کد خبر 640053
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۵ - ۰۶:۴۰

پدیده دوپینگ شاید به قد تاریخ ورزش ارتفاع داشته باشد و همیشه در حال مبارزه با آن بوده و احتمالا هستند؛ اما گویا قرار بر این است که خدشه‌ای بر مافیای آن وارد نشود.

سرویس ورزش مشرق- کشورهای زیادی به دوپینگ آلوده شده‌اند. تاریخ ورزش برای متهم کردن کشورهای فعال در این زمینه، نمی‌تواند فقط روسیه را نشانه بگیرد؛ اما این کشور همیشه در ردیف اول اتهام و پای ثابت این اتفاق تلخ بوده است.اما مگر وضعیت در سایر کشورها متفاوت است؟ اسناد افشاشده نشان می دهد که با ورزشی مواجه هستیم که تمام آن را دوپینگ و فساد گرفته است.

از میان کاروان 366 نفره انگلیس در المپیک 2016 ریو، 53 ورزشکار به صورت رسمی اجازه پیدا کردند تا از داروهای ممنوعه استفاده کنند. به همین دلیل، دوپینگ 53 ورزشکار انگلیسی توسط یکی از مسئولان آژانس مبارزه با دوپینگ انگلیس در شبکه تلویزیونی بی بی سی رسانه‌ای شد که البته هرگز قرار نبود رسانه ای شود. سوال اینجا است که چرا رسانه‌های متنفر از دوپینگ، چیزی علیه دوپینگ انگلیس ننوشتند؟ و از آن مهمتر اینکه سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ حتی یک پرونده صوری علیه دوپینگ گسترده انگلیس هم تهیه و تنظیم نکرد؛ اما مورد روسیه آنقدر رسانه‌ای شد و زیر ذره بین قرار گرفت که تا محرومیت کامل این کشور از حضور در پارالمپیک اوج داشت.

پیش از این، گروه هکرهای روسی در روزهای 23 و 25 شهریور ماه با حمله به سیستم‌های محرمانه آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ، اسناد و مدارک ورزشکاران دوپینگی را منتشر کرده بود که نشان می داد این سازمان به بسیاری از ورزشکاران مطرح کشورهای مختلف اجازه استفاده از مواد ممنوعه را داده است. در این فهرست، نام ورزشکاران مطرح بریتانیایی همچون کریس فروم، برادلی ویگنس، چارلی هول، هیدر فیشر و سام تانسند دیده می‌شد.

به طور کلی دو نوع دوپینگ وجود دارد، دوپینگ ناآگاهانه و آگاهانه!

 

البته هر دو نوع، از دید وادا جرم مطلق و محض تلقی می‌شود. محرومیت از شرکت در مسابقات بین‌المللی یا رقابت‌های تحت نظارت فدراسیون ملی، محرومیت از شرکت در سمینار یا همایش بین‌المللی و رسمی، محرومیت از موقعیت شغلی داوری، مربیگری، ریاست و مشاوره ورزشی و همچنین سلب هر گونه ترفیع، مدال، عناوین و مقام‌هایی که در هنگام یا پس از دوپینگ کسب شده‌، به عنوان محکومیت این مجرمین در نظر گرفته می‌شود.

در این میان روسیه بیش از سایر کشورها متضرر شده و ابعاد محکومیت آن حتی به بعد سیاسی و فرهنگی و البته اقتصادی نیز تسری پیدا کرده است. جالب اینجا است که رسانه‌های روسیه از به دست آمدن مدارک دوپینگ چندین قهرمان المپیک آمریکایی توسط این هکرها خبر داده‌اند. اولیور نیگلی، مدیر کل وادا در بیانیه‌ای اعلام کرد مقامات به وادا اطلاع داده‌اند که حملات سنگینی از روسیه به سایت این آژانس انجام شده و این گروه با نام "تیم تزار" شناسایی شده‌اند. هکرها سوابق مربوط به ورزشکاران شامل نمونه‌های "یافته‌های غیرطبیعی آزمایشگاهی" یا استفاده آنان از "معافیت‌های درمانی" را که به ورزشکاران مجوز استفاده از مواد ممنوعه به دلایل پزشکی تایید شده را می‌دهد، منتشر کرده‌ اند.


 

اما نام آمریکا نیز مانند نام انگلیس هرگز رسانه‌ای نشد و هرگز شاهد عدالت خبری و انتقاد بین المللی بی طرفانه نبودیم.

براساس نتایج تحقیقات کمیته مستقل آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ که پیش از المپیک ریو منتشر شد، روسیه با ۱۴۸ مورد تایید شده نقض مقررات برای سال ۲۰۱۴ در صدر فهرست قرار گرفت. بیشتر از ۱۰۰ ورزشکار روس اجازه حضور در المپیک را به دست نیاوردند. کمیته بین‌المللی پارالمپیک همه کاروان روسیه را از حضور در ریو محروم کرد.

