به گزارش مشرق، قبل از عملیات، رزمنده‌ها علاوه بر آمادگی برای رزم، وضو می‌گرفتند و می‌رفتند در سنگر تبلیغات و هر کدامشان سربندی منقش به نام مبارک اهل بیت (علیهم‌السلام) را برمی‌داشتند و به پیشانی می‌بستند؛ یکی سربند یازهرا (س) را برمی‌داشت، دیگری یاحسین(ع) و رزمنده‌ای سربند یا اباصالح المهدی(عج).
در مسیر حرکت رزمنده‌ها هم تابلوهایی بود که روی آن نوشته بودند، برادر لبخند بزن، واستقم کما امرت، زندگی بی‌شهدا ننگ بود، هرگز کاری جز برای رضای خدا مکن...
استاد «احمد پیله‌چی‌قزوینی» از اساتید خوشنویسی است، در دوران دفاع مقدس به دو شکل فعالیت داشت؛ فعالیت رزمی و هنری. یعنی زمانی که عملیات انجام نمی‌شد، مشغول پارچه‌نویسی و خوشنویسی برای رزمنده‌ها بود و زمانی که عملیات می‌شد اسلحه به دست می‌گرفت و هم‌دوش رزمندگان می‌جنگید.
* در 18 سالگی مدرک ممتاز خوشنویسی را گرفتم
استاد پیله‌چی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس درخصوص آغاز خوشنویسی بیان داشت: اجداد من روحانی و خوشنویس بودند اما پدر و مادر و عمو دنبال خوشنویسی نرفتند؛ اما فرصتی در دوران کودکی داشتم و این بود که با عمو و پسرعموها در یک خانه زندگی می‌کردیم؛ برادر بزرگترم با پسر عمویم مسابقه خط می‌دادند و من از آن زمان علاقه‌مند به این رشته شدم.
وی بیان داشت: آنها خواندن و نوشتن را در 5 سالگی به من یاد دادند؛ از سال 53 رسما نزد استاد سید علی رفیعی برادر کوچکتر علامه رفیعی قزوینی خوشنویسی را آغاز کردم و در ادامه از محضر اساتیدی چون، محصص مستشاری، خروش و امیرخانی بهره بردم. در تمام مسابقات استانی و کشوری رتبه اول را داشتم؛ سپس سال 58 مدرک ممتاز را گرفتم و مدرس انجمن خوشنویسان شدم.
* از دیوارنویسی در جبهه تا آماده کردن پیشانی‌‌بند رزمنده‌ها
پیله‌چی ادامه داد: بلافاصله بعد از گرفتن مدرک ممتاز خوشنویسی، در 18 سالگی به خدمت سربازی رفتم. در دوران آموزشی‌ام درگیری کردستان آغاز شده بود. در همان ابتدای خدمت سربازی در لشکر 16 زرهی قزوین و همراه با لشکر به جنوب رفتیم. کار من در قرارگاه لشکر بود و در معاونت سیاسی عقیدتی به نوشتن احادیث، عبارات به صورت خوشنویسی روی پلاکارد مشغول بودم.
این استاد خوشنویسی یادآور شد: بعد از اتمام دوره خدمت سربازی، به عنوان بسیجی داوطلب عازم جبهه‌های جنوب شدم؛ حین عملیات رمضان بود؛ آن موقع برای رزم رفته بودم. در آنجا من را می‌شناختند و به واحد تبلیغات بردند؛ آن زمان شهید قبادی مسئول تبلیغات بود. در دوره پدافندی که نیروها دوره‌های آموزشی را طی می‌کردند، من هم کمک به نوشتن پلاکارد، دیوارنویسی بر روی قرارگاه‌ها و کانکس‌ها مشغول می‌شدم که همین نوشته‌ها به رزمندگان روحیه می‌داد؛ مثل «برادر لبخند بزن»، «واستقم کما امرت».
