کد خبر 638317
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۵ - ۱۱:۳۷

تصور پاک شدن همه آن خاطره ها و فراموشی آن حال و هوا سخت بود. با خودم گفتم که خدا کند این مطلب تکذیب شود و امسال هم در سفر راهیان نور میهمان همان صفای صمیمی حسینیه حاج همت بشویم.

گروه جهاد و مقاومت مشرق - امروز در میان انبوه خبرها مطلب عجیبی به چشمم خورد. تیتر مطلب این بود: حسینیه ای که دیگر نیست...

اسم حسینیه و شب اول محرم حس کنجکاوی ام را تحریک کرد تا روی تیتر مذکور کلیک کنم. چشمتان روز بد نبیند! مطلب دربارۀ حسینیۀ شهید همت در یادمان زیارتی دوکوهه بود. در انتهای متن کوتاه مطلب نوشته شده بود: «این حسینیه تاریخی و مهم در پادگان دوکوهه را به انگیزه بازسازی، تغییرات کلی داده اند تا جایی که می شود گفت، دیگر از حس و حال آن حسینیه قدیمی چیزی باقی نمانده»

به قول جوانها مطلب رفت روی مخم! در عرض چند ثانیه همۀ خاطره های خوش راهیان نور و مصاحبه ها و خاطره گویی ها روی سرم هوار شد. بی اختیار به سراغ نوشته های قدیمی ام رفتم. یکی از آنها که مربوط به چند سال پیش بود حال خرابم را خرابتر کرد.

در حالی که تصاویر حسینیه در مغزم اکران می شد مشغول خواندن آن شدم : استاد شهید ما آقا سید مرتضی می گفت: «جا دارد كه دوكوهه مزار عشاق باشد، زیارتگاه عشاقی كه از قافله‌ی شهدا جا مانده‌اند ». راستی تا بحال از دوکوهه چقدر شنیده ایم؟ از پادگانی که در دوران پهلوی دوم تبعیدگاه سربازان ارتش بود و حالا ...

   ... و حالا سجده گاه مردان خوب خداست. اینروزها بر سر در ورودی آن نام یک مرد ناشناخته حک شده است. آری؛ تعجب نکنید! حاج احمد متوسلیان با همۀ آوازه اش ، غریبتر از آن است که فکرش را بکنیم.

قطار تهران – اندیمشک در کیلومترهای پایانی سفر خود ، از کنار ساختمان هایی عبور می کند که خشت خشت آنها ، صندوقچۀ اسرار و ناگفته های دفاع مقدس هستند. خوبتر که گوش کنی ، شاید نجوای شبانۀ نوجوانی را بشنوی که شوق شهادت ، قلبش را آتش زده است.

حال و هوای دوکوهه در هیچ جای دیگری پیدا نمی شود. اگر گذرتان به آنجا افتاد ، بی معطلی نشانی حسینیۀ حاج همّت را پرس و جو کنید. حسنیه ای که برای خودش یک قرارگاه فرهنگی است.

به اینجای متن که رسیدم تیتر خبر را دویاره خواندم  ؛ «حسینیه ای که دیگر نیست» ... تصور پاک شدن همۀ آن خاطره ها و فراموشی آن حال و هوا سخت بود. با خودم گفتم که خدا کند این مطلب تکذیب شود و امسال هم در سفر راهیان نور میهمان همان صفای صمیمی حسینیۀ حاج همت بشویم.

جدا از بحث حسینیه و بلایی که بر سر آن آمده و ما هنوز از جزئیات بیشتر آن بی خبریم بنده به عنوان یک مسافر همیشگی اردوهای راهیان نور از مسئولین امر خواهش می کنم که اگر یادمانی مثل حسینیۀ حاج همت نیاز به مقاوم سازی داشت آن را از حالت خوابگاهی و سالن همایشی خارج کرده و ضمن رعایت اصول بازسازی به عنوان یک زیارتگاه در نظر بگیرند.

در این رابطه حرفهای بسیاری برای گفتن داریم ولی ادامۀ حرفها باشد برای وقتی که به زیارت یادمان دوکوهه مشرف شدیم.

دوکوهه با ما هم سخن بگو! از همان حرفهایی که تو گفتی و سید مرتضی شنید ...
*حمید بناء