به گزارش مشرق، در حال حاضر قریب به ۱۴۰۰ سال از واقعه عاشوراء می گذرد. با این حال، داغِ ظلم و ستم شقی‌ترین عناصر تاریخ به دردانه خاتم الأنبیاء (صلی الله علیه و آله و سلم) یعنی «أباعبدالله الحسین» (علیه السلام) و اهل بیت ایشان، هر روز در سینه شیعیان و دوستداران آن حضرت تازه‌تر از گذشته می شود. حوادث و رخدادهایی که کُتُب معتبر تاریخی از روز عاشوراء و روزهای پس از آن نقل می کنند، هر روز در یاد و خاطر مسلمانان و دلسوختگان سید و سالار شهیدان تداعی می شود. تاریخ هیچگاه ظلم و ستم معاویه، یزید بن معاویه، بنی امیه، آل مروان و آل سفیان در حق ائمه معصومین (علیهم السلام) را فراموش نمی کند، کمااینکه تاکنون فراموش نکرده است.
نگاهی هرچند اجمالی به آنچه که در بسیاری از کشورها از جمله افغانستان، پاکستان و به ویژه سوریه، عراق، یمن و فلسطین می گذرد، این واقعیت تلخ را به اثبات می رساند که اگر امثال یزید و معاویه و بنی آمیه و آل مروان و امثالهم به زباله دان تاریخ پیوستند، نوادگانشان امروز حضور دارند و از قضاء در همان مسیری گام نهادند که اجدادشان آن را طی کردند و در نهایت به چیزی جز رسوایی و شقاوت ابدی دست نیافتند.
نگاهی هرچند اجمالی به آنچه که در بسیاری از کشورها از جمله افغانستان، پاکستان و به ویژه سوریه، عراق، یمن و فلسطین می گذرد، این واقعیت تلخ را به اثبات می رساند که اگر امثال یزید و معاویه و بنی آمیه و آل مروان و امثالهم به زباله دان تاریخ پیوستند، نوادگانشان امروز حضور دارند و از قضاء در همان مسیری گام نهادند که اجدادشان آن را طی کردند و در نهایت به چیزی جز رسوایی و شقاوت ابدی دست نیافتند.
تاریخ در روز عاشوراء صحنه های تکان دهنده ای را به خود دیده است که قلم از توصیف و تفسیر آنها عاجز است؛ صحنه هایی که گویی امروز به اشکال مختلف و در نقاط مختلف بارها و بارها تکرار شده و می شوند. روزی حرمله ملعون از سپاهیان «ابن زیاد» (ابن مرجانه) در صحرای کربلاء، حضرت «علی أصغر» (علیه السلام) طفل شیرخواره سید و سالار شهیدان را با تیر سه شعبه هدف قرار داد و با لبان تشنه آن حضرت را به شهادت رساند. امروز نیز ما شاهد هستیم که یزیدیان زمان شمشیر خود را برای «علی أصغرها» از رو بسته و عزم خود را برای نابودی آنها جزم کرده اند.
تقریبا روزی نیست که از کشورهایی نظیر سوریه و یمن خبر شهادت کودکان و اطفال شیرخواره آن هم به شکلی فجیع به گوش نرسد. تقریبا همین یک ماه و نیم پیش بود که یک کودک شیرخواره یمنی پس از حملات ددمنشانه رژیم سعودی ـ که از ارادتمندان خاندان یزید (علیه اللعنة) محسوب می شود ـ به مناطق مسکونی این کشور، در آغوش پدر خود به خواب ابدی رفت. صحنه دلخراش شهادت این طفل شیرخواره در حالی که در آغوش پدرش به خواب ابدی فرو رفته بود، هنوز از اذهان پاک نشده و نگاه به آن تداعی کننده جنایتی است که اجداد آل سعود حدود ۱۴۰۰ سال پیش در کربلاء مرتکب شدند.
در واقع، شهادت این کودک شیرخواره در یمن که تنها یک ماه از عمرش می گذشت و «ابراهیم صالح محمد محسن العابد» نام داشت، مُشت نمونه خروار است، چراکه سعودی ها طی یک سال و نیم گذشته به تأسی از اجداد شقی خود، هزاران طفل شیرخواره یمنی را به شهادت رساندند. بر همین اساس، امروز آل سعود، بیشترین شباهت را به آل سفیان و امثالهم دارد و درست در همان مسیری گام نهاده که پیشتر آنها نهاده بودند.
