به گزارش مشرق، محمد کشاورز پس از 13 سال حضور در تیم ملی در پایان رقابت‌های جام جهانی از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. خداحافظی کشاورز تؤام با موفقیت شیرین تیم ملی شد چرا که شاگردان ناظم‌الشریعه توانستند عنوان سومی جام جهانی را برای اولین بار از آن خود کنند و تاریخ‌ساز شوند.
کاپیتان تیم ملی که عملکرد بسیار خوبی در بازی‌ها داشت و در دیدار مقابل برزیل هم نقش بسزایی در پیروزی تیم ملی از خود به نمایش گذاشت صحبت‌هایی را در مورد عملکرد تیم ملی در جام جهانی و همچنین مشکلاتی که در این رشته وجود دارد به زبان آورد که متن این گفت‌وگو را در زیر می‌خوانیم:
* به لحظه لحظه حضورم در تیم ملی افتخار می‌کنم
در چهارمین حضورت در جام جهانی توانستی افتخار بزرگی را به دست بیاوری و با سومی تیم ملی در جام جهانی به ایران بازگشتی. این در حالی بود که امکانات تیم ملی بسیار کم بود و در واقع با دست خالی در این مسابقات شرکت کردید.
بسیار خوشحال هستم که بار دیگر در قالب تیم ملی توانستم در مسابقات جام جهانی به تیم ملی کشورم کمک کنم. به لحظه لحظه حضورم در تیم ملی افتخار می‌کنم. تلاش کردم که در تیم ملی مردم کشورم را خوشحال کنم. به هر حال در این دوره هم بهترین دوره جام جهانی را پشت سر گذاشتیم. بابت این سکوی جهانی سختی زیادی کشیدیم و خوشحالی من دو چندان است که در آخرین حضورم توانستیم افتخارآفرینی کسب کنیم.
* اکثر نفرات با خداحافظی من مخالف بودند
پیش از اینکه مسابقات شروع شود تصمیم به خداحافظی از بازی‌های ملی گرفته بودی؟
بله. این تصمیم را قبل از جام جهانی گرفته بودم. خیلی روی این مسئله فکر کردم. در جام جهانی پس از گذشت چند بازی این موضوع را با کادر فنی در میان گذاشتم. ابتدا کادر فنی مخالف بود و معتقد بودند که باز هم می‌توانم به تیم ملی کمک کنم اما من مصر بودم که این تصمیم اجرا شود. با مربیان مختلفی هم در این زمینه مشورت کردم. اکثر مربیان مخالف بودند اما وقتی با خودم صحبت می‌کردم به این نتیجه رسیدیم که شرایط هم اکنون مهیاست تا میدان را به جوان‌ترها بدهیم.
* به هیچ عنوان دیگر مربی بازیکنی را تجربه نخواهم کرد
در این دوره از رقابت‌ها شمه‌هایی از مربیگری را هم نشان دادی. آیا قرار است به مربیگری روی بیاوری یا اینکه به عنوان مربی- بازیکن بار دیگر فعالیت داشته باشی؟
در آن سالی که من به عنوان مربی- بازیکن در گیتی‌پسند فعالیت کردم فقط قصدم کمک به باشگاه بود وگرنه دیگر نمی‌خواهم تجربه مربی بازیکنی را داشته باشم و تا زمانی که بازی می‌کنم قطعا به مربیگری روی نخواهم آورد. دوست ندارم این 2 کار را با یکدیگر انجام دهم. تا زمانی هم که بتوانم در زمین مؤثر باشم و به تیم کمک کنم به مربیگری فکر نمی‌کنم و بازی خواهم کرد. مربیگری برای زمانی باشد که کامل از عرصه بازیکنی خداحافظی کنم.
