به گزارش مشرق، تیمی که بهترین نتیجه تاریخ رشته‌های تیمی را برای کشورمان با سرمربیگری محمد ناظم‌الشریعه به دست آورد. شاید کمتر کسی قبل از شروع رقابت‌های جام‌جهانی پیش‌بینی می‌کرد که ناظم‌الشریعه بتواند تیمش را روی سکوهای جهانی ببرد اما سرمربی تیم‌ملی فوتسال کشورمان در فقر کامل تدارکات و امکانات دست به این کار زد. قبل از اعزام به رقابت‌های جام‌جهانی بود که ناظم‌الشریعه قول داد اگر شرایط بر وفق مراد باشد، ایران روی سکوهای جهانی خواهد رفت. البته در جریان رقابت‌های جام‌جهانی دیدیم که شرایط خیلی بر وفق مراد نیست اما سرمربی شیرازی تیم‌ملی فوتسال ایران به قولش عمل کرد و با هدایتش توانستیم عنوان سوم جهان را به دست آوریم. با بازگشت ملی‌پوشان از رقابت‌های جام‌جهانی یک‌بار دیگر پای صحبت‌های ناظم‌الشریعه نشستیم تا از آنچه در راه کسب این عنوان بر او و تیمش گذشت باخبر شویم.
روزهای خوبی را سپری می‌کنید؟
چه بگویم، مردم که خوشحال باشند ما هم خوب هستیم. وقتی هرجا می‌رویم، مردم این همه به من لطف دارند و تبریک می‌گویند خب این اتفاق خیلی باعث شعف ما می‌شود. البته این موضوع باعث افزایش مسئولیت ما می‌شود و کار را سخت می‌کند. ما از این به بعد باید سختی‌های زیادی را پشت‌سر بگذاریم و به نظر من بعد از آرامش این روزها یک توفان پیش رو خواهیم داشت. جامعه فوتسال کلا باید خود را آماده کند.
چه سختی‌هایی وجود دارد؟
من قبل از اعزام به جام‌جهانی از کمبود امکانات و بازی‌های تدارکاتی حرف زدم. قبول کنید که حمایت‌ها آنچنان که باید و شاید وجود نداشته است و از این به بعد باید یک کار عملیاتی صورت گیرد. اگر قرار است از این به بعد هم نتایج قابل‌قبولی به دست آوریم باید توجه به این رشته افزایش پیدا کند. حالا هرکسی قرار است بر مسند کار حاضر شود باید تصمیماتی اتخاذ کند که بتوانیم این مشکلات و سختی‌ها را پشت‌سر بگذاریم.
مهم‌ترین مشکل قطعا بحث عدم استقلال فوتسال از فوتبال است...
من فقط یک چیز را می‌دانم؛ به نظر من مهم این است که فوتسال دخل و خرجش را از فوتبال جدا کند. من نمی‌گویم باید از زیر پوشش فدراسیون فوتبال خارج شویم، فقط می‌گویم بودجه ما از فوتبال مجزا شود. بعد از قهرمانی در آسیا کفاشیان عنوان کرد که ما دخل و خرج فوتسال را از فوتبال جدا کرده‌ایم و مبلغی را هم به‌عنوان بودجه اعلام کردند اما عملا هیچ اتفاقی نیفتاد. فوتسال باید اسپانسر جداگانه داشته باشد و واقعا این رشته با این همه افتخار خیلی راحت توانایی جذب اسپانسر را دارد. ما متاسفانه هیچ درآمدی نداریم. چرا نباید دست‌مان در جیب خودمان باشد؟
قبل از حضور در جام‌جهانی اعلام کردید که اگر شرایط بر وفق مراد باشد توانایی رفتن روی سکو را داریم. شرایط که قطعا بر وفق مراد نبود اما روی سکو رفتیم.
واقعا روزهای خیلی سختی را پشت‌سر گذاشتیم. شما نمی‌دانید در قضیه لباس‌هایمان چه مصیبتی کشیدیم. ما یک روز قبل از اعزام به کلمبیا لباس‌ها را تحویل گرفتیم و دقیقا قبل از بازی اول برابر اسپانیا بود که فیفا از آرم روی آستین پیراهن بازیکنان و شورت آنها ایراد گرفت. واقعا آن موقع باید چه کاری انجام می‌دادیم؟ در شهر مدلین یک خیابان وجود داشت مثل منیریه خودمان. رفتیم آنجا گشتیم، در به در به دنبال برچسب بودیم و برچسب پیدا کردیم و با اتو روی آن آرم‌ها را چسباندیم تا دچار مشکل نشویم. حتی به تبلیغات روی شلوار یک‌دست اعضای تیم هم ایراد گرفته شد و مجبور شدیم با شورت به سالن برویم.