پس از اینکه کمیته ضد دوپینگ اقدام به محرومیت روسیه از حضور در پارالمپیک کرد، مقامات این کشور اعتراض خود را به دادگاه عالی داوری ارسال کردند که مورد موافقت واقع نشد

 

از 11000 ورزشکاری که در المپیک ریو 2016 حضور داشتند، دست کم 120 تن با محرومیت روبرو شدند یا وادار به پس دادن مدال های خود شدند که این آمار برابر است با یک نفر از هر صد ورزشکار.

اوکراین با در اختیار داشتن 8 نماینده دوپینگ و پس از آن ایالات متحده آمریکا با 7 نفر، از این نظر رکورددار هستند. از ورزشکاران برجسته آمریکایی که به دلیل استفاده از مواد نیروزا با محرومیت روبرو بودند، می توان به جاستین گاتلین و تایسون گای، دوندگان این کشور اشاره کرد.

دست دولت روسیه در دوپینگ در سال ۲۰۱۶ و نیز در سالهای پیش از آن رو شد، فریبی کنترل شده و سیاسی در سطحی وسیع. ورزشکاران پنهانی دوپینگ می کردند. نمونه های مثبت دوپینگ از بین برده شده یا ناپدید شده اند؛ به دست وزارت ورزش و با حمایت سازمان امنیت و اطلاعات. در 5 سال اخیر رشته‌هایی همچون کشتی، وزنه برداری، دوومیدانی و دوچرخه سواری بیشترین دوپینگی را داشتند که البته در کل دنیا هم این آمار وجود دارد و ورزشکاران در این رشته‌ها بیشتر از مواد نیروزا استفاده می‌کنند. استفاده از مواد نیروزا با توجه به ذهنیتی که همگان نسبت به ورزش دارند، در تعارض است. بنابراین، می توان دوپینگ را ویرانگر روح ورزش دانست.

در هر حال، یکی از بزرگترین رسوایی‌های مربوط به دوپینگ، در ماه‌های گذشته دامن روسیه را گرفت و به‌نظر می‌رسد، هک کردن سازمان مبارزه با دوپینگ (وادا)، نوعی انتقام باشد.

CNN مدعی است: تمام نمونه های مثبت دوپینگ به صورت مخفی باقی می ماند یا اصلا مشخص نمی شود؛ البته این برنامه در همه سطوح ملی باید اجراء می شد؛ به استثنای رویدادهای بین المللی که ناظران مستقلی در آنجا حضور دارند که از جمله می توان به رقابت های قهرمانی ورزشکاران حرفه ای در مسکو یا المپیک زمستانی سوچی ۲۰۱۴ اشاره کرد. آژانس ملی مبارزه با دوپینگ روسیه برای آنکه به ورزشکاران اجازه دهد تا همچنان بتوانند اقدام به دوپینگ یا تقلب کنند، تمامی ورزشکاران مشکوک را موظف می کرد که از موادی استفاده کنند که باعث پاک شدن بدن آنها از مواد نشان دهنده نمونه های غیرمجاز شده و همین سبب می شود که هیچ نمونه دوپینگی مثبت اعلام نشود. ایرینا رودیونوا، مسئول دریافت این نمونه ها از ورزشکاران بوده و اقدام به فریز نمونه های دریافتی از ورزشکاران می‌کرد. نکته جالب اینست که مسئول توزیع محصول تولیدی دکتر روچنکو در بین فدراسیون‌های مختلف ورزشی و ورزشکاران، رودیونووا بود.

پرونده دوپینگ سازمان یافته در ورزش روسیه از سال گذشته به صدر خبرهای دنیای ورزش رسید و باعث محرومیت بسیاری از ورزشکاران این کشور شد. وزنه‌ برداران روس هم از یورو ۲۰۱۶ محروم شدند. لیست ورزشکاران محروم به خاطر دوپینگ سازمان‌یافته در این کشور بسیار طویل است. گفته می‌شود این لیست باید بسیار وسیع‌تر از این باشد و خیلی‌ها IOC را بابت اینکه کاروان روسیه را از حضور در المپیک محروم نکرده اند، سرزنش می‌کنند

مدارکی که پرونده سال ۱۹۸۳ شوروی را تشکیل می‌دهد، نشان می‌دهد پیش زمینه دوپینگ روسیه چقدر گسترده است. در این مدارک نام دکتر گرگوری وربیف، مدیر ارشد پزشکی فدراسیون دوومیدانی که بیشتر از ۳ دهه در این سمت بود هم دیده می‌شود