* می‌دانستم مقابل پرتغال پیروز می‌شویم
در جام جهانی در مسابقات مختلفی توانستیم وقتی از حریف عقب افتادیم نتیجه را تغییر دهیم. این حس بسیار خوبی وجود داشت که بازیکنان می‌توانستند به بازی بازگردند؟
این به خاطر خواستن بازیکنان بود. جام جهانی مسابقات کوچکی نیست. همه تیم‌ها با قدرت ظاهر می‌شوند اما انگیزه بازیکنان و دوست داشتن برای پیروزی باعث می‌شد که به بازی برگردیم. در اکثر بازی‌ها هم توانستیم بازی باخته را با نتیجه پیروزی عوض کنیم. در دیدار مقابل پرتغال متاسفانه در شروع نیمه دوم 2 گل خوردیم. پس از این افشین کاظمی کنار من بود. او کمی استرس هم داشت اما به او گفتم اگر در ادامه بازی گل دریافت نکنیم پیروز میدان خواهیم بود. چرا که به تیم ایمان داشتم.
* تنها گل و بهترین گل
فارس: یک گل در جام جهانی زدی و آن هم در دیدار مقابل برزیل بود که به زیبایی با ضربه چیپ دروازه تیاگو دروازه‌بان برزیل را باز کردی.
در آن بازی بازیکنان شجاعانه بازی کردند. در مورد گلی هم که من به ثمر رساندم باید بگویم که ما در سیستم پاور پلی (5نفره) بسیار کار کرده بودیم و هر زمانی که به این سیستم روی آوردیم توانستیم به گل برسیم. در آن لحظه که توپ را در اختیار گرفتم قصد داشتم که پاس بدهم چرا که در اکثر مواقع در سیستم 5 نفره من به سایر بازیکنان پاس می‌دهم. وقتی دور و بر خود را نگاه کردم دیدم بازیکنان را بسته‌اند. احمد اسماعیل‌پور روی دست من آمد اما دیدم که بازیکن برزیلی با او حرکت می‌کند. به همین دلیل تصمیم گرفتم که ضربه را خودم بزنم. همه راه‌ها را هم دروازه‌بان برزیلی بسته بود و چاره‌ای جز چیپ زدن نداشتم که خدا هم کمک کرد و توپ به گل تبدیل شد و یکی از بهترین لحظات زندگی ورزشی‌ام را رقم زد و آن صحنه را هیچ وقت فراموش نخواهم کرد.
در بازی با برزیل یک گل زییایی دیگر هم به ثمر رساندید که با پاس‌کاری‌های تک ضرب دروازه حریف را باز کردید.
بله ما روی آن صحنه کار کرده بودیم. وقتی دفاع حریف متراکم می‌شود چاره‌ای جز پاس‌های تک ضرب نیست. خدا را شکر در آن صحنه همه بازیکنان خوب به توپ ضربه زدند. اصغر، توکلی، من، جاوید، احمد و در نهایت هم حسن‌زاده که کار را تمام کرد.
* تنها تیمی بودیم که در کلمبیا هیچ خبرنگاری نداشتیم
به عنوان کاپیتان تیم ملی در مورد مشکلاتی که تیم ملی با آن روبرو بود، صحبت کن.
اگر واقع‌بین باشیم تیم ملی مشکلات زیادی دارد. تمام صحبت‌های ما این است که تیم پتانسیل فینالیست شدن جام جهانی را دارد. قرار گرفتن در جمع 4 تیم جهان بسیار سخت است. متاسفانه تیم ملی خبرنگاری با خود به کلمبیا نیاورده بود و تنها تیمی بودیم که خبرنگار نداشتیم. اگر خبرنگاران بودند می‌توانستند تعریف و تمجید بزرگان فوتسال را از تیم ملی منعکس کنند. همه کارشناسان اذعان داشتند که تیم ملی ایران سطح جهانی دارد. وقتی این مسائل را می‌بینیم به خود می‌بالیم اما هنگامی که به ایران می‌آییم می‌بینیم آنطور که شایسته فوتسال ایران است به آن توجه نمی‌شود. دوست داریم به فوتسال به اندازه افتخاراتی که کسب کرده، اهمیت بدهند.