مگر قانون فیفا را نمی‌دانستید؟
چرا ولی داستان این بود لباس‌هایی که فدراسیون برای فیفا فرستاد و تایید شد و لباس‌هایی که به تیم تحویل دادند با هم فرق داشت و ما از این موضوع بی‌خبر بودیم. اندازه لوگوی روی لباس معرفی‌شده به فیفا استاندارد بود ولی لوگوی روی لباس بازیکنان بزرگ‌تر بود و همین موضوع ما را دچار مشکل کرد.
با وجود این همه مشکل چگونه به موفقیت دست پیدا کردید؟
من دو عامل را دلیل موفقیت می‌دانم؛ اول توانایی بازیکنان و غیرت آنها و دوم موضوعی است که برای اولین‌بار می‌خواهم به آن اشاره کنم. وقتی تیم ما در بازی سوم مرحله گروهی با آذربایجان به تساوی رسید و به‌عنوان سوم گروه‌مان دست پیدا کردیم و حریف برزیل در مرحله حذفی شدیم یک اتفاق عجیب افتاد. فیفا یک نامه به عباس ترابیان داده بود که در آن پرواز ما به ایران از مسیر فرانسه برای چند ساعت بعد از بازی برابر برزیل رزرو شده بود. آنها پیش‌بینی کرده بودند ما مغلوب برزیل می‌شویم و از دور رقابت‌ها حذف خواهیم شد. وقتی متوجه این موضوع شدم خیلی روی من تاثیر گذاشت و دلم بدجور شکست. فقط من، علی صانعی و عباس ترابیان از این موضوع مطلع بودیم و نگذاشتیم به گوش بچه‌های تیم برسد. اما باورکنید من و علی صانعی دل‌مان قرص بود که برزیل را شکست خواهیم داد. ولی می‌خواهم بگویم انگار جواب شکسته‌شدن دلم را با غلبه بر برزیل و کسب عنوان سوم جهان گرفتیم.
رفتن روی سکو را پیش‌بینی کرده بودید؟
باور کنید من به حضور در جمع چهار تیم بسیار امیدوار بودم البته نه از این مسیر سخت. به تیمم ایمان داشتم و دیدید که برای اولین‌بار مقام سوم را به دست آوردیم.
آینده فوتسال ایران چه خواهد شد؟
من در فرودگاه با آقای ساکت، مدیر تیم‌های ملی صحبت کردم. قرار شد بعد از ایام عزاداری جلسه‌ای برگزار کنیم تا درباره آینده فوتسال ایران به نتایجی برسیم. حالا اگر توافق برای ادامه کار من حاصل شد که هیچ اما اگر حاصل نشد هم من برنامه‌ای دارم که برای آینده فوتسال ایران بسیار مفید خواهد بود. یک برنامه چهارساله برای تیم‌ملی بزرگسالان و یک برنامه مدون برای تیم‌های پایه. ما برای اولین‌بار رقابت‌های المپیک جوانان را خواهیم داشت که سال ۲۰۱۸ به میزبانی بوئنوس‌آیرس آرژانتین برگزار خواهد شد و تیم فوتسال جوانان ایران برای حضور در این رقابت‌ها باید برنامه‌ریزی کند.
اگر به قبل از شروع جام‌جهانی بازگردیم بازهم همین ترکیب را انتخاب خواهید کرد؟
قطعا. وقتی من فقط دو دروازه‌بان انتخاب کردم خیلی‌ها به من ایراد گرفتند. اما من که نمی‌توانستم همه‌چیز را اعلام کنم و بگویم تیم ما در دفاع مشکل دارد. به همین خاطر یک بازیکن عقب‌گیر به جای دروازه‌بان سوم بردیم و دیدید که وقتی کشاورز و توکلی را از دست دادیم این موضوع چقدر به کار تیم آمد. درکل همه بازیکنان تیم واقعا از جان مایه گذاشتند و از انتخاب آنها کاملا رضایت دارم.