از سوی دیگر، اقدام سعودیها و اربابان آمریکایی و نوچه‌های داعشی آنها در به شهادت رساندن جوانان و دلاورمردان عراق و شام و همچنین یمن، یادآور کاری است که پدرانشان با جوان تنومند أباعبدالله الحسین (علیه السلام) یعنی «علی أکبر» (علیه السلام) در صحرای کربلاء کردند. زمانی که أعوان و أنصار یزید بن معاویه و إبن زیاد (علیهما اللعنة) از مقابله تن به تن با «أشبه الناس خلقاً و خلقاً و منطقاً بالنبی (ص)» عاجز ماندند، جنگی نابرابر را رقم زدند و ایشان را به شهادت رساندند. حکایت آنچه که توسط یزیدیان بر دلاورمَردِ حسین بن علی (علیه السلام) رفت ، حکایت کاری است که امروز سعودیها در یمن، اربابان آمریکایی‌شان در سوریه و نوچه‌های حقیرشان در عراق علیه جوانان برومند آنها مرتکب می شوند؛ بدین ترتیب که ژنرال‌های تا دندان مسلح به مقابله با شهروندان دستِ خالی و بی دفاع و سربازان عادی می روند.
به گواه تاریخ، روزی یزیدیان آب را بر سید و سالار شهیدان و اهل بیت ایشان بستند. امروز نیز به نظر می رسد که تاریخ ـ هرچند به شکلی دیگرـ اما دوباره تکرار شده است. در حال حاضر یزیدیان زمان به تأسی از اجداد خود مسیر رسیدن مواد غذایی را به بسیاری از مناطق سوریه به ویژه شهرک های شیعه نشین «فوعه» و «کفریا» در حومه استان حلب مسدود کرده اند. همین اقدام را سعودیها علیه مردم بی دفاع یمن صورت داده اند و این کشور را از زمین، دریا و هوا محاصره کرده اند، به طوریکه بسیاری از کودکان یمنی بر اثر شدت گرسنگی جان خود را از دست داده اند.
در غزه نیز، به یُمن وجود آل صهیون که حقیقتا خلف اجداد وحشی خود یعنی آل سفیان و آل مروان و آل زیاد هستند، وضعیت بهتر از سوریه و یمن نیست. نوار غزه هم اکنون تحت محاصره دریایی، هوایی و زمینی رژیم صهیونیستی قرار دارد؛ رژیمی که گویا پس از مطالعه تاریخ، به این نتیجه رسیده که گام نهادن در مسیر اجدادش می تواند نابودی حتمی آن را به تعویق بیندازد. بدون شک اگر صهیونیست‌های وحشی که از نمادهای بارز یزیدیان زمان هستند، قادر بودند، اکنون در نوار غزه آب هم یافت نمی شُد. هرچند که در حال حاضر وضعیت بحرانی نوار غزه به لطف بمباران شدن گسترده زیرساخت های تأسیساتی آن توسط نوادگان یزید بن معاویه، از هر لحاظ بی‌شباهت با «کم آبی» و یا «بی آبی» هم نیست.
علاوه بر این، روزی که «أباعبدالله الحسین» (علیه السلام) به دست شقی‌ترین عناصر تاریخ به شهادت رسیدند، اهل بیت ایشان به دست یزیدیان به اسارت گرفته شدند. امروز نیز شاهد آن هستیم که در بسیاری از کشورها به ویژه عراق، سوریه و فلسطین، صهیونیست‌ها و سعودیهایِ نسل یزید و معاویه و إبن مرجانه، مَردان قتل عام می شوند و اهل خانه آنها به اسارت گرفته می شوند و از آنها به اشکال مختلف بیگاری کشیده می شود.