*خوشحالی مردم خستگی ما را از بین می‌برد
سیدرضا افتخاری اعلام کرد که در کلمبیا به بازیکنان 1400 دلار داده است.
من یک چیز را بگویم و آن اینکه ما به هیچ عنوان دنبال پول و پاداش نبودیم. در شان خود هم نمی‌دانیم که بخواهیم بگوییم فلان پاداش کم یا زیاد است اما چون تیم برای مردم است برخی مواقع باید مسائل را با آنها در میان بگذاریم. قرار نیست چیزی از مردم ایران پنهان کنیم. کل پولی که در مسابقات جام جهانی به بازیکنان دادند 2 هزار دلار بود. ما پاداش هیچ یک از بازی‌ها را دریافت نکرده‌ایم. اگر پیش از بازی مقابل روسیه آن بیانیه را صادر و اعلام کردیم که 250 دلار به ما داده شده است به این خاطر بود که دائم خبرهای نادرست پخش می‌شد که فوتسالی‌ها فلان پول را دریافت کرده‌اند. این مسئله بازیکنان را مجبور کرد که با مردم درد و دل کنند. وگرنه شأن و شخصیت بازیکنان از این مسائل بسیار بیشتر است. وقتی بازیکنان برخورد و خوشحالی مردم را می‌دیدند بسیار خوشحال می‌شدند که واقعا خستگی ما در می‌رفت. اینها هم شعار نیست. به هر حال حرف ما این است که در مملکتی زندگی می‌کنیم که ارزش هر چیزی مشخص است و ما هم می‌گوییم که در مقابل این افتخارآفرینی پاداش مناسبی در نظر گرفته شود.
* در خصوص لباس‌هایمان سهل‌انگاری‌هایی صورت گرفت
گویا جیووا اسپانسر پیراهن تیم ملی استانداردها را رعایت نکرده بود.
درست است. متاسفانه استانداردهای لازم رعایت نشده بود. فیفا دقت زیادی به شماره بازیکنان، لوگوی ثبت شده روی پیراهن و مسائل مختلف دارد که این موارد در لباس ما رعایت نشده بود. حالا نمی‌دانم این سهل‌انگاری از سوی مسئولان جیووا بوده یا از سوی سایر مسئولان. به خاطر این سهل‌انگاری ما مشکلات زیادی را تحمل کردیم. فکر می‌کنم در شأن ایران نیست که تیم ملی آن با لباس برچسب خورده در زمین حاضر شود. شأن مردم و فوتسال ما بالاتر از این حرف‌هاست. فکر می‌کنم در مورد این مشکلات کمی کج سلیقگی شد.
تیم ملی فوتسال در این دوره از مسابقات بازیکنان زیادی را به خاطر مصدومیت از دست داد. برخی‌ها معتقد بودند مصدومیت‌های متعدد بازیکنان به خاطر عدم آمادگی آنها در باشگاه‌هاست. با این موضوع موافق هستی؟
به هر حال در فوتبال و فوتسال مصدومیت طبیعی است. ما بازیکنی آماده‌تر از رونالدو که نداریم. او هم مصدوم می‌شود. به هر حال مصدومیت‌ها در ورزش متفاوت است. این مسئله ربطی به تمرینات ندارد. مصدومیت برای بازیکن به وجود می‌آید. در ورزش حرفه‌ای این مسائل محتمل است.
* متوجه وقوع زلزله نشدیمدر کلمبیا اتفاقی رخ داد که باعث نگرانی همه شد. زلزله‌ای آمد. آیا متوجه آن زلزله شدید؟
هنوز بازی‌ها شروع نشده بود. به علت اختلاف ساعتی که ایران با کلمبیا داشت به گونه‌ای بود که بازیکنان ساعت 5 صبح از خواب بیدار می‌شدند چرا که هنوز بدن‌هایمان به تایم کلمبیا عادت نکرده بود. وقتی از خواب بیدار شدم دیدم بیش از 100 پیام برای من ارسال شده بود. وقتی پیام‌ها را چک کردم متوجه شدم که در کلمبیا زلزله آمده است. این در حالی بود که ما اصلا متوجه زلزله نشده بودیم. بازیکنان ساعت 9-10 شب می‌خوابیدند و به گونه‌ای بود که ساعت‌های خواب‌مان متفاوت شده بود.