کمی هم در مورد پاداش‌ها حرف بزنیم که این چند روز سروصدای زیادی ایجاد کرده است.
واقعا اگر حرفی نزنم بهتراست. کدام پاداش؟ آقای افتخاری وقتی به کلمبیا آمدند ۱۴۰۰ دلار بین اعضای تیم پخش کردند و بعد از کسب مقام سوم هم اعلام شد که پنج هزار دلار دیگر هم قرار است پاداش داده شود اما هیچ خبری از این پاداش نشد.
روزهای خوبی را سپری می‌کنید؟
چه بگویم، مردم که خوشحال باشند ما هم خوب هستیم. وقتی هرجا می‌رویم، مردم این همه به من لطف دارند و تبریک می‌گویند خب این اتفاق خیلی باعث شعف ما می‌شود. البته این موضوع باعث افزایش مسئولیت ما می‌شود و کار را سخت می‌کند. ما از این به بعد باید سختی‌های زیادی را پشت‌سر بگذاریم و به نظر من بعد از آرامش این روزها یک توفان پیش رو خواهیم داشت. جامعه فوتسال کلا باید خود را آماده کند.
چه سختی‌هایی وجود دارد؟
من قبل از اعزام به جام‌جهانی از کمبود امکانات و بازی‌های تدارکاتی حرف زدم. قبول کنید که حمایت‌ها آنچنان که باید و شاید وجود نداشته است و از این به بعد باید یک کار عملیاتی صورت گیرد. اگر قرار است از این به بعد هم نتایج قابل‌قبولی به دست آوریم باید توجه به این رشته افزایش پیدا کند. حالا هرکسی قرار است بر مسند کار حاضر شود باید تصمیماتی اتخاذ کند که بتوانیم این مشکلات و سختی‌ها را پشت‌سر بگذاریم.
مهم‌ترین مشکل قطعا بحث عدم استقلال فوتسال از فوتبال است...
من فقط یک چیز را می‌دانم؛ به نظر من مهم این است که فوتسال دخل و خرجش را از فوتبال جدا کند. من نمی‌گویم باید از زیر پوشش فدراسیون فوتبال خارج شویم، فقط می‌گویم بودجه ما از فوتبال مجزا شود. بعد از قهرمانی در آسیا کفاشیان عنوان کرد که ما دخل و خرج فوتسال را از فوتبال جدا کرده‌ایم و مبلغی را هم به‌عنوان بودجه اعلام کردند اما عملا هیچ اتفاقی نیفتاد. فوتسال باید اسپانسر جداگانه داشته باشد و واقعا این رشته با این همه افتخار خیلی راحت توانایی جذب اسپانسر را دارد. ما متاسفانه هیچ درآمدی نداریم. چرا نباید دست‌مان در جیب خودمان باشد؟
قبل از حضور در جام‌جهانی اعلام کردید که اگر شرایط بر وفق مراد باشد توانایی رفتن روی سکو را داریم. شرایط که قطعا بر وفق مراد نبود اما روی سکو رفتیم.
واقعا روزهای خیلی سختی را پشت‌سر گذاشتیم. شما نمی‌دانید در قضیه لباس‌هایمان چه مصیبتی کشیدیم. ما یک روز قبل از اعزام به کلمبیا لباس‌ها را تحویل گرفتیم و دقیقا قبل از بازی اول برابر اسپانیا بود که فیفا از آرم روی آستین پیراهن بازیکنان و شورت آنها ایراد گرفت. واقعا آن موقع باید چه کاری انجام می‌دادیم؟ در شهر مدلین یک خیابان وجود داشت مثل منیریه خودمان. رفتیم آنجا گشتیم، در به در به دنبال برچسب بودیم و برچسب پیدا کردیم و با اتو روی آن آرم‌ها را چسباندیم تا دچار مشکل نشویم. حتی به تبلیغات روی شلوار یک‌دست اعضای تیم هم ایراد گرفته شد و مجبور شدیم با شورت به سالن برویم.