تقریبا روزی نیست که از کشورهایی نظیر سوریه و یمن خبر شهادت کودکان و اطفال شیرخواره آن هم به شکلی فجیع به گوش نرسد. تقریبا همین یک ماه و نیم پیش بود که یک کودک شیرخواره یمنی پس از حملات ددمنشانه رژیم سعودی ـ که از ارادتمندان خاندان یزید (علیه اللعنة) محسوب می شود ـ به مناطق مسکونی این کشور، در آغوش پدر خود به خواب ابدی رفت. صحنه دلخراش شهادت این طفل شیرخواره در حالی که در آغوش پدرش به خواب ابدی فرو رفته بود، هنوز از اذهان پاک نشده و نگاه به آن تداعی کننده جنایتی است که اجداد آل سعود حدود ۱۴۰۰ سال پیش در کربلاء مرتکب شدند.
در واقع، شهادت این کودک شیرخواره در یمن که تنها یک ماه از عمرش می گذشت و «ابراهیم صالح محمد محسن العابد» نام داشت، مُشت نمونه خروار است، چراکه سعودی ها طی یک سال و نیم گذشته به تأسی از اجداد شقی خود، هزاران طفل شیرخواره یمنی را به شهادت رساندند. بر همین اساس، امروز آل سعود، بیشترین شباهت را به آل سفیان و امثالهم دارد و درست در همان مسیری گام نهاده که پیشتر آنها نهاده بودند.
از سوی دیگر، اقدام سعودیها و اربابان آمریکایی و نوچه‌های داعشی آنها در به شهادت رساندن جوانان و دلاورمردان عراق و شام و همچنین یمن، یادآور کاری است که پدرانشان با جوان تنومند أباعبدالله الحسین (علیه السلام) یعنی «علی أکبر» (علیه السلام) در صحرای کربلاء کردند. زمانی که أعوان و أنصار یزید بن معاویه و إبن زیاد (علیهما اللعنة) از مقابله تن به تن با «أشبه الناس خلقاً و خلقاً و منطقاً بالنبی (ص)» عاجز ماندند، جنگی نابرابر را رقم زدند و ایشان را به شهادت رساندند. حکایت آنچه که توسط یزیدیان بر دلاورمَردِ حسین بن علی (علیه السلام) رفت ، حکایت کاری است که امروز سعودیها در یمن، اربابان آمریکایی‌شان در سوریه و نوچه‌های حقیرشان در عراق علیه جوانان برومند آنها مرتکب می شوند؛ بدین ترتیب که ژنرال‌های تا دندان مسلح به مقابله با شهروندان دستِ خالی و بی دفاع و سربازان عادی می روند.
به گواه تاریخ، روزی یزیدیان آب را بر سید و سالار شهیدان و اهل بیت ایشان بستند. امروز نیز به نظر می رسد که تاریخ ـ هرچند به شکلی دیگرـ اما دوباره تکرار شده است. در حال حاضر یزیدیان زمان به تأسی از اجداد خود مسیر رسیدن مواد غذایی را به بسیاری از مناطق سوریه به ویژه شهرک های شیعه نشین «فوعه» و «کفریا» در حومه استان حلب مسدود کرده اند. همین اقدام را سعودیها علیه مردم بی دفاع یمن صورت داده اند و این کشور را از زمین، دریا و هوا محاصره کرده اند، به طوریکه بسیاری از کودکان یمنی بر اثر شدت گرسنگی جان خود را از دست داده اند.
در غزه نیز، به یُمن وجود آل صهیون که حقیقتا خلف اجداد وحشی خود یعنی آل سفیان و آل مروان و آل زیاد هستند، وضعیت بهتر از سوریه و یمن نیست. نوار غزه هم اکنون تحت محاصره دریایی، هوایی و زمینی رژیم صهیونیستی قرار دارد؛ رژیمی که گویا پس از مطالعه تاریخ، به این نتیجه رسیده که گام نهادن در مسیر اجدادش می تواند نابودی حتمی آن را به تعویق بیندازد. بدون شک اگر صهیونیست‌های وحشی که از نمادهای بارز یزیدیان زمان هستند، قادر بودند، اکنون در نوار غزه آب هم یافت نمی شُد. هرچند که در حال حاضر وضعیت بحرانی نوار غزه به لطف بمباران شدن گسترده زیرساخت های تأسیساتی آن توسط نوادگان یزید بن معاویه، از هر لحاظ بی‌شباهت با «کم آبی» و یا «بی آبی» هم نیست.