* زمانی احساس کردم که در تیم ملی شان و شخصیتم خورد می‌شود
در برهه‌ای خسوس کاندلاس شما را به تیم ملی دعوت نکرد. از او دلخوری؟
خیر. هر کسی که برای تیم ملی زحمت کشیده برای من قابل احترام است. در آن برهه هم خودم تصمیم گرفتم که در تیم ملی نباشم. در مسابقات کره جنوبی با تیم بودم و قهرمان شدیم اما برای مسابقات آسیایی خودم تصمیم گرفتم که در تیم نباشم. او حتی با من صحبت کرد که می‌توانم همراه تیم باشم اما یکسری شرایط را احساس کردم که به شأن و شخصیت من نمی‌خورد.
چه مشکلاتی بود؟
چون زمان زیادی از آن مدت می‌گذرد و خسوس هم نیست که از خود دفاع کند اگر نگویم بهتر است. یکسری مشکلات وجود داشت که حس می‌کردم به شأن و شخصیت من نمی‌خورد و چند روز مانده بود به مسابقات از بازیکنان خداحافظی کردم. خسوس در همان زمان هم اصرار داشت که من در تیم بمانم. از تصمیمم اصلا پشیمان نیستم چرا که یکسری مسائل برایم خیلی مهمتر از بازی کردن است.
* چیزهای زیادی از محمد طاهری یاد گرفته‌ام
پس از خداحافظی از تیم ملی بازوبند کاپیتانی هم به محمد طاهری رسید.
بله. محمد بازیکن بسیار خوش اخلاق و خوبی است. او از نظر فنی هم فوق‌العاده است و برای او آرزوی موفقیت می‌کنم.
اما طاهری در این دوره از مسابقات خیلی کم به میدان رفت.
این موضوع به نظر کادرفنی برمی‌گردد. محمد کمی مصدوم بود اما می‌توانست به تیم کمک کند به هر حال در مورد دلایل اینکه او کم بازی کرده به نظرم باید کادرفنی توضیح بدهد. محمد بازیکن بسیار باشخصیت و دوست صمیمی من است. از او چیزهای زیادی یاد گرفتم. امیدوارم در ادامه راه هم باشگاهی و هم ملی موفق باشد و می‌دانم که می‌تواند به تیم بسیار کمک کند.
* فوتسالی‌ها یاد گرفته‌اند با کم و کاستی کنار بیایند
حسین شمس پیش از حضور تیم ملی در کلمبیا اعلام کرد که باید مجسمه محمد کشاورز را بر سر در فدراسیون ساخت. چرا که تجربه 4 دوره حضور در جام جهانی را داردکه کمتری بازیکنی به آن دست پیدا می‌کند. از اینکه نسبت به این موضوع مسئولان بی‌توجه بودند، ناراحت نیستی؟
جا دارد از حسین شمس تشکر کنم. او همیشه به من لطف داشته است. فکر می‌کنم منظور حسین آقا هم این بوده است که بیشتر باید به فوتسال توجه شود. به هر حال در جایی که آدم تلاش می‌کند و آنطور که شایسته اوست توجه نمی‌شود، آدم ناراحت می‌شود. اما ما فوتسالی‌ها یاد گرفته‌ایم که با کم و کاستی‌ها کنار بیاییم و تمرکزمان را روی کارمان بگذاریم. فقط به فکر پیشرفت خودم و خوشحالی مردم هستیم و فکر می‌کنم در این سال‌ها هم با عملکردمان این موضوع را نشان دادیم.