به گزارش مشرق، نشریه اسرائیلی «مجله 972» در مطلبی به مناسبت مرگ «شیمون پرز» رئیس پیشین رژیم صهیونیستی تحت عنوان «مردی که در تمام تصمیمات اشتباه اسرائیل دخیل بود» به بررسی اقدامات و جنایتهایی که او انجام داده پرداخت.
در ابتدای این یادداشت با اشاره به اینکه شیمون پرز آخرین بازمانده نسلی بود که رژیم صهیونیستی و اشغالگری را آغاز کردند، آمده است: «پرز در سن 29 سالگی به سرپرستی وزارت دفاع برگزیده شد. وی در این سمت مبادلات تسلیحاتی با فرانسه را برقرار و شروع به ساخت راکتور هستهای دیمونا کرد... پرز جنگی را شروع کرد که هدف اصلی آن برقراری کنترل اسرائیل روی شبه جزیره سینا در مصر، تصرف کانال سوئز و بازگرداندن این مناطق به فرانسویها و انگلیسیها بود.
پیام اسرائیلیها به همسایگان خود کاملا شفاف بود، اینکه آنها با اروپاییان هستند. سپس در دوره وزات وی جنگ 1967 و تاسیس شهرکهای صهیونیستی – که هنوز هم با سرقت زمینها، ظلم و نقض قوانین بینالمللی ادامه دارد – آغاز شد. پرز در سال 1975 از دولت یهودی حمایت کرد تا جنبش جوانان افراطی که به فلسطینیان حمله کرده و پادگانهای غیرقانونی را ساخته بودند، ایجاد شود. او سرعت شهرکسازیها را حفظ کرده و با برگرداندن زمینهای کرانه باختری به فلسطینیان تحت قرار داد صلح اردن مخالفت کرد.»
مجله 972 با اشاره به تحقیقات روزنامه انگلیسی «گاردین» در خصوص فروش کلاهکهای هستهای از سوی پرز به رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی، ادامه داد: «سالها بعد و در زمان ریاست او، دلالان اسلحه بهترین دوستان پرز بودند و معمولا مراسمهای پرخرج او را تامین میکردند. وی در سال 1984 تلاش کرد کشتار فلسطینیانی که در حادثه ربایش هواپیمای ایرباس 300 اسرائیل دست داشتند را لاپوشانی کند. وی همچنین به بازجویانی که زندانیان فلسطینی را به قتل رسانده بودند، عفو اعطا کرد.
قرارداد اوسلو یک فاجعه بود که بدون پایان دادن به اشغالگری و کنترل نظامی اسرائیلیها بر فلسطینیان، تمام مسئولیت وضعیت رفاهی و زندگی روزانه مردم فلسطین را با تاسیس یک تشکیلات خودگردان، از دوش اسرائیل برداشت. در حالی که اسرائیل بر روی تمام ابعاد زندگی در مناطق اشغالی کنترل دارد، تشکیلات خودگردان که باید تمام مسئولیتها را بر عهده داشته، هیچگونه اختیار برای مستقل عمل کردن ندارد. توفق اسلو برتری اسرائیل با استفاده از قدرت نظامی و تسلط بر منابع طبیعی در مناطق غرب رودخانه اردن را حفظ کرد.»
این نشریه اسرائیلی در پایان نوشت: «پرز یک ماه قبل از انتخابات داخلی تصمیم گرفت تا عملیات نظامی ویران کنندهای را با نام "خوشههای خشم" علیه لبنان اجرا کند که منجر به کشته شدن 113 غیرنظامی لبنانی شد که بیشتر آنها در جریان "کشتار قانا" و بمباران یک اردوگاه سازمان ملل رخ داد. وی با بازگشت به دولت در سال 1999 با انتفاضه دوم مواجه شد که با سرکوب خشونتبار و عملیات "سپر دفاعی" با آن برخورد کرد.»