علاوه بر این، روزی که «أباعبدالله الحسین» (علیه السلام) به دست شقی‌ترین عناصر تاریخ به شهادت رسیدند، اهل بیت ایشان به دست یزیدیان به اسارت گرفته شدند. امروز نیز شاهد آن هستیم که در بسیاری از کشورها به ویژه عراق، سوریه و فلسطین، صهیونیست‌ها و سعودیهایِ نسل یزید و معاویه و إبن مرجانه، مَردان قتل عام می شوند و اهل خانه آنها به اسارت گرفته می شوند و از آنها به اشکال مختلف بیگاری کشیده می شود.
در هر صورت، همانگونه که آوردگاه کربلاء با وجود گذشت قریب به ۱۴۰۰ سال، در نهایت به نتیجه ای جز جاودانگی حسین ابن علی (علیه السلام) و یاران وفادارش در قلوب مسلمانان و آزادگان جهان از یک سو و رسوایی یزید و اذناب رذلش از سوی دیگر، ختم نشد، ماحصل ظلم و ستم نوادگان یزید و امثاله ـ که آن را از اجداد پست و حقیر خود به ارث برده اند ـ علیه مسلمانان در افغانستان، پاکستان، عراق، سوریه و یمن، چیزی جز یک آبروریزی بزرگ، شکستی مفتضحانه و خواری و پستی به دنبال نخواهد بود.
اگر یزیدیان زمان اندکی تاریخ را مطالعه کرده باشند، به خوبی درخواهند یافت که قاتلان کربلاء یک به یک توسط منتقم کّرار به درک واصل شدند و انتقام خون‌هایی که به ناحق ریختند، به بدترین شکل ممکن از آنها ستانده شد. امروز یزیدیان زمان در «آل سعود»، «آل خلیفه» و «آل‌صهیون» و دیگر مزدوران و دست نشاندگان استکبار جهانی و عوامل فرقه ضاله وهابیت و گروه‌های تکفیری مانند «داعش» و «جبهه النصره» و در یک کلام «ایالات متحده آمریکا» که رهبری همه آنها را بر عهده دارد، خلاصه می شوند و باید در انتظار انتقامی سخت باشند. آنها باید این نکته را آویزه گوش خود کنند که نمی‌توانند گام در مسیر اجداد پستشان بگذارند و مانند آنها مورد انتقام جویی قرار نگیرند.
بر اساس آنچه که گفته شد، ضرورت دارد تا مظلومیت مسلمانان ــ بویژه پیروان اهل بیت علیهم السلام ــ در طول تاریخ، از عاشورای کربلا تا عاشورای یمن، سوریه، عراق و فلسطین و نیز در دیگر کشورهای جنگ زده همچون افغانستان و پاکستان بیان و تبیین گردد.
اگر یزیدیان زمان اندکی تاریخ را مطالعه کرده باشند، به خوبی درخواهند یافت که قاتلان کربلاء یک به یک توسط منتقم کّرار به درک واصل شدند و انتقام خون‌هایی که به ناحق ریختند، به بدترین شکل ممکن از آنها ستانده شد. امروز یزیدیان زمان در «آل سعود»، «آل خلیفه» و «آل‌صهیون» و دیگر مزدوران و دست نشاندگان استکبار جهانی و عوامل فرقه ضاله وهابیت و گروه‌های تکفیری مانند «داعش» و «جبهه النصره» و در یک کلام «ایالات متحده آمریکا» که رهبری همه آنها را بر عهده دارد، خلاصه می شوند و باید در انتظار انتقامی سخت باشند. آنها باید این نکته را آویزه گوش خود کنند که نمی‌توانند گام در مسیر اجداد پستشان بگذارند و مانند آنها مورد انتقام جویی قرار نگیرند.
بر اساس آنچه که گفته شد، ضرورت دارد تا مظلومیت مسلمانان ــ بویژه پیروان اهل بیت علیهم السلام ــ در طول تاریخ، از عاشورای کربلا تا عاشورای یمن، سوریه، عراق و فلسطین و نیز در دیگر کشورهای جنگ زده همچون افغانستان و پاکستان بیان و تبیین گردد.