به گزارش مشرق، اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور با حضور در مراسم روز جهانی استاندارد به مساله اقتصاد پرداخت و نکاتی را بیان کرد که نمی توان از کنار آنها گذشت. برای ارزیابی دقیق سخنان معاون اول رییس جمهور و کشف دال مرکزی گفتمان اقتصادی دولت یازدهم که از زبان معاون اول بیان شده لازم است محورهای اصلی اظهارات ایشان استخراج و سپس تبارشناسی شود.
درحالیکه دولت به ماههای پایانی دوره مسئولیت خود نزدیک می شود تکرار ادعاهای مکرر درباره نسبت دادن مشکلات به گذشته را پایانی نیست و مقامهای اعتدال به طور دقیق نمی گویند که آواربرداری ادعایی از خرابیهای هشت سال قبل دقیقا چقدر طول می کشد. ادامه این بازی و تداوم گفتار درمانی برای درمان دردهای اقتصاد به کلیشه هایی خسته کنند تبدیل شده است.
در سخنان جهانگیری در هشت محور؛
* بعد از جنگ اقتصاد ایران به سمت برنامه ریزی حرکت و هدف های مختلفی را تعریف کرد اما اعمال فشارها و تحریم ها و سوء مدیریت ها این رشد را متوقف کرد.
* امروز برخی از موانع برطرف شده و اقتصاد در مرحله شتاب جدید قرار گرفته است.
* رشد اقتصادی 5.4 درصد شده، اما با جیب مردم سازگار نیست.
* دلیل ناسازگاری رشد اقتصادی و جیب مردم این است که کاری با اقتصاد کشور کرده اند که به این آسانیها قابل جبران نیست.
* اقتصاد کشور داخل گودال افتاده بود که برای بیرون کشیدن آن باید زحمت زیادی بکشیم.
* بخش خصوصی و مدیران کشور مناسب بوده است.
* حتما اقتصاد کشور توسعه و وضعیت اشتغال و رفاه مردم بهبود خواهد یافت.
* فرصت مناسب برای تحقق اقتصاد مقاومتی فراهم شده است.
قابل دسته بندی است و وی برای خالی نبودن صحبت از بهانه اصلی نشست که روز استاندارد بود نکاتی کلی و بدون محتوای منطقی را درباره استاندارد، صادرات، کیفیت و غیره هم بیان کرد.
آنچه در چهار سال اخیر گذشت
در هنگامه کارزارهای انتخابی سال 1392 تیم اقتصادی دولت روحانی در نقش مردانی با عصاهای جادویی ظاهر شدند و به رییس جمهور حسن روحانی قبولاندند که با تکیه بر آنها قادر است طی مدت 100 روز اقتصاد را زیر و رو کرده و به مسیر رشد باز گرداند. به همین دلیل حسن روحانی بارها با صراحت گفت که از رکود عبور کرده ایم، زیرا وی اطمینان یافته بود که اگر هنوز از رکود عبور نکرده باشیم هم مهم نیست، چون با تکیه بر تیم قدرتمندی از مدیران که در اختیار دارم به زودی از رکود عبور خواهیم کرد. به دلیل اینکه تیم اقتصادی دولت 30 سال از 38 سال گذشته در راس اجرایی کشور حضور داشته است نمی توان گفت که به دلیل دوری از قوه مجریه از واقعیات اجرا و اقتصاد ایران دور بوده و به همین دلیل خطای محاسبه داشته است. بنابراین دو حالت بیشتر وجود ندارد؛ یا یک رجزخوانی انتخاباتی به جای برنامه عملیاتی برای اغفال مردم طراحی شده بود و یا اینکه مقامهای دولت یازدهم علیرغم سلطه بر قوه مجریه در 78 درصد سالهای پس از انقلاب شناختی از واقعیات اقتصاد ایران ندارد و یان نگرانی را تشدید می کند که تیم اقتصادی دولت با همین نگاه می خواهد کار را ادامه دهد.
غیر از بند 3 سایر محورهای تصریح شده در سخنان جهانگیری شعاری است و به سختی می توان برای توصیح آن قرینه ای منطقی در دنیای واقع یافت. با این حال شگفت انگیزترین ادعا این است که رشد 5.4 درصد بوده، اما با جیب مردم سازگار نیست، زیرا اقتصاد در گودال افتاده بود. کسانی که با مساله رشد اقتصادی آشنایی دارند می دانند که اگر کسی بتواند رشد اقتصادی 5.4 درصدی ایجاد کند عملا اقتصاد را از گودال بیرون آورده و چنانچه نابرابری جدی در اقتصاد وجود نداشته باشد رفاه را هم افزایش داده است. طبیعتا افزایش رفاه را مردم در جیب خود احساس می کنند. نتیجه اینکه یا رشد اعلام شده با محاسبه غلط به دست آمده و یا اینکه دولت دچار «گناه کبیره» دستکاری در آمارها شده است.
جهانگیری از مدیران بخش خصوصی و دولتی هم دفاع کرده است. اینکه مدیران دولت یازدهم مدام از مدیران بخش خصوصی که هیچ اسم و جای مشخصی هم ندارند و کسی به آدرس آنها ارجاع نمی دهد، عجیب است؛ و شاید به این باز می گردد که مدیران دولت یازدهم در بخش خصوصی هم حضور پررنگی دارند و اظهاراتشان درباره کارآمدی بخش خصوصی؛ حدیث نفس و خودتعریفی است.