آثاری از استاد پیله چی
وی افزود: یکی از کارهای دیگر در جبهه، نوشتن پشت لباس رزمنده‌ها بود که جملاتی مثل «می‌روم تا انتقام سیلی زهرا بگیرم»، «قو علی خدمتک جوارحی» را می‌نوشتم؛ در آن زمان خبری از چاپ روی پارچه نبود و حتی پیشانی‌بندهایی را آماده می‌کردیم و روی آن ذکر «یا زهرا (س)»، «یا حسین (ع)» می‌نوشتم که این کارها به صورت فردی انجام می‌شد.
* در زمان عملیات قلم را زمین می‌گذاشتم اسلحه برمی‌داشتم
استاد پیله‌چی با اشاره به دیگر فعالیت‌های خود در جبهه گفت: در زمان‌های پدافندی و برای تقویت روحیه رزمنده‌ها، کلاس‌های آموزش خوشنویسی، آموزش قرآن کریم و قرائت نماز برگزار می‌کردم؛ خیلی از رزمند‌ها می‌خواستند خط تحریری یاد بگیرند و اکثرا با خودکار کار می‌کردند. آن زمان دست‌نوشته‌هایی از رزمنده‌ها می‌گرفتیم که بعد به شهادت رسیدند و آ دست‌نوشته‌ها شد یادگاری از شهید.
وی درباره مدت حضور در جبهه اظهار داشت: از عملیات رمضان تا پذیرش قطعنامه 598 به صورت داوطلبانه به جبهه رفت و آمد داشتم که در مجموع 28 ماه شد؛ در این دوران وقتی عملیات شروع می‌شد، قلم و مرکب را زمین می‌گذاشتم و اسلحه بر می‌داشتم. وقتی هم که به مرخصی می‌آمدم، در پایگاه‌های بسیح کارهای تبلیغاتی انجام می‌دادم.
دفتر تبلیغات
* ارزشمندترین هدیه‌ای که از امام (ره) گرفتم
این استاد خوشنویسی درباره اتفاق‌ها و فعالیت‌های خود بعد از دوران جنگ تحمیلی، گفت: بعد از جنگ در قسمت‌های مختلف هنری افراد شاخص و برگزیده را معرفی کردند؛ من جزو 10 هنرمندی بودم که لوح زرین دستخط امام خمینی (ره) را توسط حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دریافت کردم.
وی افزود: یکی از کارهای ماندگار که چند ماه طول کشید، خوشنویسی وصیت‌نامه شهدای لشکر 17 علی‌بن ابیطالب بود که این مجموعه در کتابی با عنوان «سرخ شهادت» منتشر شد.
استاد پیله‌چی گفت: بعد از جنگ فیزیکی، جنگ فرهنگی و تهاجم فرهنگی مطرح شد و من هم تمام توان خودم را برای مقابله با تهاجم فرهنگی گذاشتم و در چند زمینه کار می‌کنم.
اثری از استاد پیله چی
* اگر به هنرمند متعهد بها ندهند، هنر متعهد می‌میرد
استاد پیله‌چی ضمن ابراز تأسف از وضعیت هنر در کشور، یادآور شد: متأسفانه در همه رشته‌ها دستمان خالی است. هنر خوشنویسی تأثیر زیادی در انقلاب داشته، سعی کردیم این هنر مثل هنرهای دیگر به انحراف کشیده نشود. البته در این زمینه باید توانایی بالایی داشته باشیم و با هنر و ارائه قوی، نگذاریم ما را حذف کنند. چرا که امروز ارزش بودن ضد ارزش شده است. در این صحنه باید هنرمندانه و زیرکانه ورود کرد.
وی خاطرنشان کرد: هر جایی که به هنرمند متعهد بها ندهند، هنر متعهد می‌میرد و جای آن را هنر مبتذل غرب می‌گیرد. بعد از انقلاب اسلامی، دشمن برای رسیدن به اهداف خود در بنده فرهنگ و هنر نفوذ کرده؛ خیلی‌ها که قضیه را دیدند و هنر را رها کردند. در رابطه با نفوذ هنر غرب مسئولان بی‌توجه هستند و فقط شخص رهبر معظم انقلاب اسلامی به این نکته تأکید می‌کنند.