مگر قانون فیفا را نمی‌دانستید؟
چرا ولی داستان این بود لباس‌هایی که فدراسیون برای فیفا فرستاد و تایید شد و لباس‌هایی که به تیم تحویل دادند با هم فرق داشت و ما از این موضوع بی‌خبر بودیم. اندازه لوگوی روی لباس معرفی‌شده به فیفا استاندارد بود ولی لوگوی روی لباس بازیکنان بزرگ‌تر بود و همین موضوع ما را دچار مشکل کرد.
با وجود این همه مشکل چگونه به موفقیت دست پیدا کردید؟
من دو عامل را دلیل موفقیت می‌دانم؛ اول توانایی بازیکنان و غیرت آنها و دوم موضوعی است که برای اولین‌بار می‌خواهم به آن اشاره کنم. وقتی تیم ما در بازی سوم مرحله گروهی با آذربایجان به تساوی رسید و به‌عنوان سوم گروه‌مان دست پیدا کردیم و حریف برزیل در مرحله حذفی شدیم یک اتفاق عجیب افتاد. فیفا یک نامه به عباس ترابیان داده بود که در آن پرواز ما به ایران از مسیر فرانسه برای چند ساعت بعد از بازی برابر برزیل رزرو شده بود. آنها پیش‌بینی کرده بودند ما مغلوب برزیل می‌شویم و از دور رقابت‌ها حذف خواهیم شد. وقتی متوجه این موضوع شدم خیلی روی من تاثیر گذاشت و دلم بدجور شکست. فقط من، علی صانعی و عباس ترابیان از این موضوع مطلع بودیم و نگذاشتیم به گوش بچه‌های تیم برسد. اما باورکنید من و علی صانعی دل‌مان قرص بود که برزیل را شکست خواهیم داد. ولی می‌خواهم بگویم انگار جواب شکسته‌شدن دلم را با غلبه بر برزیل و کسب عنوان سوم جهان گرفتیم.
رفتن روی سکو را پیش‌بینی کرده بودید؟
باور کنید من به حضور در جمع چهار تیم بسیار امیدوار بودم البته نه از این مسیر سخت. به تیمم ایمان داشتم و دیدید که برای اولین‌بار مقام سوم را به دست آوردیم.
آینده فوتسال ایران چه خواهد شد؟
من در فرودگاه با آقای ساکت، مدیر تیم‌های ملی صحبت کردم. قرار شد بعد از ایام عزاداری جلسه‌ای برگزار کنیم تا درباره آینده فوتسال ایران به نتایجی برسیم. حالا اگر توافق برای ادامه کار من حاصل شد که هیچ اما اگر حاصل نشد هم من برنامه‌ای دارم که برای آینده فوتسال ایران بسیار مفید خواهد بود. یک برنامه چهارساله برای تیم‌ملی بزرگسالان و یک برنامه مدون برای تیم‌های پایه. ما برای اولین‌بار رقابت‌های المپیک جوانان را خواهیم داشت که سال ۲۰۱۸ به میزبانی بوئنوس‌آیرس آرژانتین برگزار خواهد شد و تیم فوتسال جوانان ایران برای حضور در این رقابت‌ها باید برنامه‌ریزی کند.
اگر به قبل از شروع جام‌جهانی بازگردیم بازهم همین ترکیب را انتخاب خواهید کرد؟
قطعا. وقتی من فقط دو دروازه‌بان انتخاب کردم خیلی‌ها به من ایراد گرفتند. اما من که نمی‌توانستم همه‌چیز را اعلام کنم و بگویم تیم ما در دفاع مشکل دارد. به همین خاطر یک بازیکن عقب‌گیر به جای دروازه‌بان سوم بردیم و دیدید که وقتی کشاورز و توکلی را از دست دادیم این موضوع چقدر به کار تیم آمد. درکل همه بازیکنان تیم واقعا از جان مایه گذاشتند و از انتخاب آنها کاملا رضایت دارم.
کمی هم در مورد پاداش‌ها حرف بزنیم که این چند روز سروصدای زیادی ایجاد کرده است.
واقعا اگر حرفی نزنم بهتراست. کدام پاداش؟ آقای افتخاری وقتی به کلمبیا آمدند ۱۴۰۰ دلار بین اعضای تیم پخش کردند و بعد از کسب مقام سوم هم اعلام شد که پنج هزار دلار دیگر هم قرار است پاداش داده شود اما هیچ خبری از این پاداش نشد.