلاح های ضد زره حال حاضر جهان محسوب شده و انتقال آن به دست کردها بسیار مشکوک است.

 

موشک های ارزان قیمت تر ضد زره مثل سری میلان یا کورنت هم در دست کردها وجود دارد اما استفاده از موشک جاولین نکته بسیار مبهم و سوال برانگیزی در این میان به نظر میاید.

 

بر این اساس می توان دو احتمال را برای این کمک های نظامی در نظر گرفت؛ یکی بحث آزمایش عملیاتی و در میدان رزم واقعی این سامانه ها در شرایط نبرد است که موقعیت بسیار مناسبی را برای شرکت های اسلحه سازی و کشورهای متبوع آنها به منظور آزمایش سلاح ها ایجاد کرده است.

 

اما احتمال دوم که می تواند بسیار خطرناک باشد، بحث مسلح کردن کردها به سلاح های پیشرفته برای دوره پس از داعش است. این سلاح ها در این حجم بالا می توانند با متمرکز شدن در هر نقطه ای در اطراف مرزهای کشورمان مشکلات زیادی را برای دولت های منطقه ایجاد کرده و در نهایت به بروز ناامنی و تحدید شدن امنیت و آرامش ساکنان این مناطق منجر شود.