مهمترین سوال جامعه در مقطع فعلی که دولت با کارنامه خالی دوره را تمام می کند در بند هفتم سخنان جهانگیری نهفته است که می گوید: «حتما اقتصاد کشور توسعه و وضعیت اشتغال و رفاه مردم بهبود خواهد یافت»، دقیقا چه وقت این اتفاق روی می دهد؟ و سوال جامعه کارشناسی نیز این است: دولت با چه برنامه قابل راستی آزمایی این کار را انجام می دهد؟
درحالیکه دولت به ماههای پایانی دوره مسئولیت خود نزدیک می شود تکرار ادعاهای مکرر درباره نسبت دادن مشکلات به گذشته را پایانی نیست و مقامهای اعتدال به طور دقیق نمی گویند که آواربرداری ادعایی از خرابیهای هشت سال قبل دقیقا چقدر طول می کشد. ادامه این بازی و تداوم گفتار درمانی برای درمان دردهای اقتصاد به کلیشه هایی خسته کنند تبدیل شده است.
در سخنان جهانگیری در هشت محور؛
* بعد از جنگ اقتصاد ایران به سمت برنامه ریزی حرکت و هدف های مختلفی را تعریف کرد اما اعمال فشارها و تحریم ها و سوء مدیریت ها این رشد را متوقف کرد.
* امروز برخی از موانع برطرف شده و اقتصاد در مرحله شتاب جدید قرار گرفته است.
* رشد اقتصادی 5.4 درصد شده، اما با جیب مردم سازگار نیست.
* دلیل ناسازگاری رشد اقتصادی و جیب مردم این است که کاری با اقتصاد کشور کرده اند که به این آسانیها قابل جبران نیست.
* اقتصاد کشور داخل گودال افتاده بود که برای بیرون کشیدن آن باید زحمت زیادی بکشیم.
* بخش خصوصی و مدیران کشور مناسب بوده است.
* حتما اقتصاد کشور توسعه و وضعیت اشتغال و رفاه مردم بهبود خواهد یافت.
* فرصت مناسب برای تحقق اقتصاد مقاومتی فراهم شده است.
قابل دسته بندی است و وی برای خالی نبودن صحبت از بهانه اصلی نشست که روز استاندارد بود نکاتی کلی و بدون محتوای منطقی را درباره استاندارد، صادرات، کیفیت و غیره هم بیان کرد.
آنچه در چهار سال اخیر گذشت
در هنگامه کارزارهای انتخابی سال 1392 تیم اقتصادی دولت روحانی در نقش مردانی با عصاهای جادویی ظاهر شدند و به رییس جمهور حسن روحانی قبولاندند که با تکیه بر آنها قادر است طی مدت 100 روز اقتصاد را زیر و رو کرده و به مسیر رشد باز گرداند. به همین دلیل حسن روحانی بارها با صراحت گفت که از رکود عبور کرده ایم، زیرا وی اطمینان یافته بود که اگر هنوز از رکود عبور نکرده باشیم هم مهم نیست، چون با تکیه بر تیم قدرتمندی از مدیران که در اختیار دارم به زودی از رکود عبور خواهیم کرد. به دلیل اینکه تیم اقتصادی دولت 30 سال از 38 سال گذشته در راس اجرایی کشور حضور داشته است نمی توان گفت که به دلیل دوری از قوه مجریه از واقعیات اجرا و اقتصاد ایران دور بوده و به همین دلیل خطای محاسبه داشته است. بنابراین دو حالت بیشتر وجود ندارد؛ یا یک رجزخوانی انتخاباتی به جای برنامه عملیاتی برای اغفال مردم طراحی شده بود و یا اینکه مقامهای دولت یازدهم علیرغم سلطه بر قوه مجریه در 78 درصد سالهای پس از انقلاب شناختی از واقعیات اقتصاد ایران ندارد و یان نگرانی را تشدید می کند که تیم اقتصادی دولت با همین نگاه می خواهد کار را ادامه دهد.
غیر از بند 3 سایر محورهای تصریح شده در سخنان جهانگیری شعاری است و به سختی می توان برای توصیح آن قرینه ای منطقی در دنیای واقع یافت. با این حال شگفت انگیزترین ادعا این است که رشد 5.4 درصد بوده، اما با جیب مردم سازگار نیست، زیرا اقتصاد در گودال افتاده بود. کسانی که با مساله رشد اقتصادی آشنایی دارند می دانند که اگر کسی بتواند رشد اقتصادی 5.4 درصدی ایجاد کند عملا اقتصاد را از گودال بیرون آورده و چنانچه نابرابری جدی در اقتصاد وجود نداشته باشد رفاه را هم افزایش داده است. طبیعتا افزایش رفاه را مردم در جیب خود احساس می کنند. نتیجه اینکه یا رشد اعلام شده با محاسبه غلط به دست آمده و یا اینکه دولت دچار «گناه کبیره» دستکاری در آمارها شده است.
جهانگیری از مدیران بخش خصوصی و دولتی هم دفاع کرده است. اینکه مدیران دولت یازدهم مدام از مدیران بخش خصوصی که هیچ اسم و جای مشخصی هم ندارند و کسی به آدرس آنها ارجاع نمی دهد، عجیب است؛ و شاید به این باز می گردد که مدیران دولت یازدهم در بخش خصوصی هم حضور پررنگی دارند و اظهاراتشان درباره کارآمدی بخش خصوصی؛ حدیث نفس و خودتعریفی است.
مهمترین سوال جامعه در مقطع فعلی که دولت با کارنامه خالی دوره را تمام می کند در بند هفتم سخنان جهانگیری نهفته است که می گوید: «حتما اقتصاد کشور توسعه و وضعیت اشتغال و رفاه مردم بهبود خواهد یافت»، دقیقا چه وقت این اتفاق روی می دهد؟ و سوال جامعه کارشناسی نیز این است: دولت با چه برنامه قابل راستی آزمایی این کار را انجام می دهد؟